Dinsdag 27/12 - De laatste dagen van 2011 sluiten we af met een tripje naar Ieper. We zullen de nieuwe motorhomeparking in Ieper even uittesten. Een prachtplaats met alle voorzieningen aan de rand van een mooi park. Je moet het mooie "Hoornwerkparkje" doorkruisen om via een houten brug door een tunneltje onder de vesting het centrum te bereiken (ongeveer 500 meter). Ook hier straalt de kerstsfeer je tegemoet. De winkelstraten en Grote markt zijn stemmig versierd. Hier werden kosten noch moeite gespaard. We flaneren wat rond en bewonderen de mooie trapgevels en de indrukwekkende lakenhalle met Belfort. Na een bezoekje aan het toerismebureau, waar we een wandelplannetje op de kop tikken, beginnen we na de middag aan de wandeling "de Vestingroute". Een stappertje van zo'n 6 km op en langs de gerestaureerde vestingen van Ieper. Hier en daar staan didactische platen met uitleg over het heden en het verleden. Zeker doen ! Rond 17 uur genieten we nog van een drankje op de kerstmarkt en gaan dan de inwendige mens versterken in een eettentje op de markt. Om 20 uur stipt zijn we paraat aan de Menenpoort waar we samen met een vierhonderdtal aanwezigen de "Last Post" meemaken. Een korte maar ingetogen plechtigheid.
Coördinaten overnachtingsplaats : Jeugdstadion N50.84627, E02.89731
Woensdag 28/12 - Na een goeie nachtrust trekken we opnieuw de wandelschoenen aan stappen richting Zillebeke (met Zillebekevijver). We volgen nu enkele wandelknooppunten en doen in feite een rondgang in de omgeving van Ieper. Afwisselend velden met bossen, licht heuvelachtig, bezaaid met militaire kerkhoven soms onvoorspelbaar naast een spoorweg of midden in een bos, maar steeds prachtig onderhouden. De gruwel van "den grooten oorlog" is na honderd jaar nog even tastbaar. We komen uiteindelijk uit aan de vaart Ieper - Komen (nooit gefunctioneerd en nu teruggegeven aan de natuur) en belanden na ongeveer 15 km terug in Ieper waar een warme koffie ons de nodige verkwikking geeft, want nergens op deze route konden we even binnenwippen. Terug in onze camper begint het te regenen ... hebben we even geluk gehad.
Enkele foto's
Laika
donderdag 29 december 2011
zaterdag 17 december 2011
Winter in Antwerpen
Donderdag 15 december - Van de somberste dagen van het jaar maken we gebruik om een kersttripje te maken naar Antwerpen. Aangekomen op de motorhomeparking Vogelzang (aan de expo) nemen we tramlijn 2 naar de Groenplaats. Daar wordt alles in gereedheid gebracht voor een pseudo glazen huis. We wandelen naar de Handschoenmarkt aan de Kathedraal. Daar staan de eerste kerstpaviljoentjes. Pech, we zijn wat te vroeg en de meeste zijn nog dicht. Vervolgens slenteren we naar de Grote Markt : mooi en sober versierd. Hier zijn de paviljoentjes wel open. Ook zo op de Suikerrui en het Steen waar de ambiance stilaan op gang komt. Na de gebruikelijke worst, glühwein en jeneverkes wandelen we door naar het Eilandje en brengen een bezoek aan het MAS. Met de roltrappen kom je op de 10° verdieping en heb je een prachtig zicht over de metropool. Het Mas is een imposant gebouw : we zullen maar zwijgen over het prijskaartje zeker ? Nadien vervolgen we onze weg terug naar de Groenplaats waar we de tramlijn 2 nemen naar ons logement. Het weer viel vandaag nogal mee.
Vrijdag 16 december - We staan op en het regent. We beslissen opnieuw de tram te nemen en af te stappen aan het Centraal Station om vandaar via De Keyserlei, de Meir, Groenplaats terug aan het Steen te komen. Onderweg brengen we een bezoek aan het shopping Center "Stadsfeestzaal" (in 2000 afgebrand en nu weer in volle glorie gerestaureerd). Freddy is geen winkelliefhebber, maar dat kan hem toch bekoren. Inderdaad : dit moet je gezien hebben. Zeer mooi!! Ondertussen blijft het maar regenen, zodat we regelmatig een tearoom moeten opzoeken om ons wat te drogen en op te warmen. Met al dat geslenter en winkels in en uit wordt het toch 16 uur en we besluiten terug te keren. 's Avonds gaan we nog eens lekker eten en wanneer we buitenkomen is het flink aan het sneeuwen. De eerste winterprik is er !!!
Overnachtingsplaats : Camperpark Vogelzang,Vogelzanglaan 7-9 (afrit 5 wilrijk) N51.18958, E04.40064
Enkele sfeerbeelden
Vrijdag 16 december - We staan op en het regent. We beslissen opnieuw de tram te nemen en af te stappen aan het Centraal Station om vandaar via De Keyserlei, de Meir, Groenplaats terug aan het Steen te komen. Onderweg brengen we een bezoek aan het shopping Center "Stadsfeestzaal" (in 2000 afgebrand en nu weer in volle glorie gerestaureerd). Freddy is geen winkelliefhebber, maar dat kan hem toch bekoren. Inderdaad : dit moet je gezien hebben. Zeer mooi!! Ondertussen blijft het maar regenen, zodat we regelmatig een tearoom moeten opzoeken om ons wat te drogen en op te warmen. Met al dat geslenter en winkels in en uit wordt het toch 16 uur en we besluiten terug te keren. 's Avonds gaan we nog eens lekker eten en wanneer we buitenkomen is het flink aan het sneeuwen. De eerste winterprik is er !!!
Overnachtingsplaats : Camperpark Vogelzang,Vogelzanglaan 7-9 (afrit 5 wilrijk) N51.18958, E04.40064
Enkele sfeerbeelden
vrijdag 2 december 2011
De Opaalkust : altijd de moeite.
Dinsdag 29/11 - De herfst- en wintermaanden lenen zich uitstekend om enkele fikse wandelingen te maken aan de Opaalkust. Ver hoef je niet te rijden. Daarom ook is onze eerste halte Gravelines. Een charmante versterkte stad, mooi gerestaureerd, met een belfort. We zijn hier al meermaals geweest, dus vatten we meteen een uitgestippelde wandeling aan : "De Vauban aux Islandais", 9 km. Met tussendoor een stop voor een koffie en een "picon" zijn we voor een paar uurtjes zoet. 's Avonds eens fijn gaan eten in "La Symphonie".
Overnachtingsplaats : Parking des Miaules, Rue du Port N50.98822, E02.12246
Woensdag 30/11 - We rijden door naar Calais. Overal is men druk bezig de kerstversieringen aan te brengen. Op 3 december start hier immers de kerstdrukte. 's Morgens drentelen we door de winkelstraten en moeten af en toe schuilen voor een stortvlaag. Na de middag doen we nog een stappertje langs de promenade tot aan Bleriot Plage en keren langs een mooi wandelpad via de jachthaven terug. De parking voor camping-cars is uitstekend gelegen, met zicht op de uitvarende car-ferry's. Hier kan je je uren vergapen aan de drukte in de haven. Opvallend : enkel P&O ferry's. Naar het schijnt is de rederij Seafrance failliet.
Overnachtingsplaats : Parking Avenue R Poincare, N50.96617, E01.84380
Donderdag 1/12 - We zoeken nu de omgeving van Boulogne/s/mer op en stranden in Le Portel (een randgemeente juist buiten Boulogne). Na onze installatie op een uitmuntende parking wandelen we via het Parc de la Falaise. Een mooie wandeling in een park van 20 ha, boven op de falaise. Verboden voor honden en fietsers. Hier dus geen hondendrollen die je anders wel overal in Frankrijk vindt. Bij het verlaten van het park dalen we af naar Boulogne, waar we opnieuw een bezoekje brengen aan de oude stad (dus 't was weer klimmen en dalen geblazen). ook hier brengt men alles in stelling voor de kerstsfeer.
Overnachtingsplaats : Parking du stade,Rue des Champs, N50.71076, E01.57628
Enkele foto's
Overnachtingsplaats : Parking des Miaules, Rue du Port N50.98822, E02.12246
Woensdag 30/11 - We rijden door naar Calais. Overal is men druk bezig de kerstversieringen aan te brengen. Op 3 december start hier immers de kerstdrukte. 's Morgens drentelen we door de winkelstraten en moeten af en toe schuilen voor een stortvlaag. Na de middag doen we nog een stappertje langs de promenade tot aan Bleriot Plage en keren langs een mooi wandelpad via de jachthaven terug. De parking voor camping-cars is uitstekend gelegen, met zicht op de uitvarende car-ferry's. Hier kan je je uren vergapen aan de drukte in de haven. Opvallend : enkel P&O ferry's. Naar het schijnt is de rederij Seafrance failliet.
Overnachtingsplaats : Parking Avenue R Poincare, N50.96617, E01.84380
Donderdag 1/12 - We zoeken nu de omgeving van Boulogne/s/mer op en stranden in Le Portel (een randgemeente juist buiten Boulogne). Na onze installatie op een uitmuntende parking wandelen we via het Parc de la Falaise. Een mooie wandeling in een park van 20 ha, boven op de falaise. Verboden voor honden en fietsers. Hier dus geen hondendrollen die je anders wel overal in Frankrijk vindt. Bij het verlaten van het park dalen we af naar Boulogne, waar we opnieuw een bezoekje brengen aan de oude stad (dus 't was weer klimmen en dalen geblazen). ook hier brengt men alles in stelling voor de kerstsfeer.
Overnachtingsplaats : Parking du stade,Rue des Champs, N50.71076, E01.57628
Enkele foto's
maandag 24 oktober 2011
Een citytrip : AMSTERDAM
Dinsdag 1/11/11
Na 280 km komen we op onze camping “Zeeburg” aan, juist om 12 uur. Gelukkig hadden we ons verblijf gereserveerd want de receptie sluit om 12 uur! We nemen ons stalen ros en na 6,5 km zijn we aan het monumentale Centraal Station. We bezoeken eerst het VVV kantoor bij het station om een goed stadsplan te kopen. De namiddag ronden we af met een fietstocht in Nieuw Amsterdam, op de verschillende eilanden zoals Javaeiland, Borneoeiland met de ertshaven en de entrepothaven. Dit stadsdeel is vooral opvallend door zijn vooruitstrevende architectuur. De meeste flats hebben uitzicht op de IJ. Een plezierige tocht : mooie bruggen overspannen de talrijke kanaaltjes en langs de kade liggen tientallen woonboten. Rond 17 uur ronden we onze tocht af en zijn heel tevreden over onze eerste contacten met de honderden fietsers in het centrum van Amsterdam.
Woensdag 2/11/11
Vannacht heeft het goed geregend, gelukkig heeft het nu opgehouden. Wel hangt er nu een dichte mist. Hopelijk trekt die weg. We stippelen een wandeling uit in de stad en stallen onze fietsen aan het Centraal Station waar er diverse fietsenstallingen zijn (een stalling van 1600 fietsen is hier niet zeldzaam en wordt dan ook druk bezocht). Van daar wandelen we via de Damrak tot aan de Dam met het Koninklijk Paleis, Madame Tussaud en de nieuwe kerk. In het centrum staat het Nationaal Monument. We gaan door tot aan de Prinsengracht met de bedoeling het huis van Anne Frank te bezoeken maar helaas : de file wachtenden is goed voor 2 uur. Freddy heeft niet het geduld om daar 2 uur te staan aanschuiven en we beslissen om het op een andere dag nog eens te proberen. We slenteren door naar de Jordaan, het echte Amsterdam. Smalle straatjes met karakteristieke huizen. Prachtige gevels, in de grachten mooie woonboten. Vervolgens brengen we een bezoek aan de negen straatjes. Boetiekjes allerhande. Na een welgekomen koffiestop (niet in een coffeshop) op het Damplein kuieren we door de Kalverstraat (massa winkelende mensen) en dan is het tijd om onze velookes op te pikken en opnieuw via het scheepvaartmuseum terug te keren. Hier liggen een tiental historische klippers en sleepboten. Morgen pakken we een ander deel van A'dam aan !! Dat slenteren is wel vermoeiend.
Donderdag 3/11/11
Er is er ééntje jarig en … dat hebben we geweten, want reeds rond 7.30 uur worden we gewekt door de eerste smsjes! Iedereen nog eens bedankt. Na ons ontbijt zetten we koers (per velo) naar het Van Goghmuseum. De moeite waard, want alle gekende werken van deze kunstenaar zijn hier verzameld (ongeveer 200 schilderijen). Zelfs van zijn tijdgenoten zoals Monet, Manet en Gaugain zijn enkele schilderwerken te bewonderen. Het Rijksmuseum ligt hier om de hoek, maar gezien er verbouwingswerken zijn is het museum slechts gedeeltelijk open. We beslissen dan ook om dit museum bij een volgende gelegenheid te bezoeken. Na Van Gogh brengen we een bezoek aan het Vondelpark, een groene oase in het centrum van Amsterdam. Van de toenmalige hippies uit de jaren 60 geen spoor : die zijn op pensioen. Na het park vervolgen we onze weg naar de vlottende bloemenmarkt, via het Leidse Plein. Eerst smullen we een paar heerlijke oliebollen. Mooie bloemenmarkt, ook een must om te bezoeken, prachtige kleuren en uiteenlopende soorten van planten en bloemen. Freddy kan het natuurlijk niet laten en koopt een zak tulpenbollen. Na de bloemenmarkt rijden we tot aan de Amstel met het doel de magere brug te bezichtigen vlakbij het welbekende theater Carré. Tot slot brengen we nog een bezoek aan de Dappermarkt, een multiculturele markt van ongeveer 1 km lang waar je alles, maar dan ook alles kunt kopen aan zeer voordelige prijzen. Nog wat goudakaas gekocht en hop naar huis gefietst via de Artiszoo en het tropenmuseum.
Vrijdag 4/11/11
Onze laatste dag in Amsterdam is er één onder een blauwe hemel met veel zon. We rijden opnieuw naar het Centraal Station en monsteren aan op een schip dat ons via de nieuwe en oude haven naar de grachten brengt. We genieten dubbel omdat we aan de hand van de audio gids nog veel meer details te weten komen over de geschiedenis en de architectuur van deze wereldstad. Bij onze terugkeer nog een terrasje aan de Damrak en dan brengen we een bezoek aan de Chinese Wijk, de Walletjes, de Waag en de City Hall (stadhuis). In de rondgang van de Walletjes ontdekken we het ware Amsterdam en ook de Warmoesstraat waar we op nummer 66 het café van Baantjer ontdekken. Oude bruine kroegen hebben een speciale sfeer met het witte zand op de vloer en de wanden vol houtsnijwerk uit de 17° eeuw. Verder dragen de coffeeshops, seksboetiekjes en de vensterprostitutie bij tot een ongedwongen sfeer die we vandaag opsnuiven. De namiddag loopt zeer snel ten einde en we nemen met een goed gevoel afscheid van een gezellig Amsterdam dat ons werkelijk bekoord heeft.
Enkele mijmeringen :
-Camping Zeeburg is een uitstekende uitvalsbasis : op 5 km van het centrum
-Gebruik het openbaar vervoer, de fiets of te voet om het centrum te bezoeken.
-Vele fietsstallingen : zorg voor een goed slot !!
-Breng een bezoek aan het VVV kantoor (rechtover Centraal Station) en schaf je een stadsplan aan (slechts 2,5 euro). Is goud waard.
-Drie dagen is een absoluut minimum, zeker als verschillende musea worden bezocht.
-Tot slot een vraagje : Wonen er nog Nederlanders in Amsterdam ??
Zaterdag 5/11/11
Naar huis
Overnachtingsplaats : Camping Zeeburg, Zuider Ijdijk 20, Amsterdam N52°21'54" E4°57'34"
FOTO'S
zondag 18 september 2011
Wijnfeesten aan de Moezel, dan enkele dagen Eifel
Reisroute
20 september
Na ons bezoek aan oma Dupuis vertrekken we welgezind voor ons jaarlijks “Moezel”reisje. Heel vlotjes langs Brussel en Luik zodat we na 254 km op onze eerste halte toekomen nl. in Malmedy. We staan hier op de site van het oude station. Vermits het nog maar 14 uur is, vertrekken we met de fiets naar Stavelot, slechts 9 km, via een mooi geasfalteerd pad op de oude spoorbedding. In Stavelot bezoeken we de gebouwen van de abdij. De stad is ook gekend voor de “Blancs Moussis” die met carnaval tienduizenden bezoekers lokken. We keren terug naar Malmedy en maken een wandeling door heel de stad waar we vol bewondering staan voor de zeer mooie bebloeming, zowel in de diverse parkjes als in de bakken, potten en rond de lantaarnpalen – een zee van bloemen in een pracht van kleuren. ’s Avonds sluiten we rustig onze eerste dag af met een etentje op de markt.
Overnachtingplaats : Malmedy N 50.42292, E 06.03046, Place de la Gare
21 september
Tijdens ons ontbijt vernemen we via de radio dat er vannacht een zware brand woedde in het centrum van Malmedy (zelfs met doden en zwaargewonden). We hebben hier niets van gemerkt, gelukkig maar. We zetten nu koers naar de Moezelstreek en moeten hiervoor nog 120 km rijden. Na 30 km steken we reeds de Duitse grens over en het weer wordt alsmaar beter. We slaan onze tenten op bij wijnboer Clemens in Wintrich (de plaatsen op onze eerste bestemming aan de Moezel waren reeds volzet !!!). Hier, bij Clemens, stonden we verleden jaar samen met Christine rats op hetzelfde plekje. We trekken onze wandelschoenen aan en bezoeken het centrum van Wintrich om op een terrasje onze eerste moezelwijn “trockene” te proeven. Daarna wandelen we door de wijngaarden naar het grote kruis dat de wijngaarden en de Moezel domineert. Na een fikse klimpartij dalen we af tot aan de boorden van de Moezel en in de wijnproeverij “Geierslay” nuttigen we een boterham met hesp. Heerlijk zo buiten op een wijnterras in het zonnetje, dat is genieten. Bij onze camperplaats toegekomen nog een kleine proeverij van de wijnen Clemens , een aankoop van een aantal flessen wijn en we zijn weer gereed voor ons verblijf aan de Moezel.
Overnachtingplaats : Wintrich N 49°53'24" E 6°57'15" Clemens, Kürfurstenstrasse 11
22 september
Vandaag staat er natuurlijk een fietstocht langs de “Moselweg”op het programma. We kennen deze weg blindelings maar toch blijft het bekoren : langs de rivier, door de wijnvelden, onder de notenbomen, doorheen de dorpjes… We rijden tot aan Bernkastel-Kues en zijn er in een mum van tijd. Ook hier zijn we op gekend terrein, maar de vakwerkhuizen met hun mooi gerestaureerde gevels en de fonteinen op alle binnenmarkten blijven ons steeds maar boeien. We nemen de tijd om, zoals alle toeristen, rustig koffiepauze in te lassen terwijl we de omgeving goed in ons opnemen. We steken de brug over en belanden dan in Kues zodat we langs de andere oever terugkeren naar Wintrich. Voor Brauneberg steken we opnieuw de Moezel over en zien dat hier reeds iedereen aan het werk is voor de wijnfeesten die dit weekend doorgaan. We zien van ver dat onze Duitse vrienden reeds aangekomen zijn op de Braunebergse weide, dus onze afspraak voor morgenavond zit al snor. Voor de rest van de namiddag is het luilekker in onze zeteltjes genieten van een zalige rust tussen “onze” wijndruiven en … van de deugddoende zonnestralen op ons bolleke.
