Reisroute
20 september
Na ons bezoek aan oma Dupuis vertrekken we welgezind voor ons jaarlijks “Moezel”reisje. Heel vlotjes langs Brussel en Luik zodat we na 254 km op onze eerste halte toekomen nl. in Malmedy. We staan hier op de site van het oude station. Vermits het nog maar 14 uur is, vertrekken we met de fiets naar Stavelot, slechts 9 km, via een mooi geasfalteerd pad op de oude spoorbedding. In Stavelot bezoeken we de gebouwen van de abdij. De stad is ook gekend voor de “Blancs Moussis” die met carnaval tienduizenden bezoekers lokken. We keren terug naar Malmedy en maken een wandeling door heel de stad waar we vol bewondering staan voor de zeer mooie bebloeming, zowel in de diverse parkjes als in de bakken, potten en rond de lantaarnpalen – een zee van bloemen in een pracht van kleuren. ’s Avonds sluiten we rustig onze eerste dag af met een etentje op de markt.
Overnachtingplaats : Malmedy N 50.42292, E 06.03046, Place de la Gare
21 september
Tijdens ons ontbijt vernemen we via de radio dat er vannacht een zware brand woedde in het centrum van Malmedy (zelfs met doden en zwaargewonden). We hebben hier niets van gemerkt, gelukkig maar. We zetten nu koers naar de Moezelstreek en moeten hiervoor nog 120 km rijden. Na 30 km steken we reeds de Duitse grens over en het weer wordt alsmaar beter. We slaan onze tenten op bij wijnboer Clemens in Wintrich (de plaatsen op onze eerste bestemming aan de Moezel waren reeds volzet !!!). Hier, bij Clemens, stonden we verleden jaar samen met Christine rats op hetzelfde plekje. We trekken onze wandelschoenen aan en bezoeken het centrum van Wintrich om op een terrasje onze eerste moezelwijn “trockene” te proeven. Daarna wandelen we door de wijngaarden naar het grote kruis dat de wijngaarden en de Moezel domineert. Na een fikse klimpartij dalen we af tot aan de boorden van de Moezel en in de wijnproeverij “Geierslay” nuttigen we een boterham met hesp. Heerlijk zo buiten op een wijnterras in het zonnetje, dat is genieten. Bij onze camperplaats toegekomen nog een kleine proeverij van de wijnen Clemens , een aankoop van een aantal flessen wijn en we zijn weer gereed voor ons verblijf aan de Moezel.
Overnachtingplaats : Wintrich N 49°53'24" E 6°57'15" Clemens, Kürfurstenstrasse 11
22 september
Vandaag staat er natuurlijk een fietstocht langs de “Moselweg”op het programma. We kennen deze weg blindelings maar toch blijft het bekoren : langs de rivier, door de wijnvelden, onder de notenbomen, doorheen de dorpjes… We rijden tot aan Bernkastel-Kues en zijn er in een mum van tijd. Ook hier zijn we op gekend terrein, maar de vakwerkhuizen met hun mooi gerestaureerde gevels en de fonteinen op alle binnenmarkten blijven ons steeds maar boeien. We nemen de tijd om, zoals alle toeristen, rustig koffiepauze in te lassen terwijl we de omgeving goed in ons opnemen. We steken de brug over en belanden dan in Kues zodat we langs de andere oever terugkeren naar Wintrich. Voor Brauneberg steken we opnieuw de Moezel over en zien dat hier reeds iedereen aan het werk is voor de wijnfeesten die dit weekend doorgaan. We zien van ver dat onze Duitse vrienden reeds aangekomen zijn op de Braunebergse weide, dus onze afspraak voor morgenavond zit al snor. Voor de rest van de namiddag is het luilekker in onze zeteltjes genieten van een zalige rust tussen “onze” wijndruiven en … van de deugddoende zonnestralen op ons bolleke.