23 september
Bij het ontwaken worden we omringd door een dikke mist maar reeds tijdens het ontbijt ontwaren we opnieuw de heuvels van de Moezel aan de overkant en is de zon van de partij. Dus hop de wandelschoenen aan en de “Sonnenweg”wandeling doen. Deze voert ons via het dorpscentrum 140 meter hoog naar de bovenste toppen van de wijngaarden met een fabuleus uitzicht over de Moezel en de Eifel met zijn dorpjes, wijngaarden en op de baan beneden ons een op- en afrijden van de motorhomes. We wandeling gezapig door, af en toe wat verse okkernoten rapend, tot aan het grote klooster van Filzen vlakbij Brauneberg. En tijdens de afdaling brengen we een bezoekje aan het kloosterdierenpark. De totale wandeling is 10 km en vlakbij onze aankomst is een weinstube open waar we niet kunnen weerstaan aan een wijntje en een boterham met smoet en kaasjes. ’s Namiddags nog een klein fietstoertje en dan uitrusten want vanavond fietsen we naar Brauneberg waar we onze Duitse kennissen zullen weervinden op de wijnfeesten
24 september
Gisteravond was het een warm weerzien met Anita en Wolfgang die ons onmiddellijk trakteerden op een fijn aperitief. We babbelden alle vier een volledig jaar bij en bezochten nadien de feestallée met de eet- en drankkraampjes opgeluisterd door de verschillende muzikale acts. Om 23 uur met onze fiets door de pikdonkere nacht naar ons slaapstekje. Vanochtend fietsen we naar Neumagen-Dhron waar ook alle voorbereidingen aan de gang zijn voor de wijnfeesten. Na een klein hapje aan één van de kraampjes brengen we een bezoek aan de oudste wijnstad van Duitsland, oorspronkelijk een Romeinse nederzetting. Ook haar zijn de staanplaatsen voor mobilhomes aan de jachthaven volledig vol. We keren terug via de andere oever en zijn zeker niet alleen onderweg, neen het is een komen en gaan van fietsers en alle terrasjes zitten overvol. Na een toertje van 30 km is het tijd om uit te rusten, want om 18.30 uur hebben we opnieuw afspraak in Brauneberg. Dit keer trakteren wij op de aperitief en deze avond loopt hier een massa volk rond die zich tegoed doen aan eten en drinken en die lustig meezingen en dansen met de verschillende muziekbands. Rond half twaalf terug in het pikdonker naar Wintrich.
25 september
De mist is weer te snijden maar na een uurtje is de zon volop van de partij en kunnen we in T shirt en korte broek een fietstocht maken. Wij rijden tot aan de brug bij Piesport om langs de andere oever in Minheim een bankje op te zoeken en het verkeer op de Moezel gade te slaan. Nadien maken we een stoppertje in Kesten waar een wijnboer een terrasje bouwde waar hij een “Tankstelle für Radfahrer” van maakte. Voor de dames bood hij zelfs een gratis kirr aan. Nu gaan we richting van de volgende brug in Mülheim (eerst passeren we nog een archeologische site : “Römer Kelteranlage”) en dan zijn we terug onderweg naar Brauneberg waar we afscheid nemen van onze Duitse vrienden, want nu scheiden onze wegen terug tot volgend jaar. Natuurlijk houden we contact via e-mail.
Ter info : Wijnfeesten in Brauneberg op 23,24,25/9 (ligt op een vijftal km van Wintrich)
26 september
We verlaten Wintrich en zetten koers naar Graach. We hebben immers beslist nog een tussenstop te doen, alvorens we naar Enkirch rijden. Graach beschikt over een uitstekende standplaats en we hebben geluk : er is een plaats met onze neus naar de Moezel. Een buitenkansje dus. Ondertussen is de mist weer opgetrokken en schijnt opnieuw de zon in alle glorie. Na onze installatie bezoeken we het dorpje Graach met daar bijhorend een terrasje met natuurlijk een wijntje. We beslissen nadien nog een tochtje met de fiets te doen en rijden naar Zeltingen-Rachtig waar we ons te goed doen aan een apfelstrudl mit Sahne und Eis. Daarna opnieuw de brug over en langs de andere oever terug naar Graach via Bernkastel-Kues. Ondertussen zijn de temperaturen gestegen en hebben we een ware zomerdag. Daarom profiteren we in onze stoeltjes van de zonnewarmte. Ook 's avonds hebben we werkelijk een zomeravond.
Oh ja, hier is ook een wifi verbinding vandaar dit bericht.
Overnachtingplaats : Wohnmobil- und Freizeitanlage Graach N49°56'4", E 7°3'39"
27 september
Vandaag opnieuw een zeer dikke mist bij het opstaan en we trekken de wandelschoenen aan. We zullen een fikse trip ondernemen met een steile klim van 2 km tot aan de top van de berg genaamd "Schaeferei". We zijn nog niet helemaal boven en op slechts 15 minuten schijnt de zon weer volop en wordt de mist zo weggedreven. Een mooi beeld. We krijgen schitterende panoramische vergezichten en zien ook de plukkers aan het werk op de zeer steile hellingen. Zij verdienen ons aller respect. We wandelen door en halverwege de afdaling richting Bernkastel rusten we uit in de Waldschenke, een heel mooi café-restaurant waarvan het interieur ons doet terugdenken aan Oostenrijkse chalets. Wondermooi en een stopper voor alle wandelaars. Beneden in Bernkastel is het weer een drukte van jewelste voor deze toeristische trekpleister. Dan trekken we langs het wandelpad via de Moezeloever naar onze mobilhome. Daar genieten we heel rustig van het zomers zonnetje ...
28 september
We verlaten Graach en rijden dan maar naar Enkirch in de hoop op een goede plaats voordat de grote menigte toekomt. Inderdaad, het geluk lacht ons toe en we kunnen ons installeren op de eerste rij aan de Moezeloever. Wanneer we ons neervlijen in onze stoelen komt een dame ons verwittigen dat deze plaats (en vele andere) gereserveerd werd door 15 à 20 campers die hier voor 2 dagen zullen neerstrijken om de wijnfeesten mee te maken. Onze naaste buren en wij kunnen onze oren niet geloven : wij komen hier voor 4 à 5 dagen en zijn hier al jarenlang gast en nu moeten we ons verzetten voor een groep die slechts 2 dagen blijft en waarvan de plaatsen niet “ reserviert “ zijn ! We maken er verder geen woorden aan vuil en laden in 5 minuten ons boeltje in en trappen het af. We rijden verder naar Reil waar we een heel goede plaats innemen aan het water en waar “rust” de hoofdtroef is. Na een blitz bezoekje aan het dorpje fietsen we naar Zell (die Schwarze Katze) en terug langs de andere oever met een tussenstopje in het lieflijke Pünderich, met een prachtig zicht op Marienburg. De temperaturen lopen weer op tot 28 graden. Een tekort aan zomerkledij begint zich te voelen. Wie had dat immers gedacht. We denken dat Enkirch ons in vele jaren niet meer zal weerzien, want we hoeven ons tijdens ons verlof niet druk te maken aan een zeer slechte organisatie en er zijn hier aan de Moezel wijnfeesten in overvloed dus : Enkirch, die Liebe ist vorbei.
Overnachtingplaats : Reil, N50°1'28" E 7°6'157"
29 september
Het is al een behoorlijk warme temperatuur wanneer we klaar zijn met ons ontbijt. We fietsen vandaag eerst naar Traben-Trarbach om daar bij een lekkere koffie onderuit te zakken en te kijken naar de drukte van de vele cruise schepen. Gezien het nog maar middag is, fietsen we nog door naar Kröv en nestelen we ons in de oude dorpskern bij het traditionele droge wijntje. Rond 26 uur hebben we de toer van 35 km rondgemaakt en dan kunnen we vanuit onze luie stoel de activiteiten van de druivenplukkers op de overzijde gade te slaan. Wat een hard labeur ! Ook de binnenschepen, plezierjachten en cruise schepen zijn een genot om naar te kijken en zo is er weer een fijne dag omgevlogen.
30 september
We verlaten Reil en rijden naar Ellenz bij “Weingut Loosen” ongeveer 30 km. Oei we merken dat er dit weekend ook wijnfeesten doorgaan dus vrezen we het ergste en inderdaad … alle plaatsen zijn bezet. Geen nood 3 km verder komen we in Ernst en we kunnen terecht bij een wijncoöperatieve op het binnenhof. Na onze installatie en een blitzbezoek aan de oude dorpskern fietsen we rustig naar Cochem (slechts 6 km). Hier is het zoals steeds een drukte van belang en we slenteren door alle smalle steegjes waar geen enkel gewoon burgerhuis meer staat maar enkel handelshuizen. Kledingzaken, restaurants zijn hier de belangrijkste troeven. We steken in Cochem de brug over en keren terug tot in Bleistein. Dit dorpje is echt het bezoeken waard en wordt gedomineerd door een burcht boven op de heuvel. We nuttigen een glaasje wijn (hoe kan het ook anders ?) op één van de vele terrasjes. Hier nemen we de overzetboot om terug te komen in Ernst (een fietstoer van 26 km).
Overnachtingplaats : Ernst, N50°8’33” E7°13’55” Winsergenossenschaft
1 oktober
Op 100 meter van ons staat er een groenteboer en dus kopen we een voorraadje in, alsook bij de beenhouwer. Alles is hier gemakkelijk te verkrijgen, niet alleen wijn hoor. We fietsen er nadien lustig op los : 20 km langs het prachtige Moezelfietspad en we zijn niet alleen … honderden volgen ons voorbeeld. In Bremm maken we rechtsomkeer en stoppen nog eens in Poltersdorf waar er een straatfeest is met fanfare en allerlei kraampjes bieden hun koopwaar aan de talrijke bezoekers. Bovendien houden alle wijnbouwers “open deurdag” en stellen hun huis, binnenkoer en tuin ter beschikking van de bezoekers die koffie, wijn en taarten smullen dat het een lieve lust is. Rond 16 uur bereiken we ons mobiel huisje en we blazen uit van een ontspannend fietstoertje. Moeten we nog zeggen dat het opnieuw een zomers weertje was met toptemperaturen ?
2 oktober
Tot ziens Moezel, we rijden in Cochem de berg op en 20 km verder settelen we ons in Lutzerath in de Eifel. In hotel Maas (500 meter verder) moeten we ons verblijf betalen en bij een zeer warm onthaal krijgen we ook een plan voor een “Eifel”wandeling. We volgen n°4 die ons 13 km rond voert tot aan de Immerather Maar . Dit meer en de omringende weiden zijn het gevolg van een vulkaanuitbarsting, miljoenen jaren terug. Door de hitte en de stijgingsgraad van de hellingen zijn we doodop terug in het dorp en … een frisse pint op het terras van hotel Maas doet geweldig deugd (Bitte ein Bit). Het was een zeer mooie wandeling : de dorpsstraten – de weiden – de bossen – kleine beekjes – een meer - uitzichten, alles erop en eraan. En nu rusten, rusten en nog eens rusten.
Overnachtingplaats : Lutzerath, N 50°7'45" E 7°0'33", Trierer strasse 1
3 oktober
Vandaag maken we een andere „Eifel“ wandeling vanuit Lutzerath. We volgen n°5 en dat brengt ons opnieuw midden in een schitterende natuur. Regelmatig komen we een bankje tegen, zodat we rustig de omgeving in ons kunnen opnemen. Het zijn maar 8 km doch na de zware trip van gisteren is dit juist gepast om daarna nog te profiteren van onze stoeltjes in een weldoend zonnetje. We douchen al het stof van ons af en dan laten we ons een “Karre” welgevallen in hotel Maas. De schotel is een houten miniatuur stootkar gevuld met 3 sneden vlees, een worst, een spiegelei, allerlei groentjes, frieten en gebakken aardappeltjes. Het is dan ook vanzelfsprekend dat de Duitsers hier meestal een omvangrijke buik hebben van al die copieuze maaltijden.
4 oktober
We verhuizen 83 km verder naar Pronsfeld (eigenlijk dichter bij de Belgische grens). Prachtige staanplaats aan een oud treinstation (nu een openluchtmuseum) en van de oude spoorlijn is een schitterend fietspad gemaakt, volledig geasfalteerd. Na onze installatie worden we begroet door een stadsmedewerker die ons overlaadt met informatie en folders en goede raad voor fietsuitstappen. We fietsen eerst naar Prüm (9 km) waar we een prachtige basiliek bezoeken en ook het centrum van de stad. We maken van de gelegenheid gebruik om inkopen te doen in de Lidl want in Pronsfeld zelf is enkel een bakker voorhanden. Ziezo, onze terugkeer doen we aan een gemiddeld tempo van 17 km/uur want het zakt altijd lichtjes. Vanavond komt mevrouw de burgemeester zelf ontvangen, wat een luxe.
Overnachtingplaats : Pronsfeld, N 50° 09' 48" E 06° 20' 13", Bahnhofstrasse
5 oktober
Vandaag fietstocht langs het Alfbachtal in de andere richting als gisteren. Zeer mooi aangelegd dwars door de Eifel-natuur door de wouden, langs moerassen en weiden en … vele bankjes om uit te rustig. Het is goed fietsweer, weliswaar zwaar bewolkt maar droog. Het gaat zeer langzaam bergop behoudens 2 stevige klimpartijen die echter maar een paar honderd meter steil omhoog gaan. We houden halt na 12 km in Bleialf gelegen in de hoge venen van de Eifel. Hier pas zien we hoeveel we op 12 km gestegen zijn. Hier niet ver vandaan bevindt zich de top “Schwarzer Mann” op 698 meter hoogte en België is hier op 7 km vandaan (St Vith waar het fietspad naar toe loopt op 17km). Na een deugddoende koffie ronden we ons bezoek aan dit dorpje af en keren we terug naar Pronsfeld. Vermits het nog vroeg is doen we hier de “Nordic Walking” wandeling n°8 die ons boven in de bossen brengt van waar we een mooi uitzichtpunt hebben op het dorp en de Prümvallei. Ziezo ons bezoekje aan deze stad met de prachtige staanplaats is zeker voor herhaling vatbaar.
6 oktober
Nu verplaatsen we ons 28 km naar Kronenburg en staan vlakbij het stuwmeer. We maken de wandeling langs het meer (ook op en af) en dan beginnen we aan een voor mij “helse” beklimming tot aan de ruïnes van de Kronenburger burcht. De klimpartij loont wel de moeite want hier heb je een uitzicht van 360° over de Eifel. Het begint een beetje te miezelen dus tijd om in het oude Middeleeuwse dorpje bij de burcht een café met distillerij op te zoeken. Wat een gezellig interieur : houten balken, eiken tafels en stoelen en op de eerste verdieping de stokerij van tientallen likeuren en schnapsen. We krijgen zelfs een proeverke ! We doen ons hier te goed aan een kartoffelsuppe mit wurst. We dalen nu af om ons mobieltje op te zoeken en op dat moment openen zich de hemelsluizen. Dus beslissen we om het hier af te ronden (gezien de hevige regen vinden we het te vroeg om nu reeds binnen te zitten) en naar onze volgende halte te rijden op 34 km, nl. Bad Münstereifel. Mooie staanplaats aan een groot zwembad.
Plaats in Kronenburg : N50°21’32” E6°28’19”, Seeuferstrasse.
Overnachtingplaats : Bad Münstereifel, N 50°32'53" E 06°45'49", Dr Greve strasse
7 oktober
Lekker uitgeslapen en ontbeten en dan een mooie ontdekkingstocht door de stad Bad Münstereifel. De oude stadskern is volledig gerestaureerd met omwallingen en diverse torens. Het hoogste gedeelte van de stad wordt gedomineerd door de Burg, vroeger een burcht, nu een hotel restaurant. De stadswandeling en de bezichtiging van de mooie vakwerkhuizen duurt toch wel een kleine drie uur. Ook een bezoek aan de Wallgraben en het Kurpark loont de moeite. Mooie fonteinen en waterpartijen. Op de markt treffen we het café aan van de voor de Duitsers beroemde schlagerzanger Heino aan. Moet nu toch ondertussen wel 73 jaar zijn. Toch zien we nog affiches hangen voor een kerstconcert. We nuttigen hier een wijntje. Het café is net een museum met alle foto’s van beroemdheden samen met Heino. Zijn platenhoezen en kostuums zijn als schilderijen opgehangen. We vinden het nog wat vroeg en vangen nog een wandeling aan langs de oevers van de Erft-rivier tot in Eiderscheid en onderweg lopen we langs een wildfarm met herten, everzwijnen, ganzen, forellenvijvers, enz… Bad Münstereifel en omgeving is zeker de moeite waard om er nog eens terug te komen : vele bezienswaardigheden en vele mooi uitgestippelde wandelingen. Het weer : zwaar bewolkt met af en toe buien.
8 oktober
Afscheid van Bad Münstereifel want we verplaatsen ons nu naar Gemünd. Deze staanplaats is top : Aan de rand van het Nationaal Park Eifel met zicht op een enorm park. Slechts 500 meter te voet door het park en we zijn in het centrum van Gemünd en we bezoeken hier het infocenter van het Nationaal Park (zeer interessante natuurbeschouwingen met een permanente natuurtentoonstelling. Gemünd wordt bevloeid door de Olef en de Urft. We zijn hier ook niet ver van “Vogelsang”, het gevreesde oefenkamp waar Freddy 43 jaar geleden op oefenkamp was met het leger. Sedert 2005 is het een natuurcentrum met talrijke wandelpaden. We besluiten de Urft met onze fiets te volgen tot aan de Urftsperre, een dam die de Urftsee van de Rursee scheidt. De trip is 11,5 km lang en volgt de slingerende beweging van de rivier. Op sommige plaatsen is het zelfs een canyon. Boven op de dam is er een hutte waar we ons lekker opwarmen met een goulashsuppe en met vernieuwde moed vangen we de terugkeer aan. Dit is een plaats waar we zeker nog terugkomen want er zijn hier ontelbare wandelingen. We zullen dan ook eens een bezoekje brengen aan “Vogelsang”. Voilà, dit is het einde van ons herfsttripje. Onze ontdekkingstocht in de Eifel was de moeite en zoals eerder gezegd : we zullen het zeker nog eens ten gronde overdoen …
Overnachtingplaats : Schleiden-Gemünd, N50°34’42” E6°29’36”, Pfarrer-Kneipp-strasse
9 oktober
Naar huis
FOTO'S
20 september
Na ons bezoek aan oma Dupuis vertrekken we welgezind voor ons jaarlijks “Moezel”reisje. Heel vlotjes langs Brussel en Luik zodat we na 254 km op onze eerste halte toekomen nl. in Malmedy. We staan hier op de site van het oude station. Vermits het nog maar 14 uur is, vertrekken we met de fiets naar Stavelot, slechts 9 km, via een mooi geasfalteerd pad op de oude spoorbedding. In Stavelot bezoeken we de gebouwen van de abdij. De stad is ook gekend voor de “Blancs Moussis” die met carnaval tienduizenden bezoekers lokken. We keren terug naar Malmedy en maken een wandeling door heel de stad waar we vol bewondering staan voor de zeer mooie bebloeming, zowel in de diverse parkjes als in de bakken, potten en rond de lantaarnpalen – een zee van bloemen in een pracht van kleuren. ’s Avonds sluiten we rustig onze eerste dag af met een etentje op de markt.
Overnachtingplaats : Malmedy N 50.42292, E 06.03046, Place de la Gare
21 september
Tijdens ons ontbijt vernemen we via de radio dat er vannacht een zware brand woedde in het centrum van Malmedy (zelfs met doden en zwaargewonden). We hebben hier niets van gemerkt, gelukkig maar. We zetten nu koers naar de Moezelstreek en moeten hiervoor nog 120 km rijden. Na 30 km steken we reeds de Duitse grens over en het weer wordt alsmaar beter. We slaan onze tenten op bij wijnboer Clemens in Wintrich (de plaatsen op onze eerste bestemming aan de Moezel waren reeds volzet !!!). Hier, bij Clemens, stonden we verleden jaar samen met Christine rats op hetzelfde plekje. We trekken onze wandelschoenen aan en bezoeken het centrum van Wintrich om op een terrasje onze eerste moezelwijn “trockene” te proeven. Daarna wandelen we door de wijngaarden naar het grote kruis dat de wijngaarden en de Moezel domineert. Na een fikse klimpartij dalen we af tot aan de boorden van de Moezel en in de wijnproeverij “Geierslay” nuttigen we een boterham met hesp. Heerlijk zo buiten op een wijnterras in het zonnetje, dat is genieten. Bij onze camperplaats toegekomen nog een kleine proeverij van de wijnen Clemens , een aankoop van een aantal flessen wijn en we zijn weer gereed voor ons verblijf aan de Moezel.
Overnachtingplaats : Wintrich N 49°53'24" E 6°57'15" Clemens, Kürfurstenstrasse 11
22 september
Vandaag staat er natuurlijk een fietstocht langs de “Moselweg”op het programma. We kennen deze weg blindelings maar toch blijft het bekoren : langs de rivier, door de wijnvelden, onder de notenbomen, doorheen de dorpjes… We rijden tot aan Bernkastel-Kues en zijn er in een mum van tijd. Ook hier zijn we op gekend terrein, maar de vakwerkhuizen met hun mooi gerestaureerde gevels en de fonteinen op alle binnenmarkten blijven ons steeds maar boeien. We nemen de tijd om, zoals alle toeristen, rustig koffiepauze in te lassen terwijl we de omgeving goed in ons opnemen. We steken de brug over en belanden dan in Kues zodat we langs de andere oever terugkeren naar Wintrich. Voor Brauneberg steken we opnieuw de Moezel over en zien dat hier reeds iedereen aan het werk is voor de wijnfeesten die dit weekend doorgaan. We zien van ver dat onze Duitse vrienden reeds aangekomen zijn op de Braunebergse weide, dus onze afspraak voor morgenavond zit al snor. Voor de rest van de namiddag is het luilekker in onze zeteltjes genieten van een zalige rust tussen “onze” wijndruiven en … van de deugddoende zonnestralen op ons bolleke.
23 september
Bij het ontwaken worden we omringd door een dikke mist maar reeds tijdens het ontbijt ontwaren we opnieuw de heuvels van de Moezel aan de overkant en is de zon van de partij. Dus hop de wandelschoenen aan en de “Sonnenweg”wandeling doen. Deze voert ons via het dorpscentrum 140 meter hoog naar de bovenste toppen van de wijngaarden met een fabuleus uitzicht over de Moezel en de Eifel met zijn dorpjes, wijngaarden en op de baan beneden ons een op- en afrijden van de motorhomes. We wandeling gezapig door, af en toe wat verse okkernoten rapend, tot aan het grote klooster van Filzen vlakbij Brauneberg. En tijdens de afdaling brengen we een bezoekje aan het kloosterdierenpark. De totale wandeling is 10 km en vlakbij onze aankomst is een weinstube open waar we niet kunnen weerstaan aan een wijntje en een boterham met smoet en kaasjes. ’s Namiddags nog een klein fietstoertje en dan uitrusten want vanavond fietsen we naar Brauneberg waar we onze Duitse kennissen zullen weervinden op de wijnfeesten
24 september
Gisteravond was het een warm weerzien met Anita en Wolfgang die ons onmiddellijk trakteerden op een fijn aperitief. We babbelden alle vier een volledig jaar bij en bezochten nadien de feestallée met de eet- en drankkraampjes opgeluisterd door de verschillende muzikale acts. Om 23 uur met onze fiets door de pikdonkere nacht naar ons slaapstekje. Vanochtend fietsen we naar Neumagen-Dhron waar ook alle voorbereidingen aan de gang zijn voor de wijnfeesten. Na een klein hapje aan één van de kraampjes brengen we een bezoek aan de oudste wijnstad van Duitsland, oorspronkelijk een Romeinse nederzetting. Ook haar zijn de staanplaatsen voor mobilhomes aan de jachthaven volledig vol. We keren terug via de andere oever en zijn zeker niet alleen onderweg, neen het is een komen en gaan van fietsers en alle terrasjes zitten overvol. Na een toertje van 30 km is het tijd om uit te rusten, want om 18.30 uur hebben we opnieuw afspraak in Brauneberg. Dit keer trakteren wij op de aperitief en deze avond loopt hier een massa volk rond die zich tegoed doen aan eten en drinken en die lustig meezingen en dansen met de verschillende muziekbands. Rond half twaalf terug in het pikdonker naar Wintrich.
25 september
De mist is weer te snijden maar na een uurtje is de zon volop van de partij en kunnen we in T shirt en korte broek een fietstocht maken. Wij rijden tot aan de brug bij Piesport om langs de andere oever in Minheim een bankje op te zoeken en het verkeer op de Moezel gade te slaan. Nadien maken we een stoppertje in Kesten waar een wijnboer een terrasje bouwde waar hij een “Tankstelle für Radfahrer” van maakte. Voor de dames bood hij zelfs een gratis kirr aan. Nu gaan we richting van de volgende brug in Mülheim (eerst passeren we nog een archeologische site : “Römer Kelteranlage”) en dan zijn we terug onderweg naar Brauneberg waar we afscheid nemen van onze Duitse vrienden, want nu scheiden onze wegen terug tot volgend jaar. Natuurlijk houden we contact via e-mail.
Ter info : Wijnfeesten in Brauneberg op 23,24,25/9 (ligt op een vijftal km van Wintrich)
26 september
We verlaten Wintrich en zetten koers naar Graach. We hebben immers beslist nog een tussenstop te doen, alvorens we naar Enkirch rijden. Graach beschikt over een uitstekende standplaats en we hebben geluk : er is een plaats met onze neus naar de Moezel. Een buitenkansje dus. Ondertussen is de mist weer opgetrokken en schijnt opnieuw de zon in alle glorie. Na onze installatie bezoeken we het dorpje Graach met daar bijhorend een terrasje met natuurlijk een wijntje. We beslissen nadien nog een tochtje met de fiets te doen en rijden naar Zeltingen-Rachtig waar we ons te goed doen aan een apfelstrudl mit Sahne und Eis. Daarna opnieuw de brug over en langs de andere oever terug naar Graach via Bernkastel-Kues. Ondertussen zijn de temperaturen gestegen en hebben we een ware zomerdag. Daarom profiteren we in onze stoeltjes van de zonnewarmte. Ook 's avonds hebben we werkelijk een zomeravond.
Oh ja, hier is ook een wifi verbinding vandaar dit bericht.
Overnachtingplaats : Wohnmobil- und Freizeitanlage Graach N49°56'4", E 7°3'39"
27 september
Vandaag opnieuw een zeer dikke mist bij het opstaan en we trekken de wandelschoenen aan. We zullen een fikse trip ondernemen met een steile klim van 2 km tot aan de top van de berg genaamd "Schaeferei". We zijn nog niet helemaal boven en op slechts 15 minuten schijnt de zon weer volop en wordt de mist zo weggedreven. Een mooi beeld. We krijgen schitterende panoramische vergezichten en zien ook de plukkers aan het werk op de zeer steile hellingen. Zij verdienen ons aller respect. We wandelen door en halverwege de afdaling richting Bernkastel rusten we uit in de Waldschenke, een heel mooi café-restaurant waarvan het interieur ons doet terugdenken aan Oostenrijkse chalets. Wondermooi en een stopper voor alle wandelaars. Beneden in Bernkastel is het weer een drukte van jewelste voor deze toeristische trekpleister. Dan trekken we langs het wandelpad via de Moezeloever naar onze mobilhome. Daar genieten we heel rustig van het zomers zonnetje ...
28 september
We verlaten Graach en rijden dan maar naar Enkirch in de hoop op een goede plaats voordat de grote menigte toekomt. Inderdaad, het geluk lacht ons toe en we kunnen ons installeren op de eerste rij aan de Moezeloever. Wanneer we ons neervlijen in onze stoelen komt een dame ons verwittigen dat deze plaats (en vele andere) gereserveerd werd door 15 à 20 campers die hier voor 2 dagen zullen neerstrijken om de wijnfeesten mee te maken. Onze naaste buren en wij kunnen onze oren niet geloven : wij komen hier voor 4 à 5 dagen en zijn hier al jarenlang gast en nu moeten we ons verzetten voor een groep die slechts 2 dagen blijft en waarvan de plaatsen niet “ reserviert “ zijn ! We maken er verder geen woorden aan vuil en laden in 5 minuten ons boeltje in en trappen het af. We rijden verder naar Reil waar we een heel goede plaats innemen aan het water en waar “rust” de hoofdtroef is. Na een blitz bezoekje aan het dorpje fietsen we naar Zell (die Schwarze Katze) en terug langs de andere oever met een tussenstopje in het lieflijke Pünderich, met een prachtig zicht op Marienburg. De temperaturen lopen weer op tot 28 graden. Een tekort aan zomerkledij begint zich te voelen. Wie had dat immers gedacht. We denken dat Enkirch ons in vele jaren niet meer zal weerzien, want we hoeven ons tijdens ons verlof niet druk te maken aan een zeer slechte organisatie en er zijn hier aan de Moezel wijnfeesten in overvloed dus : Enkirch, die Liebe ist vorbei.
Overnachtingplaats : Reil, N50°1'28" E 7°6'157"
29 september
Het is al een behoorlijk warme temperatuur wanneer we klaar zijn met ons ontbijt. We fietsen vandaag eerst naar Traben-Trarbach om daar bij een lekkere koffie onderuit te zakken en te kijken naar de drukte van de vele cruise schepen. Gezien het nog maar middag is, fietsen we nog door naar Kröv en nestelen we ons in de oude dorpskern bij het traditionele droge wijntje. Rond 26 uur hebben we de toer van 35 km rondgemaakt en dan kunnen we vanuit onze luie stoel de activiteiten van de druivenplukkers op de overzijde gade te slaan. Wat een hard labeur ! Ook de binnenschepen, plezierjachten en cruise schepen zijn een genot om naar te kijken en zo is er weer een fijne dag omgevlogen.
30 september
We verlaten Reil en rijden naar Ellenz bij “Weingut Loosen” ongeveer 30 km. Oei we merken dat er dit weekend ook wijnfeesten doorgaan dus vrezen we het ergste en inderdaad … alle plaatsen zijn bezet. Geen nood 3 km verder komen we in Ernst en we kunnen terecht bij een wijncoöperatieve op het binnenhof. Na onze installatie en een blitzbezoek aan de oude dorpskern fietsen we rustig naar Cochem (slechts 6 km). Hier is het zoals steeds een drukte van belang en we slenteren door alle smalle steegjes waar geen enkel gewoon burgerhuis meer staat maar enkel handelshuizen. Kledingzaken, restaurants zijn hier de belangrijkste troeven. We steken in Cochem de brug over en keren terug tot in Bleistein. Dit dorpje is echt het bezoeken waard en wordt gedomineerd door een burcht boven op de heuvel. We nuttigen een glaasje wijn (hoe kan het ook anders ?) op één van de vele terrasjes. Hier nemen we de overzetboot om terug te komen in Ernst (een fietstoer van 26 km).
Overnachtingplaats : Ernst, N50°8’33” E7°13’55” Winsergenossenschaft
1 oktober
Op 100 meter van ons staat er een groenteboer en dus kopen we een voorraadje in, alsook bij de beenhouwer. Alles is hier gemakkelijk te verkrijgen, niet alleen wijn hoor. We fietsen er nadien lustig op los : 20 km langs het prachtige Moezelfietspad en we zijn niet alleen … honderden volgen ons voorbeeld. In Bremm maken we rechtsomkeer en stoppen nog eens in Poltersdorf waar er een straatfeest is met fanfare en allerlei kraampjes bieden hun koopwaar aan de talrijke bezoekers. Bovendien houden alle wijnbouwers “open deurdag” en stellen hun huis, binnenkoer en tuin ter beschikking van de bezoekers die koffie, wijn en taarten smullen dat het een lieve lust is. Rond 16 uur bereiken we ons mobiel huisje en we blazen uit van een ontspannend fietstoertje. Moeten we nog zeggen dat het opnieuw een zomers weertje was met toptemperaturen ?
2 oktober
Tot ziens Moezel, we rijden in Cochem de berg op en 20 km verder settelen we ons in Lutzerath in de Eifel. In hotel Maas (500 meter verder) moeten we ons verblijf betalen en bij een zeer warm onthaal krijgen we ook een plan voor een “Eifel”wandeling. We volgen n°4 die ons 13 km rond voert tot aan de Immerather Maar . Dit meer en de omringende weiden zijn het gevolg van een vulkaanuitbarsting, miljoenen jaren terug. Door de hitte en de stijgingsgraad van de hellingen zijn we doodop terug in het dorp en … een frisse pint op het terras van hotel Maas doet geweldig deugd (Bitte ein Bit). Het was een zeer mooie wandeling : de dorpsstraten – de weiden – de bossen – kleine beekjes – een meer - uitzichten, alles erop en eraan. En nu rusten, rusten en nog eens rusten.
Overnachtingplaats : Lutzerath, N 50°7'45" E 7°0'33", Trierer strasse 1
3 oktober
Vandaag maken we een andere „Eifel“ wandeling vanuit Lutzerath. We volgen n°5 en dat brengt ons opnieuw midden in een schitterende natuur. Regelmatig komen we een bankje tegen, zodat we rustig de omgeving in ons kunnen opnemen. Het zijn maar 8 km doch na de zware trip van gisteren is dit juist gepast om daarna nog te profiteren van onze stoeltjes in een weldoend zonnetje. We douchen al het stof van ons af en dan laten we ons een “Karre” welgevallen in hotel Maas. De schotel is een houten miniatuur stootkar gevuld met 3 sneden vlees, een worst, een spiegelei, allerlei groentjes, frieten en gebakken aardappeltjes. Het is dan ook vanzelfsprekend dat de Duitsers hier meestal een omvangrijke buik hebben van al die copieuze maaltijden.
4 oktober
We verhuizen 83 km verder naar Pronsfeld (eigenlijk dichter bij de Belgische grens). Prachtige staanplaats aan een oud treinstation (nu een openluchtmuseum) en van de oude spoorlijn is een schitterend fietspad gemaakt, volledig geasfalteerd. Na onze installatie worden we begroet door een stadsmedewerker die ons overlaadt met informatie en folders en goede raad voor fietsuitstappen. We fietsen eerst naar Prüm (9 km) waar we een prachtige basiliek bezoeken en ook het centrum van de stad. We maken van de gelegenheid gebruik om inkopen te doen in de Lidl want in Pronsfeld zelf is enkel een bakker voorhanden. Ziezo, onze terugkeer doen we aan een gemiddeld tempo van 17 km/uur want het zakt altijd lichtjes. Vanavond komt mevrouw de burgemeester zelf ontvangen, wat een luxe.
Overnachtingplaats : Pronsfeld, N 50° 09' 48" E 06° 20' 13", Bahnhofstrasse
5 oktober
Vandaag fietstocht langs het Alfbachtal in de andere richting als gisteren. Zeer mooi aangelegd dwars door de Eifel-natuur door de wouden, langs moerassen en weiden en … vele bankjes om uit te rustig. Het is goed fietsweer, weliswaar zwaar bewolkt maar droog. Het gaat zeer langzaam bergop behoudens 2 stevige klimpartijen die echter maar een paar honderd meter steil omhoog gaan. We houden halt na 12 km in Bleialf gelegen in de hoge venen van de Eifel. Hier pas zien we hoeveel we op 12 km gestegen zijn. Hier niet ver vandaan bevindt zich de top “Schwarzer Mann” op 698 meter hoogte en België is hier op 7 km vandaan (St Vith waar het fietspad naar toe loopt op 17km). Na een deugddoende koffie ronden we ons bezoek aan dit dorpje af en keren we terug naar Pronsfeld. Vermits het nog vroeg is doen we hier de “Nordic Walking” wandeling n°8 die ons boven in de bossen brengt van waar we een mooi uitzichtpunt hebben op het dorp en de Prümvallei. Ziezo ons bezoekje aan deze stad met de prachtige staanplaats is zeker voor herhaling vatbaar.
6 oktober
Nu verplaatsen we ons 28 km naar Kronenburg en staan vlakbij het stuwmeer. We maken de wandeling langs het meer (ook op en af) en dan beginnen we aan een voor mij “helse” beklimming tot aan de ruïnes van de Kronenburger burcht. De klimpartij loont wel de moeite want hier heb je een uitzicht van 360° over de Eifel. Het begint een beetje te miezelen dus tijd om in het oude Middeleeuwse dorpje bij de burcht een café met distillerij op te zoeken. Wat een gezellig interieur : houten balken, eiken tafels en stoelen en op de eerste verdieping de stokerij van tientallen likeuren en schnapsen. We krijgen zelfs een proeverke ! We doen ons hier te goed aan een kartoffelsuppe mit wurst. We dalen nu af om ons mobieltje op te zoeken en op dat moment openen zich de hemelsluizen. Dus beslissen we om het hier af te ronden (gezien de hevige regen vinden we het te vroeg om nu reeds binnen te zitten) en naar onze volgende halte te rijden op 34 km, nl. Bad Münstereifel. Mooie staanplaats aan een groot zwembad.
Plaats in Kronenburg : N50°21’32” E6°28’19”, Seeuferstrasse.
Overnachtingplaats : Bad Münstereifel, N 50°32'53" E 06°45'49", Dr Greve strasse
7 oktober
Lekker uitgeslapen en ontbeten en dan een mooie ontdekkingstocht door de stad Bad Münstereifel. De oude stadskern is volledig gerestaureerd met omwallingen en diverse torens. Het hoogste gedeelte van de stad wordt gedomineerd door de Burg, vroeger een burcht, nu een hotel restaurant. De stadswandeling en de bezichtiging van de mooie vakwerkhuizen duurt toch wel een kleine drie uur. Ook een bezoek aan de Wallgraben en het Kurpark loont de moeite. Mooie fonteinen en waterpartijen. Op de markt treffen we het café aan van de voor de Duitsers beroemde schlagerzanger Heino aan. Moet nu toch ondertussen wel 73 jaar zijn. Toch zien we nog affiches hangen voor een kerstconcert. We nuttigen hier een wijntje. Het café is net een museum met alle foto’s van beroemdheden samen met Heino. Zijn platenhoezen en kostuums zijn als schilderijen opgehangen. We vinden het nog wat vroeg en vangen nog een wandeling aan langs de oevers van de Erft-rivier tot in Eiderscheid en onderweg lopen we langs een wildfarm met herten, everzwijnen, ganzen, forellenvijvers, enz… Bad Münstereifel en omgeving is zeker de moeite waard om er nog eens terug te komen : vele bezienswaardigheden en vele mooi uitgestippelde wandelingen. Het weer : zwaar bewolkt met af en toe buien.