23 september
Bij het ontwaken worden we omringd door een dikke mist maar reeds tijdens het ontbijt ontwaren we opnieuw de heuvels van de Moezel aan de overkant en is de zon van de partij. Dus hop de wandelschoenen aan en de “Sonnenweg”wandeling doen. Deze voert ons via het dorpscentrum 140 meter hoog naar de bovenste toppen van de wijngaarden met een fabuleus uitzicht over de Moezel en de Eifel met zijn dorpjes, wijngaarden en op de baan beneden ons een op- en afrijden van de motorhomes. We wandeling gezapig door, af en toe wat verse okkernoten rapend, tot aan het grote klooster van Filzen vlakbij Brauneberg. En tijdens de afdaling brengen we een bezoekje aan het kloosterdierenpark. De totale wandeling is 10 km en vlakbij onze aankomst is een weinstube open waar we niet kunnen weerstaan aan een wijntje en een boterham met smoet en kaasjes. ’s Namiddags nog een klein fietstoertje en dan uitrusten want vanavond fietsen we naar Brauneberg waar we onze Duitse kennissen zullen weervinden op de wijnfeesten
24 september
Gisteravond was het een warm weerzien met Anita en Wolfgang die ons onmiddellijk trakteerden op een fijn aperitief. We babbelden alle vier een volledig jaar bij en bezochten nadien de feestallée met de eet- en drankkraampjes opgeluisterd door de verschillende muzikale acts. Om 23 uur met onze fiets door de pikdonkere nacht naar ons slaapstekje. Vanochtend fietsen we naar Neumagen-Dhron waar ook alle voorbereidingen aan de gang zijn voor de wijnfeesten. Na een klein hapje aan één van de kraampjes brengen we een bezoek aan de oudste wijnstad van Duitsland, oorspronkelijk een Romeinse nederzetting. Ook haar zijn de staanplaatsen voor mobilhomes aan de jachthaven volledig vol. We keren terug via de andere oever en zijn zeker niet alleen onderweg, neen het is een komen en gaan van fietsers en alle terrasjes zitten overvol. Na een toertje van 30 km is het tijd om uit te rusten, want om 18.30 uur hebben we opnieuw afspraak in Brauneberg. Dit keer trakteren wij op de aperitief en deze avond loopt hier een massa volk rond die zich tegoed doen aan eten en drinken en die lustig meezingen en dansen met de verschillende muziekbands. Rond half twaalf terug in het pikdonker naar Wintrich.
25 september
De mist is weer te snijden maar na een uurtje is de zon volop van de partij en kunnen we in T shirt en korte broek een fietstocht maken. Wij rijden tot aan de brug bij Piesport om langs de andere oever in Minheim een bankje op te zoeken en het verkeer op de Moezel gade te slaan. Nadien maken we een stoppertje in Kesten waar een wijnboer een terrasje bouwde waar hij een “Tankstelle für Radfahrer” van maakte. Voor de dames bood hij zelfs een gratis kirr aan. Nu gaan we richting van de volgende brug in Mülheim (eerst passeren we nog een archeologische site : “Römer Kelteranlage”) en dan zijn we terug onderweg naar Brauneberg waar we afscheid nemen van onze Duitse vrienden, want nu scheiden onze wegen terug tot volgend jaar. Natuurlijk houden we contact via e-mail.
Ter info : Wijnfeesten in Brauneberg op 23,24,25/9 (ligt op een vijftal km van Wintrich)
26 september
We verlaten Wintrich en zetten koers naar Graach. We hebben immers beslist nog een tussenstop te doen, alvorens we naar Enkirch rijden. Graach beschikt over een uitstekende standplaats en we hebben geluk : er is een plaats met onze neus naar de Moezel. Een buitenkansje dus. Ondertussen is de mist weer opgetrokken en schijnt opnieuw de zon in alle glorie. Na onze installatie bezoeken we het dorpje Graach met daar bijhorend een terrasje met natuurlijk een wijntje. We beslissen nadien nog een tochtje met de fiets te doen en rijden naar Zeltingen-Rachtig waar we ons te goed doen aan een apfelstrudl mit Sahne und Eis. Daarna opnieuw de brug over en langs de andere oever terug naar Graach via Bernkastel-Kues. Ondertussen zijn de temperaturen gestegen en hebben we een ware zomerdag. Daarom profiteren we in onze stoeltjes van de zonnewarmte. Ook 's avonds hebben we werkelijk een zomeravond.
Oh ja, hier is ook een wifi verbinding vandaar dit bericht.
Overnachtingplaats : Wohnmobil- und Freizeitanlage Graach N49°56'4", E 7°3'39"
27 september
Vandaag opnieuw een zeer dikke mist bij het opstaan en we trekken de wandelschoenen aan. We zullen een fikse trip ondernemen met een steile klim van 2 km tot aan de top van de berg genaamd "Schaeferei". We zijn nog niet helemaal boven en op slechts 15 minuten schijnt de zon weer volop en wordt de mist zo weggedreven. Een mooi beeld. We krijgen schitterende panoramische vergezichten en zien ook de plukkers aan het werk op de zeer steile hellingen. Zij verdienen ons aller respect. We wandelen door en halverwege de afdaling richting Bernkastel rusten we uit in de Waldschenke, een heel mooi café-restaurant waarvan het interieur ons doet terugdenken aan Oostenrijkse chalets. Wondermooi en een stopper voor alle wandelaars. Beneden in Bernkastel is het weer een drukte van jewelste voor deze toeristische trekpleister. Dan trekken we langs het wandelpad via de Moezeloever naar onze mobilhome. Daar genieten we heel rustig van het zomers zonnetje ...