8 oktober
Afscheid van Bad Münstereifel want we verplaatsen ons nu naar Gemünd. Deze staanplaats is top : Aan de rand van het Nationaal Park Eifel met zicht op een enorm park. Slechts 500 meter te voet door het park en we zijn in het centrum van Gemünd en we bezoeken hier het infocenter van het Nationaal Park (zeer interessante natuurbeschouwingen met een permanente natuurtentoonstelling. Gemünd wordt bevloeid door de Olef en de Urft. We zijn hier ook niet ver van “Vogelsang”, het gevreesde oefenkamp waar Freddy 43 jaar geleden op oefenkamp was met het leger. Sedert 2005 is het een natuurcentrum met talrijke wandelpaden. We besluiten de Urft met onze fiets te volgen tot aan de Urftsperre, een dam die de Urftsee van de Rursee scheidt. De trip is 11,5 km lang en volgt de slingerende beweging van de rivier. Op sommige plaatsen is het zelfs een canyon. Boven op de dam is er een hutte waar we ons lekker opwarmen met een goulashsuppe en met vernieuwde moed vangen we de terugkeer aan. Dit is een plaats waar we zeker nog terugkomen want er zijn hier ontelbare wandelingen. We zullen dan ook eens een bezoekje brengen aan “Vogelsang”. Voilà, dit is het einde van ons herfsttripje. Onze ontdekkingstocht in de Eifel was de moeite en zoals eerder gezegd : we zullen het zeker nog eens ten gronde overdoen …
Overnachtingplaats : Schleiden-Gemünd, N50°34’42” E6°29’36”, Pfarrer-Kneipp-strasse
9 oktober
Naar huis
FOTO'S
zondag 7 augustus 2011
Languedoc/Roussillon
Onze reisroute :
http://www.tripline.net/trip/Reis_naar_de_Languedoc-16757722151410048185E2FFFC0F4CF1?n=76
Je klikt op het pijltje en je ziet waar we halt houden (vergezeld van een leuk muziekje ... dus geluid op).
Donderdag 18 augustus
Vroeg uit de veren zodat we om halfacht kunnen afreizen. We hebben 609 km voor de boeg. Tot in Senlis nemen we de péage en dan volgen we de N104 “La Francilienne” om langsheen Parijs, Melun – Fontainebleu te bereiken. Het gaat zeer vlot zonder noemenswaardige files. We zakken verder af via Montargis, Cosne en Nevers en volgen langs de Loire de wijngaarden van Sancerre en Pouilly. Effe een pauze met een kleine lunch en we komen om 16 uur aan in Moulins aan de Allier. De camperplaatsen zijn volledig automatisch bereikbaar en de betaling gebeurt met bankkaart en … er is een openluchtrestaurant aan de ingang waar we ’s avonds lekker eten. We bezoeken ook de stad met zeer imposante gebouwen en een belfort, werkelijk de moeite om te bezichtigen.
Coördinaten overnachtingplaats : Moulins, N46.55858, E 03.32482, Chemin de Halage, Route de Clermont-Ferrand, N2009
Vrijdag 19 augustus
Vandaag moeten we slechts 218 km afleggen maar we doorkruisen wel het Centraal Massief (klimmen en dalen) en bereiken zelfs 1130 m hoogte. De Puy de Dôme beheerst Cermont Ferrand en ook indrukwekkend is de viaduct van Garabit, een ontwerp van Eifel. Zeer mooie streek onder een stralende hemel dus … zeer aangename rit. Om 12.30 uur bereiken we ons municipalleken in Le Malzieu-ville. Deze namiddag bezoeken we de markt van de regionale producten in het centrum van het mooie Middeleeuwse dorpje. De meeste huizen en de buitenvestingen met poorten zijn schitterend gerestaureerd. Op de markt kopen we enkele lokale producten : brood met spekjes, varkensmuil in vinaigrettesaus en een “fromage de tête” – een soort preskop – en tenslotte nog druifjes. Terug in de camping genoten we van dit lokale soupertje.
In de rand : Vanmorgen voor ons vertrek vernemen we via de TV de ramp die Pukkelpop getroffen heeft. Onmiddellijk contact genomen met Myriam want we wisten dat Kim naar dit festival ging. Gelukkig is ze niet gekwetst maar wel in shock en onderkoeld. We zijn dankbaar dat onze kleindochter gespaard is van groter onheil.
Coördinaten overnachtingplaats : Le Malzieu-ville, 44° 51' 16.8'' N 3° 19' 36.3'' E, Camping municipal du Pré du Pont *
Zaterdag 20 augustus
We blijven nog een dag in Malzieu-Ville en trotseren de warmte om een wandeling te maken met als einddoel de “Porte des Fées”. Het is hier niet van de poes, niet alleen van stijgingspercentage maar ook de smalle paadjes bezaaid met losse rotsstenen. Bovenop de plateau missen we de schaduw maar ja … we hebben goed weer gevraagd en dus nu ook gekregen : het is 32°. Na 5 km komen we bij de kapel van St Pierre le Vieux die op de top werd gebouwd en vanaf daar klimmen we verder over rotspartijen (op handen en voeten) en ja… onze inspanning wordt beloond. We bevinden ons aan de “Porte des Fées” met wijds uitzicht over de gorges en de porte zelf is een rots die afgevallen is en tussen twee andere rotsen is blijven hangen. Na natuurlijk een fotosessie is het dalen geblazen en blazen we uit op onze camping. Deze keer dient onze luifel tegen de zon en niet tegen de regen en voilà nu nog nagenieten zoals “God in Frankrijk”.
Zondag 21 augustus
Met een staalblauwe hemel en opnieuw meer dan 30° verplaatsen we ons naar Le Grandrieu. Een dorp in Le Margeride (een bergketen) welke op 1100 meter hoogte ligt. Dit is één van de dunst bevolkte streken van Frankrijk. We volgen de toeristische route “Le Margeride” . Mooie landschappen. s’Winters wordt hier aan langlaufen gedaan. Het hoogste punt ligt immers op 1300 meter. Bij het binnenrijden worden we verrast door het plaatselijke feest en er is door de nauwe straatjes en de drukte van markt- en foorkramers bijna geen doorkomen aan. Een vriendelijke agent wijst ons de weg naar de camping. Op een paar plaatsen na is die volledig bezet. We installeren ons en bezoeken ook het feest. ’s Namiddags is er een bloemencorso met een tiental versierde wagens en daarna treden enkele muziekgroepjes op. Ambiance op zijn Frans dus. ’s Avonds is er nog een vuurwerk en we zitten op de eerste rij : het wordt afgeschoten aan een meer dat juist voor ons aan de camping ligt.
Vermeldenswaard is ook de legende van “La bête de Gévaudan” die hier de streek beheerst. Praktisch overal zie je standbeelden van wolvenkoppen en kinderen die het beest willen afschrikken.
Coördinaten overnachtingplaats : Grandrieu, 44° 46' 50.6'' N 3° 38' 0.6'' E, Camping municipal " Le Valadio "
Maandag 22 augustus
We reizen verder zuidwaarts naar Mende en volgen grotendeels de toeristische route “Val d’Allier” door een troosteloos ogende steppegebied. Na 48 km bereiken we onze camping “Le Tivoli”, 3 km verwijderd van het centrum. De wandeling naar de stad is dan ook zwaar te noemen wegens de grote warmte. Gelukkig is er een windje dat wat voor afkoeling zorgt. In de stad zelf volgen we de 22 aangeduide historische gebouwen die ons de geschiedenis doen herleven vanaf de Middeleeuwen tot de godsdienstoorlogen en ook tot de 2° wereldoorlog. Van hieruit werd ook het verzet georganiseerd zoals ze het in Frankrijk omschrijven als de “ maquis”. Zeer interessant bezoekje met oude gebouwen, talrijke fonteinen, nauwe straatjes en her en der terrasjes waar het heerlijk afkoelen is. We keren terug en verfrissen ons met een weldoende duik in het zwembad van onze camping.
Coördinaten overnachtingplaats : Mende , CAMPING LE TIVOLI, Quartier du Tivoli, 44° 30' 50.1'' N 3° 28' 23.3'' E
Dinsdag 23 augustus
Wegens de grote hitte lassen we vandaag een lekker-niks-doen dag in. Onder de luifel (in de schaduw) is het 34°, dus beperken we ons tot een bezoek aan het nabij gelegen tuincentrum en een wandelingetje langs de oevers van de Lot. Verder dus luilekker in de zeteltjes kijken naar de forellen in de Lot en ... een zwemmertje in het gezellig zwembad.
Woensdag 24 augustus
We verhuizen 38 km verder tot in Florac, de poort van de Cévennen. De weg leidt ons naar meer dan 1100 meter, col de Montmiral,dan dalen we aan 10% de berg weer af. De vergezichten zijn adembenemend : bergtoppen, ravijnen, verspreide hoeven van schaapherders. Het vergt wel wat behendigheid van de chauffeur om die kronkelende pas af te dalen. We verblijven op de camping Le Pont du Tarn en na onze installatie verbijten we de warmte om Florac te bezoeken ( in totaal wandelen we zowat 7 km met een bezoek aan de bronnen). Vanavond gaan we eens lekker eten op één van de terrassen onder de platanen. Ondertussen heeft het zojuist een "vlage" gedaan. Maar in geen tijd is alles weer droog ... Het weerbericht is hoopgevend : morgen bewolkt en vanaf vrijdag weer zonnig voor een vijftal dagen.
Coördinaten overnachtingsplaats : Florac, CAMPING DU PONT DU TARN Latitude : 44.3362503 Longitude : 3.5901260
Donderdag 25 augustus
Een kleine troost voor de thuisblijvers. Ook wij werden gisteravond en vannacht vergast op een warmteonweer met heel wat regen. Van nachtelijke afkoeling is echter geen sprake : dus zweten geblazen. Vandaag was het eerst bewolkt, maar deze namiddag brak de zon er weer door en hup we zijn weer weg naar meer dan 30 graden. We blijven nog een dag in Florac en fietsen naar het centrum om de wekelijkse regionale markt te bezoeken. Er is heel wat volk om de kazen, saucissen, zuiderse fruitsoorten, kippen, eenden en schapenvlees op te kopen. Ook wij slaan onze voorraad in , want alles oogt zo fris en vers dat we er niet kunnen aan weerstaan. De namiddag brengen we door aan de boordend van de Tarn. Het is er zeer gezellig want speciaal voor de camping werd het water met rotsblokken afgedamd zodat de campeurs veilig kunnen zwemmen en de kinderen er hun hartje kunnen ophalen. Gisteren hebben we Aligot gegeten. Dat is een puree van aardappelen vermengd met boter, room en Cantalkaas. Dit wordt opgediend met saucissen en is zeer smakelijk, maar wel wat zwaar... eigenlijk een winterkost. Vanavond proberen we een andere specialiteit uit.
Vrijdag 26 augustus
Vertrek uit Florac : zeer sterk bewolkt en juist nu we de Corniche van de cévennes nemen. Onmiddellijk bij het verlaten van het dorp beginnen we aan een fameuze klim tot we op de plateau zijn. Halverwege begint het pijpenstelen te regenen en we bevinden ons op sommige plaatsen tot boven de regenwolken zodat we veel missen van de vergezichten. We moeten onze snelheid goed aanpassen want het regenwater uit de bossen overstroomt de baan. Na nog 2 cols (St.Pierre en Epic) dalen we af tot in St Jean du Gard waar we een stadswandeling maken. De regen houdt op en nu volgen we de Gardon tot in Anduze waar we stoppen op de camping Les Fauvettes. Programma van deze namiddag : wandeling naar het centrum van Anduze, weg een weer 4 km normaal, maar we breien er nog een tweetal km aan vast. Dan nog een frisse duik in het zwembad. Intussen begint het hier zeer fel te waaien en grote takken vallen van de bomen. De stoelen van de terrassen vliegen weg en we haasten ons om op de camping ook onze luifel in te draaien en alles binnen te zetten. Juist op tijd want een zondvloed overspoelt hier letterlijk alles maar gelukkig blijft de temperatuur zeer goed. Om 19 uur is alles voorbij. ’s Avonds smullen we van een koud en warm buffet met wijn en dessert inbegrepen 15 euro. Dat is mooi meegenomen.
Coördinaten overnachtingplaats : Anduze, LES FAUVETTES – CAMPING , 1030 Route de St Jean du Gard, 44° 3' 34.7'' N 3° 58' 29.3'' E
Zaterdag 27 augustus
We trekken onze wandelschoenen aan en gaan naar de “Bambouseraie”. Dit domein ligt op ongeveer 4 km van de camping maar we doen er slechts een 45 minuten over (want : het is plat). Gedurende 3 uur wandelen we door de bamboes , door Japanse en Chinese parken, door een dorp uit Laos (alle huizen uit bamboe natuurlijk. Het loont de moeite want er zijn zoveel exotische planten en bloemen dat het een waar genot is om deze natuurwandeling te maken. Het zonnetje is weer volop van de partij dus nog een duik in het zwembad en dan … complete rust.
Zondag 28 augustus
We nemen afscheid van Anduze en bollen naar Brissac, via St. Hyppolite du Fort. We rijden door de Garrigues (schaarse maar geurige vegetatie , dwergeikjes, lavendel en tijm - voornamelijk door schapen bevolkt) en belanden bij l’ Hérault die door steile kalkstenen hellingen doorstroomt. Brissac ligt aan het begin van de Gorges van l’Hérault en we nemen onze intrek in camping Domaine d’Anglas . Na onze installatie nemen we onze stoeltjes, een flesje rode wijn en we strijken neer aan de oevers van de stroom en genieten ten volle van de honderden peddelende kanovaarders die de diverse stroomversnellingen pogen te nemen. Dat sommigen kopje onder gaan bederft zeker voor ons de pret niet. ’s Avonds profiteren we nog van een zomerse avond, alhoewel het nu flink afkoelt. Komt waarschijnlijk door de kalksteen ondergrond. Moeten we nog melden dat het vandaag weer zomerse temperaturen waren.
Coördinaten overnachtingplaats : Brissac, Domaine d' Anglas, 43°52'33.65" N/3°42'57.57" E
Maandag 29 augustus
Het wordt afgezaagd : opstaan - vensters open en ... blauwe lucht ! Bij het ontbijt is het nog wel even fris maar als we om 10 uur voor een wandeling vertrekken, klopt de zon ongenadig op onze body's. We begeven ons naar Brissac op ongeveer 3 km afstand (stijgen en dalen) en dan doen we nog eens de klim naar het kasteel van Haut-Brissac. Mooi maar o zo heet en de chateau is dan nog eens in privé-bezit (Engelsen) dus niet te bezoeken. Op onze terugweg verzamelt Freddy een hele hoop kruiden die zo maar langs de bermen groeien (tijm in overvloed). 's Namiddags zoeken we opnieuw verkoeling aan de boorden van Hérault waar nog steeds kajakkers de show stelen.
Dinsdag 30 augustus
Na een lekker ontbijt in de frisse koelte van de morgen (temperatuur is slechts 19°) maken we onze rugzak gereed om een fietstocht langs de Hérault te maken. De weg loopt in de vallei en is tamelijk vlak : dus te doen. We rijden eerst naar Laroque. We passeren eerst een smalle Gorge waar de Hérault zich met moeite door wringt. Langs de baan bemerken we de vele bordjes met verwittiging dat de route "inondable" is. Het kan er hier dus ruw aan toegaan. Laroque is een Middeleeuws dorp, volledig gerestaureerd, en voor het merendeel opgekocht door Engelsen. Een opmerkelijk gegeven : de Engelse taal hoor je hier verrassend veel. Wij fietsen verder naar Ganges, waar we in de overdekte markthallen een gebraden kipje kopen voor deze avond. We floreren nog wat rond in de typische straatjes en voor de middaghitte toeslaat besluiten we terug te rijden. 's Namiddags zoeken we opnieuw de luwte op aan de boorden van de Hérault. Freddy doet nog een duik in het ijskoude water maar ik hou het voor bekeken, brrr veel te koud.
Woensdag 31 augustus
We worden uitbundig uitgewuifd door onze “Hollandse-Portugese-Franse” vriendin en vervolgen onze route langs de Hérault. Buiten Brissac zien we de kapel van St.Etienne d’Issenac en een brug uit de 12° eeuw waaronder een smalle Hérault te zien is; We vernamen op de camping dat de afvaart met kajaks vanaf vandaag verboden is op sommige trajecten wegens te weinig water. We stijgen tot boven op de Causse de la Selle en zien ver beneden ons in een nauwe kloof nog steeds de Hérault. Bovenop die causses is het een dor landschap vol rotspuin en er staan vele borden die verwittigen dat bij hevig regenweer deze baan overstroomd wordt door rotsen en puin. Maar de uitzichten zijn adembenemend mooi. We dalen langzaam naar de echte gorges van de Hérault. : een kloof met steile wanden en we willen stoppen in st. Guilhem le désert maar … geen parking voor mobilhomes. Noodgedwongen zetten we dan onze weg voort en zien aan de ‘Pont du Diable’ een grote parking (ongeveer 3 km) waar honderden auto’s en een aparte parking voor campercars voorzien is (met service). Vanaf deze parking rijden er om de 15 minuten bussen gratis weg en weer naar St. Guilhem. Dus kunnen we rustig dit befaamde stadje bezoeken met de heel mooie abdijkerk (ronde vorm) en de ingang ligt aan een pleintje met een prachtige reuze plataan. We maken een wandeling langs de kronkelende straatjes waar heel veel kunstenaars kleine winkeltjes openhouden. Onze terugkeer naar de Pont du Diable heeft nog een spectaculaire clou : enkele pubers wagen zich vanaf de brug en de rotsen aan sprongen in de rivier die zeker 40 meter beneden ons ligt. Een heel gevaarlijke stunt gezien de exceptionele lage waterstand. Nu rijden we nog een paar km verder om onze camping municipale van Gignac op te zoeken. Met de fiets nog een bezoekje aan het dorp (6 km) en de dag zit er weeral op.
Coördinaten overnachtingplaats : Gignac, le camping municipal la Meuse, 43° 39' 41.8'' N 3° 33' 32.4'' E
Donderdag 1 september
Het begon reeds gisteravond... Donkere wolken troepten samen en plots hadden we ervan. Een onweer dat kan tellen tot diep in de nacht. Water viel met bakken uit de lucht vergezeld van klank- en lichtspel. Gelukkig staan we met onze mobilhome op een verharde ondergrond. Een drietal had deze morgen minder geluk. Vast gereden in de modder en met heel moeite eruit geraakt. Deze morgen zwoel weer en bewolkt. Na wat getreuzel stappen we op onze fiets en rijden door de wijngaarden naar Aniane. De vriendelijke dame van de camping had ons een mooi wegje aangeraden. En pittoresk was het wel. Belangrijkste is natuurlijk dat we vanaf heden in een vlakte rijden. We zijn hier immers op 50 km van de Middellandse Zee.
Na een bezoekje aan Aniane keren we terug naar Gignac waar we onder de platanen nog een pastis drinken voor we terug naar de camping rijden.
Vrijdag 2 september
We verlaten Gignac en zullen nu l’Hérault volgen tot aan haar monding in de Middellandse Zee : nl. Agde. De zon is weer van de partij en al vlug lopen de temperaturen hoog op. Onze camping ligt aan de kade van de Hérault en is in tegenstelling met vorige campings nog steeds goed bevolkt. Vooral Duitsers zijn hier in grote getale. Na onze installatie nemen we de fietsen en rijden naar Le Grau du Agde. Het aanbod aan eettentjes, brasseries, winkels is overweldigend. Je ziet dat het toerisme hier volop draait. Een mooi zandstrand aan de boorden van de Middellandse Zee is natuurlijk ook druk bevolkt, zeker met deze temperaturen. We eten zes oesters en een handvol pointus (te vergelijken met bulots maar ietske beter) vergezeld van een fris glas witte wijn en fietsen dan naar de stad Agde, verder landinwaarts. Hier eindigt ook de befaamde “canal du midi”. We zullen die zondag een eindje volgen. We slenteren wat rond in de smalle straatjes en proberen de belangrijkste monumenten in ons vizier te krijgen. Nadien keren we terug naar onze camping om een verfrissende duik in het zwembad te nemen. Vanavond zullen we ons een keer aan een visgerecht te goed doen.
Coördinaten overnachtingplaats : Le Cap D’Agde, LA PEPINIERE , Route du Grau , 43° 17' 38.9'' N 3° 27' 9.8'' E
Zaterdag 3 september
Vanmorgen bij het opstaan : zwaar bewolkt maar zwoel. Na het ontbijt nemen we de fietsen (toch maar regenmantels meenemen voor alle zekerheid) en rijden naar Cap d’Agde zo’n 7 km verder. We zijn immers gelogeerd in Le Grau d’Agde, een voorstad. Cap d’Agde doet zijn naam als mondaine badstad alle eer aan. Kan zeker concurreren met St. Tropez. Er zijn verschillende jachthavens met in totaal plaats voor 3000 boten. Meteen de grootste jachthaven van Europa. En er liggen exemplaren die zeker niet van werkmensen zijn. Of die eerlijk verdiend zijn is natuurlijk een andere zaak. We hebben er toch zo onze twijfels bij. We slenteren langs de verschillende kades met diverse gezellige terrasjes en restaurantjes. Avenues met prachtige palmbomen kunnen ons eveneens bekoren. Ondertussen is de zon er opnieuw volledig doorgebroken en wordt het weer ontzettend heet. We fietsen tot aan het befaamde (of berucht ?) naturismedomein en keren dan via een fietspad langs het strand terug naar onze camping (het zweet druipt immers langs alle kanten van ons af). Nog een zwemmertje in het zwembad dat praktisch voor ons alleen is en dan wat rusten onder onze luifel met een goed glas wijn (we hebben hier ten andere al verschillende vaatjes van 3 liter soldaat gemaakt).
Zondag 4 september
Gisteravond nog genoten van lekkere gegrilde sardienetjes met een patat in de pele. Het smaakte heerlijk. Vannacht was het ware zondvloed. Zowat de ganse nacht heeft het bakken water geregend. Het resultaat was dan ook navenant. De volledige camping stond praktisch blank. Tenten en voortenten waren ondergelopen en het was bij velen alle hens aan dek om water te hozen. Nog een geluk dat de temperatuur goed is … maar aangenaam is anders. Vermits ze nog zware regens voorspelden viel onze trip naar Canal du Midi met de fietsen in het water. Dan maar een wandeling gedaan langs de oevers van de l’Hérault om over de brug langs de andere zijde terug te wandelen, zo’n 10 km. Een overzetbootje bracht ons terug naar de overkant. Tot nu toe blijft het droog, maar in de verte komt wat af…
Dit is onze laatste dag hier en morgen vertrekken we terug naar huis.
Maandag 5 september
We keren terug via de A75 en zullen voor de eerste keer de viaduct van Millau nemen. Werkelijk een meesterwerk ! We overnachten opnieuw in Moulins na 455 km.
Coördinaten overnachtingplaats : Moulins, N46.55858, E 03.32482, Chemin de Halage, Route de Clermont-Ferrand, N2009
Dinsdag 6 september
Van Moulins naar huis : 625 km
Foto's
http://www.tripline.net/trip/Reis_naar_de_Languedoc-16757722151410048185E2FFFC0F4CF1?n=76
Je klikt op het pijltje en je ziet waar we halt houden (vergezeld van een leuk muziekje ... dus geluid op).
Donderdag 18 augustus
Vroeg uit de veren zodat we om halfacht kunnen afreizen. We hebben 609 km voor de boeg. Tot in Senlis nemen we de péage en dan volgen we de N104 “La Francilienne” om langsheen Parijs, Melun – Fontainebleu te bereiken. Het gaat zeer vlot zonder noemenswaardige files. We zakken verder af via Montargis, Cosne en Nevers en volgen langs de Loire de wijngaarden van Sancerre en Pouilly. Effe een pauze met een kleine lunch en we komen om 16 uur aan in Moulins aan de Allier. De camperplaatsen zijn volledig automatisch bereikbaar en de betaling gebeurt met bankkaart en … er is een openluchtrestaurant aan de ingang waar we ’s avonds lekker eten. We bezoeken ook de stad met zeer imposante gebouwen en een belfort, werkelijk de moeite om te bezichtigen.
Coördinaten overnachtingplaats : Moulins, N46.55858, E 03.32482, Chemin de Halage, Route de Clermont-Ferrand, N2009
Vrijdag 19 augustus
Vandaag moeten we slechts 218 km afleggen maar we doorkruisen wel het Centraal Massief (klimmen en dalen) en bereiken zelfs 1130 m hoogte. De Puy de Dôme beheerst Cermont Ferrand en ook indrukwekkend is de viaduct van Garabit, een ontwerp van Eifel. Zeer mooie streek onder een stralende hemel dus … zeer aangename rit. Om 12.30 uur bereiken we ons municipalleken in Le Malzieu-ville. Deze namiddag bezoeken we de markt van de regionale producten in het centrum van het mooie Middeleeuwse dorpje. De meeste huizen en de buitenvestingen met poorten zijn schitterend gerestaureerd. Op de markt kopen we enkele lokale producten : brood met spekjes, varkensmuil in vinaigrettesaus en een “fromage de tête” – een soort preskop – en tenslotte nog druifjes. Terug in de camping genoten we van dit lokale soupertje.
In de rand : Vanmorgen voor ons vertrek vernemen we via de TV de ramp die Pukkelpop getroffen heeft. Onmiddellijk contact genomen met Myriam want we wisten dat Kim naar dit festival ging. Gelukkig is ze niet gekwetst maar wel in shock en onderkoeld. We zijn dankbaar dat onze kleindochter gespaard is van groter onheil.
Coördinaten overnachtingplaats : Le Malzieu-ville, 44° 51' 16.8'' N 3° 19' 36.3'' E, Camping municipal du Pré du Pont *
Zaterdag 20 augustus
We blijven nog een dag in Malzieu-Ville en trotseren de warmte om een wandeling te maken met als einddoel de “Porte des Fées”. Het is hier niet van de poes, niet alleen van stijgingspercentage maar ook de smalle paadjes bezaaid met losse rotsstenen. Bovenop de plateau missen we de schaduw maar ja … we hebben goed weer gevraagd en dus nu ook gekregen : het is 32°. Na 5 km komen we bij de kapel van St Pierre le Vieux die op de top werd gebouwd en vanaf daar klimmen we verder over rotspartijen (op handen en voeten) en ja… onze inspanning wordt beloond. We bevinden ons aan de “Porte des Fées” met wijds uitzicht over de gorges en de porte zelf is een rots die afgevallen is en tussen twee andere rotsen is blijven hangen. Na natuurlijk een fotosessie is het dalen geblazen en blazen we uit op onze camping. Deze keer dient onze luifel tegen de zon en niet tegen de regen en voilà nu nog nagenieten zoals “God in Frankrijk”.
Zondag 21 augustus
Met een staalblauwe hemel en opnieuw meer dan 30° verplaatsen we ons naar Le Grandrieu. Een dorp in Le Margeride (een bergketen) welke op 1100 meter hoogte ligt. Dit is één van de dunst bevolkte streken van Frankrijk. We volgen de toeristische route “Le Margeride” . Mooie landschappen. s’Winters wordt hier aan langlaufen gedaan. Het hoogste punt ligt immers op 1300 meter. Bij het binnenrijden worden we verrast door het plaatselijke feest en er is door de nauwe straatjes en de drukte van markt- en foorkramers bijna geen doorkomen aan. Een vriendelijke agent wijst ons de weg naar de camping. Op een paar plaatsen na is die volledig bezet. We installeren ons en bezoeken ook het feest. ’s Namiddags is er een bloemencorso met een tiental versierde wagens en daarna treden enkele muziekgroepjes op. Ambiance op zijn Frans dus. ’s Avonds is er nog een vuurwerk en we zitten op de eerste rij : het wordt afgeschoten aan een meer dat juist voor ons aan de camping ligt.
Vermeldenswaard is ook de legende van “La bête de Gévaudan” die hier de streek beheerst. Praktisch overal zie je standbeelden van wolvenkoppen en kinderen die het beest willen afschrikken.
Coördinaten overnachtingplaats : Grandrieu, 44° 46' 50.6'' N 3° 38' 0.6'' E, Camping municipal " Le Valadio "
Maandag 22 augustus
We reizen verder zuidwaarts naar Mende en volgen grotendeels de toeristische route “Val d’Allier” door een troosteloos ogende steppegebied. Na 48 km bereiken we onze camping “Le Tivoli”, 3 km verwijderd van het centrum. De wandeling naar de stad is dan ook zwaar te noemen wegens de grote warmte. Gelukkig is er een windje dat wat voor afkoeling zorgt. In de stad zelf volgen we de 22 aangeduide historische gebouwen die ons de geschiedenis doen herleven vanaf de Middeleeuwen tot de godsdienstoorlogen en ook tot de 2° wereldoorlog. Van hieruit werd ook het verzet georganiseerd zoals ze het in Frankrijk omschrijven als de “ maquis”. Zeer interessant bezoekje met oude gebouwen, talrijke fonteinen, nauwe straatjes en her en der terrasjes waar het heerlijk afkoelen is. We keren terug en verfrissen ons met een weldoende duik in het zwembad van onze camping.
Coördinaten overnachtingplaats : Mende , CAMPING LE TIVOLI, Quartier du Tivoli, 44° 30' 50.1'' N 3° 28' 23.3'' E
Dinsdag 23 augustus
Wegens de grote hitte lassen we vandaag een lekker-niks-doen dag in. Onder de luifel (in de schaduw) is het 34°, dus beperken we ons tot een bezoek aan het nabij gelegen tuincentrum en een wandelingetje langs de oevers van de Lot. Verder dus luilekker in de zeteltjes kijken naar de forellen in de Lot en ... een zwemmertje in het gezellig zwembad.
Woensdag 24 augustus
We verhuizen 38 km verder tot in Florac, de poort van de Cévennen. De weg leidt ons naar meer dan 1100 meter, col de Montmiral,dan dalen we aan 10% de berg weer af. De vergezichten zijn adembenemend : bergtoppen, ravijnen, verspreide hoeven van schaapherders. Het vergt wel wat behendigheid van de chauffeur om die kronkelende pas af te dalen. We verblijven op de camping Le Pont du Tarn en na onze installatie verbijten we de warmte om Florac te bezoeken ( in totaal wandelen we zowat 7 km met een bezoek aan de bronnen). Vanavond gaan we eens lekker eten op één van de terrassen onder de platanen. Ondertussen heeft het zojuist een "vlage" gedaan. Maar in geen tijd is alles weer droog ... Het weerbericht is hoopgevend : morgen bewolkt en vanaf vrijdag weer zonnig voor een vijftal dagen.
Coördinaten overnachtingsplaats : Florac, CAMPING DU PONT DU TARN Latitude : 44.3362503 Longitude : 3.5901260
Donderdag 25 augustus
Een kleine troost voor de thuisblijvers. Ook wij werden gisteravond en vannacht vergast op een warmteonweer met heel wat regen. Van nachtelijke afkoeling is echter geen sprake : dus zweten geblazen. Vandaag was het eerst bewolkt, maar deze namiddag brak de zon er weer door en hup we zijn weer weg naar meer dan 30 graden. We blijven nog een dag in Florac en fietsen naar het centrum om de wekelijkse regionale markt te bezoeken. Er is heel wat volk om de kazen, saucissen, zuiderse fruitsoorten, kippen, eenden en schapenvlees op te kopen. Ook wij slaan onze voorraad in , want alles oogt zo fris en vers dat we er niet kunnen aan weerstaan. De namiddag brengen we door aan de boordend van de Tarn. Het is er zeer gezellig want speciaal voor de camping werd het water met rotsblokken afgedamd zodat de campeurs veilig kunnen zwemmen en de kinderen er hun hartje kunnen ophalen. Gisteren hebben we Aligot gegeten. Dat is een puree van aardappelen vermengd met boter, room en Cantalkaas. Dit wordt opgediend met saucissen en is zeer smakelijk, maar wel wat zwaar... eigenlijk een winterkost. Vanavond proberen we een andere specialiteit uit.
Vrijdag 26 augustus
Vertrek uit Florac : zeer sterk bewolkt en juist nu we de Corniche van de cévennes nemen. Onmiddellijk bij het verlaten van het dorp beginnen we aan een fameuze klim tot we op de plateau zijn. Halverwege begint het pijpenstelen te regenen en we bevinden ons op sommige plaatsen tot boven de regenwolken zodat we veel missen van de vergezichten. We moeten onze snelheid goed aanpassen want het regenwater uit de bossen overstroomt de baan. Na nog 2 cols (St.Pierre en Epic) dalen we af tot in St Jean du Gard waar we een stadswandeling maken. De regen houdt op en nu volgen we de Gardon tot in Anduze waar we stoppen op de camping Les Fauvettes. Programma van deze namiddag : wandeling naar het centrum van Anduze, weg een weer 4 km normaal, maar we breien er nog een tweetal km aan vast. Dan nog een frisse duik in het zwembad. Intussen begint het hier zeer fel te waaien en grote takken vallen van de bomen. De stoelen van de terrassen vliegen weg en we haasten ons om op de camping ook onze luifel in te draaien en alles binnen te zetten. Juist op tijd want een zondvloed overspoelt hier letterlijk alles maar gelukkig blijft de temperatuur zeer goed. Om 19 uur is alles voorbij. ’s Avonds smullen we van een koud en warm buffet met wijn en dessert inbegrepen 15 euro. Dat is mooi meegenomen.
Coördinaten overnachtingplaats : Anduze, LES FAUVETTES – CAMPING , 1030 Route de St Jean du Gard, 44° 3' 34.7'' N 3° 58' 29.3'' E
Zaterdag 27 augustus
We trekken onze wandelschoenen aan en gaan naar de “Bambouseraie”. Dit domein ligt op ongeveer 4 km van de camping maar we doen er slechts een 45 minuten over (want : het is plat). Gedurende 3 uur wandelen we door de bamboes , door Japanse en Chinese parken, door een dorp uit Laos (alle huizen uit bamboe natuurlijk. Het loont de moeite want er zijn zoveel exotische planten en bloemen dat het een waar genot is om deze natuurwandeling te maken. Het zonnetje is weer volop van de partij dus nog een duik in het zwembad en dan … complete rust.
Zondag 28 augustus
We nemen afscheid van Anduze en bollen naar Brissac, via St. Hyppolite du Fort. We rijden door de Garrigues (schaarse maar geurige vegetatie , dwergeikjes, lavendel en tijm - voornamelijk door schapen bevolkt) en belanden bij l’ Hérault die door steile kalkstenen hellingen doorstroomt. Brissac ligt aan het begin van de Gorges van l’Hérault en we nemen onze intrek in camping Domaine d’Anglas . Na onze installatie nemen we onze stoeltjes, een flesje rode wijn en we strijken neer aan de oevers van de stroom en genieten ten volle van de honderden peddelende kanovaarders die de diverse stroomversnellingen pogen te nemen. Dat sommigen kopje onder gaan bederft zeker voor ons de pret niet. ’s Avonds profiteren we nog van een zomerse avond, alhoewel het nu flink afkoelt. Komt waarschijnlijk door de kalksteen ondergrond. Moeten we nog melden dat het vandaag weer zomerse temperaturen waren.
Coördinaten overnachtingplaats : Brissac, Domaine d' Anglas, 43°52'33.65" N/3°42'57.57" E
Maandag 29 augustus
Het wordt afgezaagd : opstaan - vensters open en ... blauwe lucht ! Bij het ontbijt is het nog wel even fris maar als we om 10 uur voor een wandeling vertrekken, klopt de zon ongenadig op onze body's. We begeven ons naar Brissac op ongeveer 3 km afstand (stijgen en dalen) en dan doen we nog eens de klim naar het kasteel van Haut-Brissac. Mooi maar o zo heet en de chateau is dan nog eens in privé-bezit (Engelsen) dus niet te bezoeken. Op onze terugweg verzamelt Freddy een hele hoop kruiden die zo maar langs de bermen groeien (tijm in overvloed). 's Namiddags zoeken we opnieuw verkoeling aan de boorden van Hérault waar nog steeds kajakkers de show stelen.
Dinsdag 30 augustus
Na een lekker ontbijt in de frisse koelte van de morgen (temperatuur is slechts 19°) maken we onze rugzak gereed om een fietstocht langs de Hérault te maken. De weg loopt in de vallei en is tamelijk vlak : dus te doen. We rijden eerst naar Laroque. We passeren eerst een smalle Gorge waar de Hérault zich met moeite door wringt. Langs de baan bemerken we de vele bordjes met verwittiging dat de route "inondable" is. Het kan er hier dus ruw aan toegaan. Laroque is een Middeleeuws dorp, volledig gerestaureerd, en voor het merendeel opgekocht door Engelsen. Een opmerkelijk gegeven : de Engelse taal hoor je hier verrassend veel. Wij fietsen verder naar Ganges, waar we in de overdekte markthallen een gebraden kipje kopen voor deze avond. We floreren nog wat rond in de typische straatjes en voor de middaghitte toeslaat besluiten we terug te rijden. 's Namiddags zoeken we opnieuw de luwte op aan de boorden van de Hérault. Freddy doet nog een duik in het ijskoude water maar ik hou het voor bekeken, brrr veel te koud.