28 september
We verlaten Graach en rijden dan maar naar Enkirch in de hoop op een goede plaats voordat de grote menigte toekomt. Inderdaad, het geluk lacht ons toe en we kunnen ons installeren op de eerste rij aan de Moezeloever. Wanneer we ons neervlijen in onze stoelen komt een dame ons verwittigen dat deze plaats (en vele andere) gereserveerd werd door 15 à 20 campers die hier voor 2 dagen zullen neerstrijken om de wijnfeesten mee te maken. Onze naaste buren en wij kunnen onze oren niet geloven : wij komen hier voor 4 à 5 dagen en zijn hier al jarenlang gast en nu moeten we ons verzetten voor een groep die slechts 2 dagen blijft en waarvan de plaatsen niet “ reserviert “ zijn ! We maken er verder geen woorden aan vuil en laden in 5 minuten ons boeltje in en trappen het af. We rijden verder naar Reil waar we een heel goede plaats innemen aan het water en waar “rust” de hoofdtroef is. Na een blitz bezoekje aan het dorpje fietsen we naar Zell (die Schwarze Katze) en terug langs de andere oever met een tussenstopje in het lieflijke Pünderich, met een prachtig zicht op Marienburg. De temperaturen lopen weer op tot 28 graden. Een tekort aan zomerkledij begint zich te voelen. Wie had dat immers gedacht. We denken dat Enkirch ons in vele jaren niet meer zal weerzien, want we hoeven ons tijdens ons verlof niet druk te maken aan een zeer slechte organisatie en er zijn hier aan de Moezel wijnfeesten in overvloed dus : Enkirch, die Liebe ist vorbei.
Overnachtingplaats : Reil, N50°1'28" E 7°6'157"
29 september
Het is al een behoorlijk warme temperatuur wanneer we klaar zijn met ons ontbijt. We fietsen vandaag eerst naar Traben-Trarbach om daar bij een lekkere koffie onderuit te zakken en te kijken naar de drukte van de vele cruise schepen. Gezien het nog maar middag is, fietsen we nog door naar Kröv en nestelen we ons in de oude dorpskern bij het traditionele droge wijntje. Rond 26 uur hebben we de toer van 35 km rondgemaakt en dan kunnen we vanuit onze luie stoel de activiteiten van de druivenplukkers op de overzijde gade te slaan. Wat een hard labeur ! Ook de binnenschepen, plezierjachten en cruise schepen zijn een genot om naar te kijken en zo is er weer een fijne dag omgevlogen.
30 september
We verlaten Reil en rijden naar Ellenz bij “Weingut Loosen” ongeveer 30 km. Oei we merken dat er dit weekend ook wijnfeesten doorgaan dus vrezen we het ergste en inderdaad … alle plaatsen zijn bezet. Geen nood 3 km verder komen we in Ernst en we kunnen terecht bij een wijncoöperatieve op het binnenhof. Na onze installatie en een blitzbezoek aan de oude dorpskern fietsen we rustig naar Cochem (slechts 6 km). Hier is het zoals steeds een drukte van belang en we slenteren door alle smalle steegjes waar geen enkel gewoon burgerhuis meer staat maar enkel handelshuizen. Kledingzaken, restaurants zijn hier de belangrijkste troeven. We steken in Cochem de brug over en keren terug tot in Bleistein. Dit dorpje is echt het bezoeken waard en wordt gedomineerd door een burcht boven op de heuvel. We nuttigen een glaasje wijn (hoe kan het ook anders ?) op één van de vele terrasjes. Hier nemen we de overzetboot om terug te komen in Ernst (een fietstoer van 26 km).
Overnachtingplaats : Ernst, N50°8’33” E7°13’55” Winsergenossenschaft
1 oktober
Op 100 meter van ons staat er een groenteboer en dus kopen we een voorraadje in, alsook bij de beenhouwer. Alles is hier gemakkelijk te verkrijgen, niet alleen wijn hoor. We fietsen er nadien lustig op los : 20 km langs het prachtige Moezelfietspad en we zijn niet alleen … honderden volgen ons voorbeeld. In Bremm maken we rechtsomkeer en stoppen nog eens in Poltersdorf waar er een straatfeest is met fanfare en allerlei kraampjes bieden hun koopwaar aan de talrijke bezoekers. Bovendien houden alle wijnbouwers “open deurdag” en stellen hun huis, binnenkoer en tuin ter beschikking van de bezoekers die koffie, wijn en taarten smullen dat het een lieve lust is. Rond 16 uur bereiken we ons mobiel huisje en we blazen uit van een ontspannend fietstoertje. Moeten we nog zeggen dat het opnieuw een zomers weertje was met toptemperaturen ?