Woensdag 31 augustus
We worden uitbundig uitgewuifd door onze “Hollandse-Portugese-Franse” vriendin en vervolgen onze route langs de Hérault. Buiten Brissac zien we de kapel van St.Etienne d’Issenac en een brug uit de 12° eeuw waaronder een smalle Hérault te zien is; We vernamen op de camping dat de afvaart met kajaks vanaf vandaag verboden is op sommige trajecten wegens te weinig water. We stijgen tot boven op de Causse de la Selle en zien ver beneden ons in een nauwe kloof nog steeds de Hérault. Bovenop die causses is het een dor landschap vol rotspuin en er staan vele borden die verwittigen dat bij hevig regenweer deze baan overstroomd wordt door rotsen en puin. Maar de uitzichten zijn adembenemend mooi. We dalen langzaam naar de echte gorges van de Hérault. : een kloof met steile wanden en we willen stoppen in st. Guilhem le désert maar … geen parking voor mobilhomes. Noodgedwongen zetten we dan onze weg voort en zien aan de ‘Pont du Diable’ een grote parking (ongeveer 3 km) waar honderden auto’s en een aparte parking voor campercars voorzien is (met service). Vanaf deze parking rijden er om de 15 minuten bussen gratis weg en weer naar St. Guilhem. Dus kunnen we rustig dit befaamde stadje bezoeken met de heel mooie abdijkerk (ronde vorm) en de ingang ligt aan een pleintje met een prachtige reuze plataan. We maken een wandeling langs de kronkelende straatjes waar heel veel kunstenaars kleine winkeltjes openhouden. Onze terugkeer naar de Pont du Diable heeft nog een spectaculaire clou : enkele pubers wagen zich vanaf de brug en de rotsen aan sprongen in de rivier die zeker 40 meter beneden ons ligt. Een heel gevaarlijke stunt gezien de exceptionele lage waterstand. Nu rijden we nog een paar km verder om onze camping municipale van Gignac op te zoeken. Met de fiets nog een bezoekje aan het dorp (6 km) en de dag zit er weeral op.
Coördinaten overnachtingplaats : Gignac, le camping municipal la Meuse, 43° 39' 41.8'' N 3° 33' 32.4'' E
Donderdag 1 september
Het begon reeds gisteravond... Donkere wolken troepten samen en plots hadden we ervan. Een onweer dat kan tellen tot diep in de nacht. Water viel met bakken uit de lucht vergezeld van klank- en lichtspel. Gelukkig staan we met onze mobilhome op een verharde ondergrond. Een drietal had deze morgen minder geluk. Vast gereden in de modder en met heel moeite eruit geraakt. Deze morgen zwoel weer en bewolkt. Na wat getreuzel stappen we op onze fiets en rijden door de wijngaarden naar Aniane. De vriendelijke dame van de camping had ons een mooi wegje aangeraden. En pittoresk was het wel. Belangrijkste is natuurlijk dat we vanaf heden in een vlakte rijden. We zijn hier immers op 50 km van de Middellandse Zee.
Na een bezoekje aan Aniane keren we terug naar Gignac waar we onder de platanen nog een pastis drinken voor we terug naar de camping rijden.
Vrijdag 2 september
We verlaten Gignac en zullen nu l’Hérault volgen tot aan haar monding in de Middellandse Zee : nl. Agde. De zon is weer van de partij en al vlug lopen de temperaturen hoog op. Onze camping ligt aan de kade van de Hérault en is in tegenstelling met vorige campings nog steeds goed bevolkt. Vooral Duitsers zijn hier in grote getale. Na onze installatie nemen we de fietsen en rijden naar Le Grau du Agde. Het aanbod aan eettentjes, brasseries, winkels is overweldigend. Je ziet dat het toerisme hier volop draait. Een mooi zandstrand aan de boorden van de Middellandse Zee is natuurlijk ook druk bevolkt, zeker met deze temperaturen. We eten zes oesters en een handvol pointus (te vergelijken met bulots maar ietske beter) vergezeld van een fris glas witte wijn en fietsen dan naar de stad Agde, verder landinwaarts. Hier eindigt ook de befaamde “canal du midi”. We zullen die zondag een eindje volgen. We slenteren wat rond in de smalle straatjes en proberen de belangrijkste monumenten in ons vizier te krijgen. Nadien keren we terug naar onze camping om een verfrissende duik in het zwembad te nemen. Vanavond zullen we ons een keer aan een visgerecht te goed doen.
Coördinaten overnachtingplaats : Le Cap D’Agde, LA PEPINIERE , Route du Grau , 43° 17' 38.9'' N 3° 27' 9.8'' E
Zaterdag 3 september
Vanmorgen bij het opstaan : zwaar bewolkt maar zwoel. Na het ontbijt nemen we de fietsen (toch maar regenmantels meenemen voor alle zekerheid) en rijden naar Cap d’Agde zo’n 7 km verder. We zijn immers gelogeerd in Le Grau d’Agde, een voorstad. Cap d’Agde doet zijn naam als mondaine badstad alle eer aan. Kan zeker concurreren met St. Tropez. Er zijn verschillende jachthavens met in totaal plaats voor 3000 boten. Meteen de grootste jachthaven van Europa. En er liggen exemplaren die zeker niet van werkmensen zijn. Of die eerlijk verdiend zijn is natuurlijk een andere zaak. We hebben er toch zo onze twijfels bij. We slenteren langs de verschillende kades met diverse gezellige terrasjes en restaurantjes. Avenues met prachtige palmbomen kunnen ons eveneens bekoren. Ondertussen is de zon er opnieuw volledig doorgebroken en wordt het weer ontzettend heet. We fietsen tot aan het befaamde (of berucht ?) naturismedomein en keren dan via een fietspad langs het strand terug naar onze camping (het zweet druipt immers langs alle kanten van ons af). Nog een zwemmertje in het zwembad dat praktisch voor ons alleen is en dan wat rusten onder onze luifel met een goed glas wijn (we hebben hier ten andere al verschillende vaatjes van 3 liter soldaat gemaakt).
Zondag 4 september
Gisteravond nog genoten van lekkere gegrilde sardienetjes met een patat in de pele. Het smaakte heerlijk. Vannacht was het ware zondvloed. Zowat de ganse nacht heeft het bakken water geregend. Het resultaat was dan ook navenant. De volledige camping stond praktisch blank. Tenten en voortenten waren ondergelopen en het was bij velen alle hens aan dek om water te hozen. Nog een geluk dat de temperatuur goed is … maar aangenaam is anders. Vermits ze nog zware regens voorspelden viel onze trip naar Canal du Midi met de fietsen in het water. Dan maar een wandeling gedaan langs de oevers van de l’Hérault om over de brug langs de andere zijde terug te wandelen, zo’n 10 km. Een overzetbootje bracht ons terug naar de overkant. Tot nu toe blijft het droog, maar in de verte komt wat af…
Dit is onze laatste dag hier en morgen vertrekken we terug naar huis.
Maandag 5 september
We keren terug via de A75 en zullen voor de eerste keer de viaduct van Millau nemen. Werkelijk een meesterwerk ! We overnachten opnieuw in Moulins na 455 km.
Coördinaten overnachtingplaats : Moulins, N46.55858, E 03.32482, Chemin de Halage, Route de Clermont-Ferrand, N2009
Dinsdag 6 september
Van Moulins naar huis : 625 km
Foto's
donderdag 28 juli 2011
De baai van de Somme en omgeving
Vrijdag 22 juli
Na 3 weken "thuis" hadden we de nood om er weer eens uit te knijpen en ja "en route" naar La Douce France. We doen onze eerste stop in Berck waar een heel grote standplaats voorzien is onmiddellijk aan het strand. We wandelen eerst langs de mooie promenade heel de dijk af tot in de stad zelf en pikken natuurlijk een terrasje mee voor een picon au vin blanc. De wind heeft inmiddels alle regenwolken verdreven en het zonnetje schijnt onverdroten op ons bolletje. We genieten in het centrum van een heerlijke cassoulet de moules gegratineerd met de maroilles kaas (specialiteit van de streek. mmmm , waarlijk heerlijk maar ... zwaar. Om te verteren maken we een lange wandeling naar het zuiden langs het strand en de volledige baai tot waar de stroom Authie hier in zee belandt. Onderweg zien we de zeehonden liggen op een zandbank (een heel grote kolonie, wel 27). Lekker uitgewaaid verpozen we nog op onze parking in het heerlijk avondzonnetje.
Overnachting : N 50.39701, E 01.56431 (volgen “Base Nautique”, Chemin aux Raisins)
Zaterdag 23 juli
We maken een "grote" verplaatsing van 17 km naar Quend. In vogelvlucht staan we hier op 6 km van de zee en ditmaal op een boerderij. Een echte rurale plaats met de Charolais koeien als naaste buren. Zeer mooi aangelegd met verharde plaatsen tussen het groen. Ook elektriciteit is aanwezig. We nemen onze bikes en fietsen naar de kust zoals Fort Mahon Plage en dan naar Quend les Pins om dan een heel mooie fietsroute te volgen tot aan het ornithologisch park Marquenterre. De fietspaden gaan midden door de weidse natuur. Schitterend ! Na een toer van 37 km zijn we terug aanbeland bij de "Ferme de la grande Retz" en de boer brengt ons een welkomstbezoekje met wel 3 kg pruimen. Zo'n ontvangst hadden we nog nooit.
Coördinaten overnachtingsplaats : N50°19'45"- E1°37'1" (volgen Ferme de la Grande Retz, via Rue de la haute Boulongne)
Website : http://www.camping-car-baie-de-somme.com
Zondag 24 juli
Vandaag fietsen we naar "Les Jardins de Valloires". Het weer valt zeer goed mee, al staat er wel een forse wind. Vanaf onze hoeve passeren we Quend, Villers-sur-Authie, dan steken we de A16 over en komen in Vron waar we een koffiepauze inlassen. Ondertussen is het landschap licht heuvelend. Nadien rijden we door tot in Argoules. De abdij van Valloires bereiken we na 23 km en hier nemen we onze tijd om de mooie "Jardins" te bezoeken. De tuin bestaat uit grasvelden, buxussen, witte en gele bloemperken en vooral mooie rozenperken. Alle tuinen hebben een bepaald thema. We spenderen hier meer dan 2 uur en het loont wel de moeite. De terugkeer verloopt zeer moeizaam, niet enkel vanwege een paar straffe heuvels, maar bovenal kampen we de hele terugweg met een wind op kop. De totale rit bedraagt 47 km en bij onze aankomst worden we hartelijk begroet door onze gastheer die ons van ver verwelkomt.
Maandag 25 juli
Onze volgende halte is vanzelfsprekend St.Valéry-sur-Somme, de geliefkoosde plek van Freddy. De parking voor de campers is vergroot en er is plaats zat. Vandaag wandelen we eerst door het centrum om dan via het sluizencomplex het vuurtoreneilandje te bereiken. Van hieruit kunnen we de schapen pré-salés zien grazen in de leeggelopen baai van de Somme (het is eb). Het zicht op Crotoy aan de overzijde is steeds mooi om zien. We keren terug en langs de grote promenade bereiken we Cap Hornu en daar klimmen we omhoog naar de visserskapel en de bron. We besluiten onze dag met een rustige avond in onze relaxstoeltjes.
Overnachting : N 50.18211, E 01.62896 (Rue de la Croix l’abbé)
Dinsdag 26 juli
We fietsen vandaag richting Crotoy maar aan het begin van de baai nemen we de "reigersroute" naar het binnenland tot in Noyelles sur Mer en maken zo een lus tussen de weilanden, moerassen en piepkleine dorpen om na 30 km toe te komen in Le Crotoy. Onderweg bezoek we ook het Chinees kerkhof waar 862 Chinezen begraven liggen uit de 1° wereldoorlog. Zeer mooi onderhouden. In Crotoy lopen we door het dorpje met de vele visrestaurants. Ook hier is er veel volk op de been. Voor de terugreis volgen we het fietspad langs de baai en na een totaal van 45 km zijn we opnieuw in St.Valéry. Het was vandaag een prachtig fietsweertje.
Woensdag 27 juli
Vandaag fietsen we de andere richting uit en onze eerste stop na Cap Hornu is Pointe de Hourdel. We komen juist op tijd om het lossen van de garnaalschepen mee te maken; de beestjes worden rauw aan wal gebracht en zo opgeladen door de vishandelaars. Daarna lopen we langs de oever van de baai om de zeehonden te spotten maar de zandbanken zijn nog niet helemaal bloot. Met de verrekijker ontwaart Freddy in de verte toch een kleine kolonie. We fietsen dan verder naar Cayeux-sur-Mer en trekken door het natuurreservaat 'le Hable d'Ault' tussen de veldbloemen, poelen en duinen tot we een mooi uitzicht krijgen op de witte kliffen en we ontwaren in de verte Le Tréport. Met een gezapige snelheid (de wind speelt ons weer parten) keren we terug en na 43 km zijn we opnieuw in St Valéry. Tot afscheid van ons tripje rijdt Freddy nog naar het centrum en haalt voor ons souper enkele fruits de mers. Lekker smullen !!
Donderdag 28 juli
Terug naar huis, maar eerst nog even stoppen in de Auchan van Duinkerke om onze voorraad wijn en dergelijke in te slaan.
Foto's
Na 3 weken "thuis" hadden we de nood om er weer eens uit te knijpen en ja "en route" naar La Douce France. We doen onze eerste stop in Berck waar een heel grote standplaats voorzien is onmiddellijk aan het strand. We wandelen eerst langs de mooie promenade heel de dijk af tot in de stad zelf en pikken natuurlijk een terrasje mee voor een picon au vin blanc. De wind heeft inmiddels alle regenwolken verdreven en het zonnetje schijnt onverdroten op ons bolletje. We genieten in het centrum van een heerlijke cassoulet de moules gegratineerd met de maroilles kaas (specialiteit van de streek. mmmm , waarlijk heerlijk maar ... zwaar. Om te verteren maken we een lange wandeling naar het zuiden langs het strand en de volledige baai tot waar de stroom Authie hier in zee belandt. Onderweg zien we de zeehonden liggen op een zandbank (een heel grote kolonie, wel 27). Lekker uitgewaaid verpozen we nog op onze parking in het heerlijk avondzonnetje.
Overnachting : N 50.39701, E 01.56431 (volgen “Base Nautique”, Chemin aux Raisins)
Zaterdag 23 juli
We maken een "grote" verplaatsing van 17 km naar Quend. In vogelvlucht staan we hier op 6 km van de zee en ditmaal op een boerderij. Een echte rurale plaats met de Charolais koeien als naaste buren. Zeer mooi aangelegd met verharde plaatsen tussen het groen. Ook elektriciteit is aanwezig. We nemen onze bikes en fietsen naar de kust zoals Fort Mahon Plage en dan naar Quend les Pins om dan een heel mooie fietsroute te volgen tot aan het ornithologisch park Marquenterre. De fietspaden gaan midden door de weidse natuur. Schitterend ! Na een toer van 37 km zijn we terug aanbeland bij de "Ferme de la grande Retz" en de boer brengt ons een welkomstbezoekje met wel 3 kg pruimen. Zo'n ontvangst hadden we nog nooit.
Coördinaten overnachtingsplaats : N50°19'45"- E1°37'1" (volgen Ferme de la Grande Retz, via Rue de la haute Boulongne)
Website : http://www.camping-car-baie-de-somme.com
Zondag 24 juli
Vandaag fietsen we naar "Les Jardins de Valloires". Het weer valt zeer goed mee, al staat er wel een forse wind. Vanaf onze hoeve passeren we Quend, Villers-sur-Authie, dan steken we de A16 over en komen in Vron waar we een koffiepauze inlassen. Ondertussen is het landschap licht heuvelend. Nadien rijden we door tot in Argoules. De abdij van Valloires bereiken we na 23 km en hier nemen we onze tijd om de mooie "Jardins" te bezoeken. De tuin bestaat uit grasvelden, buxussen, witte en gele bloemperken en vooral mooie rozenperken. Alle tuinen hebben een bepaald thema. We spenderen hier meer dan 2 uur en het loont wel de moeite. De terugkeer verloopt zeer moeizaam, niet enkel vanwege een paar straffe heuvels, maar bovenal kampen we de hele terugweg met een wind op kop. De totale rit bedraagt 47 km en bij onze aankomst worden we hartelijk begroet door onze gastheer die ons van ver verwelkomt.
Maandag 25 juli
Onze volgende halte is vanzelfsprekend St.Valéry-sur-Somme, de geliefkoosde plek van Freddy. De parking voor de campers is vergroot en er is plaats zat. Vandaag wandelen we eerst door het centrum om dan via het sluizencomplex het vuurtoreneilandje te bereiken. Van hieruit kunnen we de schapen pré-salés zien grazen in de leeggelopen baai van de Somme (het is eb). Het zicht op Crotoy aan de overzijde is steeds mooi om zien. We keren terug en langs de grote promenade bereiken we Cap Hornu en daar klimmen we omhoog naar de visserskapel en de bron. We besluiten onze dag met een rustige avond in onze relaxstoeltjes.
Overnachting : N 50.18211, E 01.62896 (Rue de la Croix l’abbé)
Dinsdag 26 juli
We fietsen vandaag richting Crotoy maar aan het begin van de baai nemen we de "reigersroute" naar het binnenland tot in Noyelles sur Mer en maken zo een lus tussen de weilanden, moerassen en piepkleine dorpen om na 30 km toe te komen in Le Crotoy. Onderweg bezoek we ook het Chinees kerkhof waar 862 Chinezen begraven liggen uit de 1° wereldoorlog. Zeer mooi onderhouden. In Crotoy lopen we door het dorpje met de vele visrestaurants. Ook hier is er veel volk op de been. Voor de terugreis volgen we het fietspad langs de baai en na een totaal van 45 km zijn we opnieuw in St.Valéry. Het was vandaag een prachtig fietsweertje.
Woensdag 27 juli
Vandaag fietsen we de andere richting uit en onze eerste stop na Cap Hornu is Pointe de Hourdel. We komen juist op tijd om het lossen van de garnaalschepen mee te maken; de beestjes worden rauw aan wal gebracht en zo opgeladen door de vishandelaars. Daarna lopen we langs de oever van de baai om de zeehonden te spotten maar de zandbanken zijn nog niet helemaal bloot. Met de verrekijker ontwaart Freddy in de verte toch een kleine kolonie. We fietsen dan verder naar Cayeux-sur-Mer en trekken door het natuurreservaat 'le Hable d'Ault' tussen de veldbloemen, poelen en duinen tot we een mooi uitzicht krijgen op de witte kliffen en we ontwaren in de verte Le Tréport. Met een gezapige snelheid (de wind speelt ons weer parten) keren we terug en na 43 km zijn we opnieuw in St Valéry. Tot afscheid van ons tripje rijdt Freddy nog naar het centrum en haalt voor ons souper enkele fruits de mers. Lekker smullen !!
Donderdag 28 juli
Terug naar huis, maar eerst nog even stoppen in de Auchan van Duinkerke om onze voorraad wijn en dergelijke in te slaan.
Foto's
zaterdag 21 mei 2011
Noorwegen
Reisroute : blz 1 heenreis tot Andalsnes, blz 2 terugreis
http://maps.google.be/maps/ms?hl=nl&gl=be&ie=UTF8&oe=UTF8&msa=0&msid=215453139014334613677.0004a1ea00a9c3b01f1aa
Maandag 30 mei
8.30 uur : nog uitgebreid afscheid genomen van onze buren Philippe en Martine en …weg zijn wij. De radio voorspelt een file vanaf Kruibeke tot na de Kennedytunnel maar juist als we aanschuiven lost alles zich vlotjes op en we rijden via Eindhoven-Nijmegen-Arnhem-Hengelo-Osnabruck – Bremen naar Sittingen (voor Hamburg) waar we zullen overnachten. We legden 636 km af en we kunnen nog genieten van een terrasje en een schnitselke en dan installeren we ons bij onze Laika vlak naast het park en de watermolen. Tot 22 uur kunnen we buiten nog genieten van de zon (30° om 17 uur tot 21° om 22 uur.
Reisroute : Oostende- Nijmegen-Arnhem-Hengelo-Osnabruck – Bremen -Sittensen (636 km)
Coördinaten overnachtingsplaats : N53°16'35" - E9°30'26" Wassermuhle
Dinsdag 31 mei
Vertrek om 8 uur. Nog 56 km tot Hamburg en daar de tunnel onder de Elbe. Het was heel druk maar toch zijn we erdoor rond 9 uur. Dus wel een meevaller. Nu volgen we de Duitse A7 tot in Flensburg (De Deense grens) en dan gewoon heel Denemarken door gedurende 350 km op de E45 tot in Frederikshavn. We hebben een camperplaats met onze neus op het Kattegat naast de haven, een prachtig uitzicht. We zijn al om 16 uur ter plekke, dus tijd genoeg om een wandeling te maken naar het centrum van Frederikshavn en hier ronden we ons bezoek af met een etentje aan de haven.
Reisroute : Sittensen-Hamburg-Flensburg-Arhus-Fredrikshaven (566km)
Coördinaten overnachtingsplaats : N57.42434 E10.52719 (Søsportsvej 1 aan de haven)
Woensdag 1 juni
Reeds om 6.30 uur woren we gewekt door het helle zonlicht! Zo’n uitzicht is onbetaalbaar bij het opstaan dus … genieten, maar ook van een uitgebreid ontbijt. We doen het heel rustig want onze ferry de “Danica” vertrekt pas om 14 uur. We zetten aan om 12 uur en staan op de eerste rij om in te schepen maar de tijd gaat zeer snel door alle activiteiten in de haven. De Stena Line is precies op tijd en om 14 uur stipt varen we richting Göteborg (Zweden) en de aankomst is ook precies om 17.25 uur. Op de boot struikelt Freddy van een trap en verzwikt zijn rechtervoet maar het voelt nog redelijk goed om met de mobilhome te rijden. Nu hop direct de E6 richting Oslo volgen, gedurende ongeveer 80 km en dan verlaten we de drukke autoweg (de Zweden gaan allen in lang weekend!) en vervolgens een 70 tal km langs meren midden in het groen naar de Noorse grens, richting Halden. : het zicht op de Haldenfjord is weer indrukwekkend. W>e parkeren bij de buur van Ria en … er wacht ons een warm ontvangst en het avondeten wordt onmiddellijk opgediend. De voet van Freddy begint wel heel pijnlijk te worden maar onmiddellijk wordt hij door Ria in de watten gelegd en hopelijk is de rustdag van morgen voldoende om de voet te helen.
Reisroute : Fredrikshavn – ferry naar Göteborg – E6 afrit 101 Dingle - Halden (191 km)
Coördinaten overnachtingsplaats : bij Ria in Halden
Donderdag 2 juni
Zalig geslapen (het was 1 uur voor de vrouwen in bed lagen !) en een lekker ontbijt : wat een goede start in Noorwegen. Het weer : miezerig maar niet koud. We krijgen een rondleiding van Ria door het oude stadsgedeelte van Halden rond de jacht- en vissershaven. Zeer oude huisjes zijn gerestaureerd en ze weerspiegelen de typische Noorse huizenbouw (hout en kleurrijk). Ongelukkig genoeg is het vandaag een feestdag en gaan de meeste terrasjes maar open in de namiddag. Een rondritje door het centrum en dan opnieuw naar ons logeeradres, inmiddels is de zon terug van de partij. De rest van de dag brengen we door op het terras met mooi uitzicht op de groene omgeving. Eerst lunchen we met een koude schotel en voor het avondeten krijgen we zomaar een rendiersteak geserveerd met een wildsausje : een ware delicatesse. We sluiten zeer gezellig onze dag af en morgenvroeg start onze eigenlijke rondreis. PS : de voet van Freddy is al goed aan de beterhand.
Vrijdag 3 juni
Afscheid nemen van Ria voor een drietal weken en hop naar de E6 snelweg voor een reis van 288 km. We schieten heel goed op en binnen de 2 uur bereiken we al de tunnel onder de Oslofjord. Zeer indrukwekkend, want de lengte is 7,6 km en de tunnel daalt zeer snel naar een grote diepte, maar toch rijden we er vlotjes doorheen. Van Drammen via Kongsberg gaan we naar Heddal en hier bezoeken we de vermaarde Stavkirke (volledig in hout). De baan loopt door de provincie Telemarken en is oogverblindend : wilde riviertjes, watervallen, bossen en meren. We komen ogen tekort en het landschap is een aaneenschakeling van postkaartjes. Om 14.30 uur komen we reeds aan op onze bestemming : camping Morgedal. Het weer is zeer goed : tot 28° met een beetje wind. Dus we rusten goed uit want we staan op de eerste plaats met uitzicht op het meer en de omliggende bergen en dit komt de voet van Freddy zeer goed uit. ’s Avonds doen we ons tegoed aan de overschotten die Ria ons meegaf : eerst knolseldersoep met gorgonzola kaas, dan de rendiersteaks met een roomsausje (bruine kaas, room + zure room) en dan nog rode besjes.
Reisroute : Halden-Drammen –Kongsberg-Heddal-Brunkeberg/Morgedal (288 km)
Overnachtingsplaats : Morgedal camping
Zaterdag 4 juni
We blijven vandaag nog in Morgedal en wagen ons aan een wandeling. Bij de uitgang van de camping is er een “gemakkelijke” tocht naar het einde van het meer. Langzaamaan verlaten we de oever en na 1 uur hebben we reeds een panoramisch zicht zowel over het meer als over de bergtoppen want we staan vlug op een goede hoogte. Via deze weg wandelen we door een bos en stoten terug op een klein meer dat haar water o.a. opvangt van klaterende bergriviertjes. Tijd om wat uit te rusten op een boomstronk en dan terug tot 2 km voorbij de camping naar het skicentrum (cafetaria, museum, shop, hotel, enz…). Daar drinken we koffie met rennercake (dikke pannenkoek met confituur) op het grote terras. De zon is weer van de partij en daarom wandelen we terug om aan onze mobilhome te niksen. Je geraakt immers niet uitgekeken op het meer en de omgeving.
Zondag 5 juni
We trekken nu verder naar het Noorden met een totale afstand van 128 km. Het gaat in stijgende lijn en reeds na een dertigtal km ontwaren we de besneeuwde bergtoppen. De E134 volgt een wildwaterrivier die soms zeer smal dan zeer breed uitloopt. We komen ogen tekort : dit is het echte Noorse landschap : besneeuwde bergen, watervallen en wildwaterrivieren met af en toe een meer. Onderweg moeten we 5 tunnels nemen, de langste is 7,6 km, hier is het wel oppassen geblazen (smal en nauwelijks verlicht). We stoppen in Haukeliseter (een hotel, café, restaurant, hutten, enz...) waar we ook op onze eerste Noorse reis een paar dagen op hotel verbleven. Opnieuw is het een genot de blauwe ijsschotsen te zien drijven op het water. De sneeuw is nog overal aanwezig behalve op de baan, die is volledig vrij. Nog 30 kme en we komen aan op onze campingplaats Roldal. Een bezoek aan de Stavkirke en het dorpscentrum spreekt vanzelf en dan neerstrijken in onze stoeltjes met uitzicht op het Roldalmeer. Hoeft het nog gezegd dat het weer zomers is met temperatuur tot 25 °
Reisroute : Brunkeberg – Røldal (124 km)
Coördinaten overnachtingsplaats : N59.83031 E06.81088 ,Seimsvegen, Seims Camping
Maandag 6 juni
We verblijven vandaag nog in Roldag en …het regent bij ons ontwaken. Eerst naar het centrum van het dorp (500 m) naar de “Coop”. We verbazen ons over de hoge prijzen van alle voedingswaren. Vb. een groot brood kost 34 Noorse kronen (=4,2 euro). Het is dan ook normaal dat een belegde sandwich in een cafetaria al snel 45 kronen kost (1 kr is ongeveer 5 oude Belgische frank). Rond half elf houdt het op met regenen en we besluiten een wandeling te maken in deze schitterende omgeving en trekken langs de oever van het Roldalvatnet (vatnet = meer). Een heel mooie wandelroute (stijgen en dalen) en ontelbare watervallen die uit de besneeuwde toppen naar het meer klateren. Na 3 uur stappen besluiten we terug te keren en we ontmoeten nog een kudde berggeiten die zich wellicht afvragen wat die twee Oostendenaars hier wel te zoeken hebben. Moe maar voldaan laten we ons zakken onder onze luifel.
Dinsdag 7 juni
Proficiat Myriam en André voor jullie zilveren huwelijksjubileum. De zoenen volgen op 2 juli hoor ! Hier heeft het vannacht flink geregend en heel het dal, het meer en de bergen zijn omhuld in de wolken (condensatie van het frisse water en de luchttemperatuur). Daarom kiezen we de route via de tunnels door de bergen i.p.v. langs omheen de berg te stijgen. Na 30 km stoppen we bij de Latefossen, adembenemende watervallen en we vervolgen de baan langs de wildwaterstroom tot Odda. Odda stad ligt aan het einde van de Sjerfjorden (zijarm van de Haddangerfjord) en een bezoekje aan de oude stad en de haven loont wel de moeite. Nu volgt de baan langs die fjord gedurende 8O km. Het is een smalle baan waar 40, 50 en 60 km de hoogst haalbare snelheid is en als een bus of vrachtwagen ons kruist dan is stilstaan de boodschap. Zodoende komen we om 15 uur aan in Eidfjord waar een groot cruiseschip aangemeerd ligt, we slaan nog een paar boodschappen in bij de lokale Coop want we gaan drie dagen verblijven in Ovre Eidfjord (9 km van de stad weg). De camping Saebo is weer mooi gelegen en we maken nog een verkenningswandeling in de buurt tot aan het Haddangervidda natuurcentrum. De voet van Freddy houdt goed stand, dus dit is goed nieuws voor de wandelingen die de komende dagen op het programma staan.
Reis route : Røldal-Skare-Odda-Lofthus-Kinsarvik-Brimnes- Øvre/Eidfjord (119 km)
Coördinaten overnachtingsplaats : N 60°25'33" E 7°7'27" Sæbø Camping
Woensdag 8 juni
Vandaag is het goed weer en dus gaan we naar de Voringfossen ; dit is de bekendste Noorse waterval : totale hoogte van het verval 300 meter. We moeten hiervoor wel met de camper nog een tiental km bergopwaarts (8%) en dit door 4 tunnels. We kunnen parkeren bij een groot hotel waar toeristenbussen hun lading lossen om dit prachtige natuurfenomeen te aanschouwen. Het beschrijven van zo’n mooie ervaring is onbegonnen werk, ik hoop dat de foto’s dit wel kunnen. Normaal waren we van plan tot op de hoogste top te klimmen waar de rivier zich van het bergplateau naar de kloof werpt maar door het smeltijs is de wandeling niet begaanbaar. We trekken wel rond in stijgende lijn op de bergplateau waar overal in de natuur hutten verspreid liggen en waar ook nog heel veel sneeuw ligt. De vergezichten zijn immens en de stilte wordt alleen verbroken door de klaterende beekjes die onder de sneeuwplakken door naar de rivieren in de dalen leiden. Op de terugkeer lassen we ook nog een paar stopplaatsen in om geen enkel panorama over te slaan. Dit is genieten op zijn Noors. Terug op de camping is het weer uitrusten en de beelden van de grootse natuur terug afspelen in het hoofd.
Donderdag 9 juni
Vandaag nog een dag op de Saebocamping en nu plannen we van hieruit een wandeling naar Hjolmodalen. We volgen een bergpad dat alsmaar stijgt langs de granieten rotsblokken van een kloof waar een wilde woeste rivier zich een weg doorheen klieft. Het klotsende water maakt een oorverdovend lawaai en het is één schuimende massa. Ook hier natuurlijk prachtige watervallen en dit beschrijven is veel te moeilijk, men moet het werkelijk met eigen ogen kunnen zien. De regen is de hele dag van de partij maar toch loont dit de moeite en na 4 wandelen is het tijd om onze hele garderobe te drogen te hangen en een lekker bakje thee te nuttigen.
Vrijdag 10 juni
De bedoeling was vandaag terug te rijden tot Brimnes om daar de ferry naar Buravik te nemen om zo onze reis naar Flåm door te zetten. Bij de receptie vernemen we echter dat de baan tussen Eidfjord en Brimnes onderbroken is : er zijn rotsblokken van 1000 m hoog naar beneden gestort en de baan is over een lengte van 200 meter volledig versperd. We beslissen toch tot Eidfjord te rijden en zetten ons daar op de camping (aan het einde van de fjord). Van hieruit volgen we de situatie op de voet want we weten niet hoelang deze baan geblokkeerd zal zijn. Eén troost : nog vele andere toeristen zijn hier gestrand en wachten samen met ons de gevolgen van deze ramp af. Vermits dit een hoofdweg tussen Bergen en Oslo is zal er met man en macht gewerkt worden. Om 15 uur worden we verwittigd dat het tot na Pinksteren (minimum) zal duren voor de weg vrij is. We beslissen morgen een alternatieve route te nemen : we rijden terug naar boven tot aan Gol en nemen dan de turistveg Aurlandsvegen. Om 200 meter te overbruggen maken we een détour van 123 km. Alhoewel : we zullen het ons niet beklagen want het is één van de mooiste toeristische routes die ons door de hoogvlakte van Noorwegen leidt.
Overnachtingsplaats : Kjaertveit camping Eidfjord.
Zaterdag 11 juni
Rechtsomkeer richting Flåm : op de GPS 205 km via de alternatieve route. Dit betekent een totaal 21 tunnels, sommige 4km andere 500 meter maar het blijft wel beangstigend want ze zijn slecht tot niet verlicht en maken vele bochten. Doordat de RV7 geblokkeerd is, hebben we weinig tegenliggers. We moeten nu wel via de hoogste bergtoppen waar de sneeuw nog meters hoog ligt en de meren nog bevroren zijn. Soms rijden we in de wolken, soms erboven. Ontelbaar zijn de meren hier waar de grote en kleine watervallen in terecht komen. Uiteindelijk bereiken we Flåm (het einde van de Aurlandfjorden, een zijarm van de Sognefjord – de grootste fjord van Noorwegen ). De camping is ons bekend want bij onze eerste Noorse reis hebben we hier in een hut overnacht. We bezoeken onmiddellijk het toeristisch havenstadje, dat volloopt met Japanners en vele andere nationaliteiten, om de broodnodige boodschappen te doen (zondag en maandag Pinksteren is alles dicht). Op het terras van één van de vele cafés genieten we van een svart kaffe met cake bij de aanlegkade van de cruiseschepen. De rest van de dag opnieuw onder ons luifeltje, genieten van de uitzichten rondom ons (besneeuwde bergtoppen, watervallen, ….)
Reisroute : Eidfjord – Giello – Gol –Aurland- Flåm (205 km)
Overnachtingsplaats : Flåm Camping og Vandrarheim.
Zondag 12 juni
We kopen deze ochtend de treintickets voor onze reis van Flåm naar Myrdal. Kostprijs 500 NKr (voor 2) enkele reis. We keren immers helemaal te voet terug. Enkele technische details over deze trein : hij vertrekt dus in Flåm op o meter (fjord=zee) en stijgt op 1 uur tijd tot een hoogte van 866 meter. Onderweg stopt hij bij 9 kleine stations waar nauwelijks iemand opstapt. Aan de waterval Kjosfossen stopt hij 5 minuten en we worden onthaald op muziek en dans naast de waterval en alle Japanse reizigers zijn dol enthousiast en tientallen fototoestellen flitsen er lustig op los. Na 20 tunnels bereiken we het hoogtepunt. We stappen dus uit bij de besneeuwde bergtoppen en eerst nuttigen we een koffie in het station om dan eerst 21 haarspeldbochten af te dalen. De ondergrond is hier bezaaid met kleine rotsstenen, dus opletten geblazen maar alles verloopt uitstekend. Wat kunnen we nog vertellen over de landschappen die ons tegemoetkomen : fascinerende watervallen, wildstromende bergrivier die dikwijls door nauwe kloven gestuurd wordt (de gorges in Frankrijk vallen hierbij in het niet). We ontmoeten op de hogere gedeelten berggeiten en hoe lager we dalen hoe meer schapen we zien op de weinige grasvlakten naast de stroom. Ik denk dat het geluid van, de klaterende watervallen en de bruisende rivier die kolkt tussen de nauwe bergwanden ons nog maanden zal bijblijven. De wandeling is in totaal 21 km en we hebben er 6 uur over gedaan, alleen spijtig dat er nergens een klein cafeetje was om een goeie koffie te nuttigen, maar ja genieten van deze Noorse landschappen compenseert alles. Moe en bijzonder trots over onze tocht zijn we toe aan complete rust onder onze luifel. Och ja, het weer was voortreffelijk en de voet van Freddy heeft goed stand gehouden.
Maandag 13 juni
We verlaten Flåm langs de Aurlandsfjord ongeveer 9 km en daar verkiezen we de bergroute (Aurlandsvegen) boven de tunnel van 21 km om toch maar niets te missen van de natuur met name de Aurlandsfjell. Deze weg is zeer smal en stijgt tot 1300 m over een afstand van 16 km. Gelukkig waren we vroeg vertrokken want het is zeer moeilijk om een auto te kruisen. Onderweg houden we halt bij de Stegastein, een houten platform constructie die over de bergwand hangt (600 meter boven de fjord en 30 meter naar voren) en waar we een prachtig zicht over de fjord beneden ons hebben. Nu rijden we op het hoogplateau tussen muren van sneeuw met uitzinnige vergezichten op de besneeuwde bergtoppen. We houden meermaals halt om al dit schoons te bewonderen. Hier zouden we uren kunnen vertoeven. Na 20 km beginnen we af te dalen naar Laerdal, vlug kunnen we niet gaan omwille van passerende voertuigen maar ook vanwege de schapen die rustig op de baan wandelen. Aangekomen bij de Vardalsfjord moeten we in een tunnel van 7,5 km tot de weg eindigt waar we een ferry moeten nemen naar de overkant van de fjord waar de route “5” verder gaat. We passeren nog 3 fjorden en nog menige tunnel tot we onze eerste gletsjer in het vizier krijgen, één woord : indrukwekkend. We houden halt in Bjyrkelo na 174 km, maar we deden er wel 5 uur over langs prachtige landschappen. De zon is opnieuw van de partij : 25° dus stoeltjes en tafeltje uitklappen en de chauffeur laten bekomen.
Reisroute : Flåm – Aurland-Sogndal-Byrkjelo (174 km)
Overnachtingsplaats : Byrkjelo Camping
Dinsdag 14 juni
Voor we verder reizen slaan we nog wat boodschappen in bij de Spar om de hoek zodat we zeker 2 à 3 dagen verder kunnen. We stijgen opnieuw een bergpas op 800 meter om dan aan 8% te dalen naar de volgende fjorden : Nordfjord – Innvikfjord en Faleidfjord. Het is weer een genoegen om deze turistveg lang de fjord te volgen. De baan is opnieuw zeer smal en meermaals moeten we wegvluchten in een “garage” om tegenliggers door te laten. Uiteindelijk belande we in Stryn : een echt handelscentrum met alle grote warenhuizen, sportwinkels, souvenirshops, restaurants en cafés. Alles is er aanwezig om de grote cruiseschepen te ontvangen. We vervolgen onze weg naar Oppstryn waar we een bezoek brengen aan het Nationaal Parkcentrum van Jostedalbreen (breen = gletsjer). We krijgen een panoramafilm over de gletsjer met zijn verschillende zijarmen en bezoeken de botanische tuin en een geologisch park. De moeite om een bezoek te brengen. Nu is het weer tijd om een camping op te zoeken en we vinden er één in Hjellesdalen : zeer mooie plaats met opnieuw een prachtig uitzicht. De camping is proper en net. De bazin gaat voor ons zelfs eens koken, want het is nu 14 dagen geleden dat we ons nog eens lieten bedienen. Het wordt een biffsnakker (bifsteak in reepjes gesneden) met sla en frietjes.