2 oktober
Tot ziens Moezel, we rijden in Cochem de berg op en 20 km verder settelen we ons in Lutzerath in de Eifel. In hotel Maas (500 meter verder) moeten we ons verblijf betalen en bij een zeer warm onthaal krijgen we ook een plan voor een “Eifel”wandeling. We volgen n°4 die ons 13 km rond voert tot aan de Immerather Maar . Dit meer en de omringende weiden zijn het gevolg van een vulkaanuitbarsting, miljoenen jaren terug. Door de hitte en de stijgingsgraad van de hellingen zijn we doodop terug in het dorp en … een frisse pint op het terras van hotel Maas doet geweldig deugd (Bitte ein Bit). Het was een zeer mooie wandeling : de dorpsstraten – de weiden – de bossen – kleine beekjes – een meer - uitzichten, alles erop en eraan. En nu rusten, rusten en nog eens rusten.
Overnachtingplaats : Lutzerath, N 50°7'45" E 7°0'33", Trierer strasse 1
3 oktober
Vandaag maken we een andere „Eifel“ wandeling vanuit Lutzerath. We volgen n°5 en dat brengt ons opnieuw midden in een schitterende natuur. Regelmatig komen we een bankje tegen, zodat we rustig de omgeving in ons kunnen opnemen. Het zijn maar 8 km doch na de zware trip van gisteren is dit juist gepast om daarna nog te profiteren van onze stoeltjes in een weldoend zonnetje. We douchen al het stof van ons af en dan laten we ons een “Karre” welgevallen in hotel Maas. De schotel is een houten miniatuur stootkar gevuld met 3 sneden vlees, een worst, een spiegelei, allerlei groentjes, frieten en gebakken aardappeltjes. Het is dan ook vanzelfsprekend dat de Duitsers hier meestal een omvangrijke buik hebben van al die copieuze maaltijden.
4 oktober
We verhuizen 83 km verder naar Pronsfeld (eigenlijk dichter bij de Belgische grens). Prachtige staanplaats aan een oud treinstation (nu een openluchtmuseum) en van de oude spoorlijn is een schitterend fietspad gemaakt, volledig geasfalteerd. Na onze installatie worden we begroet door een stadsmedewerker die ons overlaadt met informatie en folders en goede raad voor fietsuitstappen. We fietsen eerst naar Prüm (9 km) waar we een prachtige basiliek bezoeken en ook het centrum van de stad. We maken van de gelegenheid gebruik om inkopen te doen in de Lidl want in Pronsfeld zelf is enkel een bakker voorhanden. Ziezo, onze terugkeer doen we aan een gemiddeld tempo van 17 km/uur want het zakt altijd lichtjes. Vanavond komt mevrouw de burgemeester zelf ontvangen, wat een luxe.
Overnachtingplaats : Pronsfeld, N 50° 09' 48" E 06° 20' 13", Bahnhofstrasse
5 oktober
Vandaag fietstocht langs het Alfbachtal in de andere richting als gisteren. Zeer mooi aangelegd dwars door de Eifel-natuur door de wouden, langs moerassen en weiden en … vele bankjes om uit te rustig. Het is goed fietsweer, weliswaar zwaar bewolkt maar droog. Het gaat zeer langzaam bergop behoudens 2 stevige klimpartijen die echter maar een paar honderd meter steil omhoog gaan. We houden halt na 12 km in Bleialf gelegen in de hoge venen van de Eifel. Hier pas zien we hoeveel we op 12 km gestegen zijn. Hier niet ver vandaan bevindt zich de top “Schwarzer Mann” op 698 meter hoogte en België is hier op 7 km vandaan (St Vith waar het fietspad naar toe loopt op 17km). Na een deugddoende koffie ronden we ons bezoek aan dit dorpje af en keren we terug naar Pronsfeld. Vermits het nog vroeg is doen we hier de “Nordic Walking” wandeling n°8 die ons boven in de bossen brengt van waar we een mooi uitzichtpunt hebben op het dorp en de Prümvallei. Ziezo ons bezoekje aan deze stad met de prachtige staanplaats is zeker voor herhaling vatbaar.
6 oktober
Nu verplaatsen we ons 28 km naar Kronenburg en staan vlakbij het stuwmeer. We maken de wandeling langs het meer (ook op en af) en dan beginnen we aan een voor mij “helse” beklimming tot aan de ruïnes van de Kronenburger burcht. De klimpartij loont wel de moeite want hier heb je een uitzicht van 360° over de Eifel. Het begint een beetje te miezelen dus tijd om in het oude Middeleeuwse dorpje bij de burcht een café met distillerij op te zoeken. Wat een gezellig interieur : houten balken, eiken tafels en stoelen en op de eerste verdieping de stokerij van tientallen likeuren en schnapsen. We krijgen zelfs een proeverke ! We doen ons hier te goed aan een kartoffelsuppe mit wurst. We dalen nu af om ons mobieltje op te zoeken en op dat moment openen zich de hemelsluizen. Dus beslissen we om het hier af te ronden (gezien de hevige regen vinden we het te vroeg om nu reeds binnen te zitten) en naar onze volgende halte te rijden op 34 km, nl. Bad Münstereifel. Mooie staanplaats aan een groot zwembad.
Plaats in Kronenburg : N50°21’32” E6°28’19”, Seeuferstrasse.
Overnachtingplaats : Bad Münstereifel, N 50°32'53" E 06°45'49", Dr Greve strasse
7 oktober
Lekker uitgeslapen en ontbeten en dan een mooie ontdekkingstocht door de stad Bad Münstereifel. De oude stadskern is volledig gerestaureerd met omwallingen en diverse torens. Het hoogste gedeelte van de stad wordt gedomineerd door de Burg, vroeger een burcht, nu een hotel restaurant. De stadswandeling en de bezichtiging van de mooie vakwerkhuizen duurt toch wel een kleine drie uur. Ook een bezoek aan de Wallgraben en het Kurpark loont de moeite. Mooie fonteinen en waterpartijen. Op de markt treffen we het café aan van de voor de Duitsers beroemde schlagerzanger Heino aan. Moet nu toch ondertussen wel 73 jaar zijn. Toch zien we nog affiches hangen voor een kerstconcert. We nuttigen hier een wijntje. Het café is net een museum met alle foto’s van beroemdheden samen met Heino. Zijn platenhoezen en kostuums zijn als schilderijen opgehangen. We vinden het nog wat vroeg en vangen nog een wandeling aan langs de oevers van de Erft-rivier tot in Eiderscheid en onderweg lopen we langs een wildfarm met herten, everzwijnen, ganzen, forellenvijvers, enz… Bad Münstereifel en omgeving is zeker de moeite waard om er nog eens terug te komen : vele bezienswaardigheden en vele mooi uitgestippelde wandelingen. Het weer : zwaar bewolkt met af en toe buien.
8 oktober
Afscheid van Bad Münstereifel want we verplaatsen ons nu naar Gemünd. Deze staanplaats is top : Aan de rand van het Nationaal Park Eifel met zicht op een enorm park. Slechts 500 meter te voet door het park en we zijn in het centrum van Gemünd en we bezoeken hier het infocenter van het Nationaal Park (zeer interessante natuurbeschouwingen met een permanente natuurtentoonstelling. Gemünd wordt bevloeid door de Olef en de Urft. We zijn hier ook niet ver van “Vogelsang”, het gevreesde oefenkamp waar Freddy 43 jaar geleden op oefenkamp was met het leger. Sedert 2005 is het een natuurcentrum met talrijke wandelpaden. We besluiten de Urft met onze fiets te volgen tot aan de Urftsperre, een dam die de Urftsee van de Rursee scheidt. De trip is 11,5 km lang en volgt de slingerende beweging van de rivier. Op sommige plaatsen is het zelfs een canyon. Boven op de dam is er een hutte waar we ons lekker opwarmen met een goulashsuppe en met vernieuwde moed vangen we de terugkeer aan. Dit is een plaats waar we zeker nog terugkomen want er zijn hier ontelbare wandelingen. We zullen dan ook eens een bezoekje brengen aan “Vogelsang”. Voilà, dit is het einde van ons herfsttripje. Onze ontdekkingstocht in de Eifel was de moeite en zoals eerder gezegd : we zullen het zeker nog eens ten gronde overdoen …
Overnachtingplaats : Schleiden-Gemünd, N50°34’42” E6°29’36”, Pfarrer-Kneipp-strasse
9 oktober
Naar huis
FOTO'S