Reisroute : Byrkjelo – Olden –Strynn-Oppstryn/Hjellesdalen (94 km)
Overnachtingsplaats : Nygard, Hjellesdalen.
Woensdag 15 juni
Opstaan met wat miezerige buien en heel lage bewolking. Onmiddellijk beginnen we opnieuw aan een steile klim maar spijtig genoeg is de oude bergweg (strynefellsvegen) die wij vooropstelden afgesloten en moeten we via enkele tunnels het hoogplateau bereiken. De meren hierboven zijn nog allemaal toegevroren en het is zeer waarschijnlijk dat deze baan nog maar enkele dagen volledig ontruimd was van alle sneeuw. Het landschap is magisch en we stoppen zoveel we kunnen op de parkings om de natuur in al zijn glorie te bewonderen. Bij 1300 meter beginnen we aan de afdaling naar de Geirangerfjord (=zeeniveau) met diverse haarspeldbochten en dalingen van 10%. Het vergt heel wat concentratie van de chauffeur, vooral als een andere camper of toerbus ons tegemoet komt. Alles verloopt zeer goed en om 13.30 uur komen we aan op de Geirangercamping en … jawel op het voorste punt van de fjord is er schitterende plaats zojuist vrij gekomen en dus de stoeltjes uitgeladen en gapen naar het cruiseschip recht voor onze neus. Een bezoek aan het toeristisch haventje (op 200 meter) is mooi meegenomen maar o zo druk want de toerbussen en het cruiseschip lossen hier al hun passagiers die de souvenirwinkels hier plunderen. Het weer hier in het dal is goed en de temperatuur niet te koud zodat we buiten kunnen genieten van alle activiteiten op de fjord.
Reisroute : Oppstryn/Hjellesdalen – Strynefjellsvegen – Geiranger (54 km)
Coördinaten overnachtingsplaats : N62°06'25" E7°12'25" Geiranger Camping
Donderdag 16 junii
Vandaag blijven we nog in Geiranger en maken een kleine wandeling langs de boord van de fjord. Verder hebben we in de blakende zon van op onze stoeltjes een zicht op : kajakvaarders, jachten, Vikingschip, 2 cruiseschepen die met kleine bootjes hun passagiers aan wal brengen die ofwel op bussen stappen om in het hoogland een toer te maken ofwel gewoon hier de souvenirwinkels bezoeken. Er vaart ook een ferryboot en verder zien we ook veel kleine bootjes met hengelaars. Er kan hier van alles dus we vervelen ons geen moment want het prachtige decor krijgen we er gratis bij.
Vrijdag 17 juni
Een paar inkopen in Geiranger en een laatste blik op 2 nieuwe cruiseschepen die vanochtend aanlegden en hup ... uit het dal naar boven rijden met 12 haarspeldbochten. We staan opnieuw bij de sneeuwgrens en doorkruisen de pas (1800 en 1600 meter). Na de doortocht van de pas weer zakken naar de volgende fjord (Norddal) waar we de overzet nemen tot in Linge en dan naar Valldalen. Onderweg maken we de stop bij de bekende kloof Gudbrandsjuvet waar de bergrivier van 5 meter door een heel smalle engte van anderhalve meter naar beneden valt. Wat een schouwspel van blauwgroen bergwater. We dachten hier te overnachten maar de camping is nog gesloten, dus zit er niets anders op om door te rijden naar Andalsnes. We zijn dus op weg naar de wereldbefaamde Trollstigen. We deden dit al bergopwaarts op één van onze vorige reizen, maar nu is het dalen. Deze weg is de steilste weg in Noorwegen (vroeger een ezelsweggetje) en daalt met 9 scherpe bochten van 800 meter hoogte. Stijgingspercentage : 12%. Gelukkig zijn alle chauffeurs correct en sportief en kan er zonder problemen gedaald en gestegen worden. Zeer mooie camping aan de Raumarivier waar we opnieuw op de eerste plaats staan langs alle zijden omringd door besneeuwde toppen. En het weer : bewolkt maar goed van temperatuur. En het was opnieuw droog.
Reisroute : Geiranger -Valldal – Trollstigen – Åndalsnes (67 km)
Coördinaten overnachtingsplaats : N 62°33'8" E 7°42'14" Åndalsnes Camping og Motell
Zaterdag 18 juni
We blijven nog in Andalsnes en maken een wandeling langs de Rauma tot aan de fjord waar we na een drietal kilometer de jachthaven bereiken. Hier leggen ook cruiseschepen aan, maar vandaag niet dus is er geen overrompeling en we kunnen op de kade rustig genieten van een kop koffie. Rond de middag komen de lokale Noren ook aan voor het nuttigen van een klein hapje met hun koffie en dan gezellig keuvelen (maar verstaan doen we ze toch niet). We wandelen terug naar de camping langs de overzijde want aan onze camping is er een voetgangersbruggetje over de rivier dus met dit mooie zonnetje kan onze dag niet meer stuk.
Zondag 19 juni
We hadden nog 1 reservedag over en daarom maken we een ommetje van 118 km helemaal langs de fjord tot aan de Noordzee om te overnachten in de prachtige stad Alesund. Deze stad werd in 1904 geteisterd door een zware brand : 850 huizen brandden af en architecten over de hele wereld hebben meegewerkt aan de heropbouw van de stad. Dit mondde uit in zeer fraaie huizen in Jugenstill en vooral rond de jachthaven zijn die het attractiepunt voor de toeristen. We bezochten deze streek reeds eerder en beperken ons nu tot een bezoek aan de stad, de jachthaven en de vissershaven. Nadien plaatsen we onze stoeltjes om van het uitzicht op de zee en de talrijke eilandjes voor de kust te genieten.
Reisroute : Åndalsnes - Alesund(118 km)
Coördinaten overnachtingsplaats : N62.47589, E 06.15723 Hjelsetgården Bobilparkering
Maandag 20 juni
We verlaten Alesund waar we gisteren tot 23 uur nog in de zon zaten : ze geraakte niet onder de horizon ! Vandaag is het bewolkt en buieg maar niet getreurd, we zijn al blij dat we de mooie landschappen kunnen bewonderen en dat we droog blijven tijdens onze haltes. We moeten terug langs de Rondalsfjord, langs Andalsnes om daar de E136 te volgen naar beneden, want ja vandaag keren we langzaam terug naar het Zuiden van Noorwegen. We volgen de Raumarivier die vanuit de hoger gelegen gebieden, naar beneden klatert tot in Andalsnes. Soms is ze rustig en breed, soms moet ze door heel nauwe kloven en stort ze meters naar beneden. We zouden om de kilometer wel willen stoppen voor dit grandioze spektakel. We houden na 224 km halt in Dombas, eenbefaamd skicentrum, waar ook het Trollcentrum is, want hier in het gebied van de Dovrefjell zijn de trolletjes ontstaan. We komen als eerste aan in de camping en dus zetten we ons in het midden van de weide met uitzicht op het groene dal onder ons. We bezoeken het koopcentrum en het natuurcentrum van Dombas en besluiten hier morgen een wandeling te maken.
Reisroute : Alesund – Dombas (224 km)
Overnachtingsplaats : N 62.0729 E 9.1207 Domaas Gård Hyttetun & Caravancamp
Dinsdag 21 juni
Op het toeristisch bureau hadden ze ons verschillende wandelkaarten gegeven en we kiezen voor die van 15 km rondom Dombas. Eerst een kleine verkenningstocht die ons vanuit de camping terug naar de kerk voert en daar vinden we het juiste “gat”. De eerste kilometers is het langzaam zakken door de bewoonde wereld maar dan steken we de E136 over en ze voeren ons langs een wilde stroom, de Jora, door het bos, op vele plaatsen is de wandeling zeer modderig want ook hier zien we nog de gevolgen van overstromingen. We hopen hier elanden tegen te komen (uitwerpselen genoeg) maar het is een ijdele hoop. We vervoegen nu de brede stroom (de Lager) die ons door een prachtig bebost dal voert. Dat water volgen we tot de waterval van Dombas. Nu wordt het steiler en steiler want we moeten klimmen om 4 km verder onze camping te bereiken. De zon is heel de dag van de partij en bij onze aankomst is een tas koffie op een terrasje van harte welkom.
Woensdag 22 juni
Via de E6 (niet te vergelijken met onze E –banen) verlaten we Dombas en voorzien om 77 km verderop in Vagamo halt te houden. Onderweg zien we wat een ravage de wateroverlast heeft gedaan; akkers zijn nog altijd ondergelopen en de bomen bij de rivieren hebben tot 2 meter onder water gestaan. De baan zelf heeft ook hiermee te maken gehad want we zien verschillende herstellingen. In Vagamo staat de camping ons niet aan en daarom rijden we de “51” op want dat is weer een uitgelezen toeristische route. Weer zeer verschillende landschappen te zien en we houden halt in Randsverk, de camping ligt op 750 meter hoogte kort bij het Jotunheimen Nationaal Park en waar 255 bergtoppen boven de 2000 meter liggen. Na onze installatie benutten we onze namiddag met een wandeling van 9 km naar het skicentrum langs een “langlauf”pad. Een aanrader. We hebben nog steeds geen eland gezien, enkel schapen kruisen ons pad …
Reisroute : Dombas – Otta-Vagamo-Randsverk (104 km)
Coördinaten overnachtingsplaats : Randsverk Camping (onmiddellijk langs de 51)
Donderdag 23 juni
Heel de nacht regenbuien gehad, dus wat vroeg uit de veren om 104 km af te leggen tot Fagernes. Wij blijven op de route “51”, maar wat een spectaculaire trip : eerst dik bebost gebied, dan wat stijgen en de dikke rotsblokken verspreid tussen de bomen zijn gekleurd van het korstmos. Het is alsof het ganse bos in bloei staat met overheersend gele, groene en lila kleuren. Na een 15-tal km zijn we reeds op een hoogte van 1100 meter en verdwijnen de bossen om plaats te maken voor naakte bergtoppen links en rechts nog besneeuwd en waar enkel wat lage plantengroei tiert. Op 1389 meter staat er in dit besneeuwde landschap een chalet “kafé” en we duiken hier binnen voor een koffie en een wafel. De houtstoof brandt hier lekker en het interieur is 5 sterren waard, zeer gezellig. Enkele kilometers verder stoppen we in the middle of the road om een kudde rendieren die naast de baan aan het grazen zijn te filmen. Wat een ontmoeting !! Nu zakken we stilletjes aanmaar we moeten nog een paar keer halt houden om het panorama van meren en bergtoppen te aanschouwen. Ook in het skidorp Breistolen brengen we een bezoek en in de winter moet hier serieus geaprès-skied worden gezien de vele bars en restaurants en de heel mooie hotels en hutten. Nu dalen we verder af want Fagernes ligt opnieuw aan een fjord, dus op zeeniveau en daar verblijven we op een viersterrencamping aan de fjord (een Noor heeft ons gezegd dat dit de mooiste camping van Noorwegen is). We nemen nog de tijd om inkopen te doen en een rondje door de stad te maken.
Reisroute : Randsverk – Fagernes (104 km)
Coördinaten overnachtingsplaats : Fagernes Camping (E16 richting Laerdal)
Vrijdag 24 juni
Vandaag geen geluk ... het regent pijpenstelen ! We ontbijten rustig, want op dit ogenblik is het niet te doen om één of andere wandeling aan te vatten. Rond half elf houdt het wat op en we besluiten een bezoek te brengen aan het openluchtmuseum juist naast de camping. Het is een soort Bokrijk, met woningen uit de 17° en 18° eeuw. In sommige huisjes worden we vergast op houtsnijwerk en een jobstudent in traditionele kledij speelt op zijn viool Noorse "Folk" om ons in de sfeer van vroeger te brengen. Tijdens onze wandeling in het park begint het opnieuw te regenen en net als we onze toer hebben beëindigd valt het weer met bakken uit de lucht. Het is dan reeds halfdrie en we besluiten onze droge camper op te zoeken met de hoop dat het toch wat zal ophouden, zodat we nog eens naar het stadje kunnen slenteren.
Zaterdag 25 juni
Vertrek uit Fagernes opnieuw route E16 tot ongeveer 50 km verwijderd van Oslo, dus nu zakken we snel naar het einde van onze rondrit. De baan leidt ons opnieuw langs slingerende bochten, eerst langs het fjord en dan langs de zeer brede rivier Sperillen. De bergen worden minder hoog (geen sneeuw meer), de bossen worden talrijker en de waarschuwingsbordjes voor elanden ook. Elke kilometer die we afleggen brengt ons een ander uitzicht. We stoppen in Utvika camping aan de samenkomst van 2 fjorden. Door de overvloedige regenval van de voorbije dagen vraagt de uitbater ons de eerste plaats aan de fjord in te nemen omdat die verhard is. Dus … vlug onze stoeltjes zetten en rustig de natuur op ons laten inwerken.
Reisroute : Fagernes – Hønefoss/Utvika (147 km)
Coördinaten overnachtingsplaats : N60°01'47" E10°15'47" Utvika Camping
Zondag 26 juni
Onze reis zit er op !!! We hebben nog een afspraak bij Ria waar we rond twee uur aankomen. Natuurlijk worden we weer gastvrij ontvangen. Het weertje is zalig en we brengen de rest van de dag door op het terras met een lekker wijntje en een barbecue. De vrouwtjes kunnen weer wat bijpraten want het zal weer voor lang zijn …
Reisroute : Hønefoss-Oslo-Halden (180 km)
Overnachtingsplaats : bij Ria
Maandag 27 juni
Het weertje is opnieuw miezerig en Ria stelt voor om naar het Zweedse kuststadje Stromstad te rijden op een 25-tal km van Halden. Dit stadje wordt dagelijks overspoeld door massa’s Noren die er hun inkopen doen. Vooral de staatswinkel voor wijn en alcoholische dranken wordt er overrompeld. Naar Noorse normen is de drank hier goedkoop, alhoewel naar onze normen toch nog tamelijk prijzig. Ook Ria maakt van onze aanwezigheid gebruik om haar hoeveelheid wijn in te doen. Met drie personen heeft ze immers recht op 12 liter. Verder slenteren we door het sympathieke havenstadje met haar talrijke eilandjes (al dan niet bewoond). ’s Avonds worden we vergast op een biefsteak/friet.
Dinsdag 28 juni
We laten ons nog eens verwennen door de uitmuntende gastvrouw Ria bij een uitgebreid ontbijt, dan inpakken en afscheid nemen. We nemen niet onmiddellijk de E6 maar wel de “blauw-groene weg” 22 die ons naar de Zweedse grens leidt na 60 km. Deze weg vat nog eens samen wat we in Noorwegen allemaal gezien hebben : de bloeiende lupinen met duizenden langs beide zijden van de baan, de granieten rotsblokken, de fjorden, de meren, de hoge sparren, de kleurrijke houten huizen met de Noorse vaandels en de lichtjes aan de voordeuren. Zo nemen we afscheid van Noorwegen en doorkruisen dan Zweden tot in de havenstad Göteborg. We zijn zeer goed op tijd aan de kade van Stena Line en schepen in om 16 uur. De overvaart duurt opnieuw drie uur en een half en dan … welkom in Denemarken (Friedrickshavn). Onderweg kochten we in de laxbutikken zalm en we maken er een fijn soupeetje van. We staan opnieuw naast de jachthaven zoals over eend maand en genieten van het zicht op het Kattegat.
Reisroute : Halden – Göteborg – Fredrikshavn(191 km)
Coördinaten overnachtingsplaats : N57.42434 E10.52719 (Søsportsvej 1 aan de haven)
Woensdag 29 juni
Reisroute : Fredrikshavn- Arhus –Flensburg- Hamburg- Sittensen (548 km)
Coördinaten overnachtingsplaats : N53°16'35" - E9°30'26" Wassermuhle
Donderdag 30 juni
Reisroute : Sittensen-Bremen-Münster-Duisburg-Eindhoven –Oostende(658 km)
Foto's
zondag 15 mei 2011
Wissant - Boulogne
Vrijdag 13 mei - Alvorens eind deze maand naar Noorwegen te trekken, besluiten we toch nog even over de grens te wippen om een weekendje Frankrijk mee te nemen. We houden halt op de splinternieuwe camperparking van Wissant : mooi aangelegd met ruime plaatsen en veel planten. De nodige sanitaire voorzieningen zijn eveneens aanwezig. We trekken onze wandelschoenen aan en wandelen langs het strand naar Cap Gris Nez waar we in het vernieuwde restaurant "La Sirène" een glas wijn nuttigen om daarna langs het wandelpad op de falaise naar Wissant terug te keren. 's Avonds verorberen we een portie mosselen à l'Armoricaine.
Coördinaten staanplaats : N50.88667, E01.67022
Zaterdag 14 mei - We rijden door naar de camperplaats van Boulogne. Deze is gelegen boven op de falaise (aan de Moulin de Wibert) met een prachtig zicht op de haven en aan de horizon de white clifs of Dover. We stappen naar Boulogne centrum, waar we terecht komen in de drukte van de wekelijkse markt. Na wat tussen de kraampjes te hebben gedrenteld gaan we naar de oude omwalde stad. Van de verkeersdrukte en -lawaai, plots de zalige rust van de oude straatjes met gezellige restaurantjes en souvenirwinkeltjes.
Zondag 15 mei - We besluiten terug naar de haven te gaan waar op de kade "La Gainée" doorgaat. In een soepketel van 9 meter lang en 2 meter breed : 4000 kg verse groenten zoals prei, wortelen, uien, rapen en 2000 kg vis (3 soorten). Dit alles wordt al roerend gaar gekookt in liters room en witte wijn en 's middags verkocht. Voor 4 euro krijg je een grote portie met 2 boterhammen en een glas witte wijn. De opbrengst gaat naar een goed doel. Het spreekt vanzelf dat ambiance troef is.
Coördinaten staanplaats : N50.74150, E01.59624
Foto's
Coördinaten staanplaats : N50.88667, E01.67022
Zaterdag 14 mei - We rijden door naar de camperplaats van Boulogne. Deze is gelegen boven op de falaise (aan de Moulin de Wibert) met een prachtig zicht op de haven en aan de horizon de white clifs of Dover. We stappen naar Boulogne centrum, waar we terecht komen in de drukte van de wekelijkse markt. Na wat tussen de kraampjes te hebben gedrenteld gaan we naar de oude omwalde stad. Van de verkeersdrukte en -lawaai, plots de zalige rust van de oude straatjes met gezellige restaurantjes en souvenirwinkeltjes.
Zondag 15 mei - We besluiten terug naar de haven te gaan waar op de kade "La Gainée" doorgaat. In een soepketel van 9 meter lang en 2 meter breed : 4000 kg verse groenten zoals prei, wortelen, uien, rapen en 2000 kg vis (3 soorten). Dit alles wordt al roerend gaar gekookt in liters room en witte wijn en 's middags verkocht. Voor 4 euro krijg je een grote portie met 2 boterhammen en een glas witte wijn. De opbrengst gaat naar een goed doel. Het spreekt vanzelf dat ambiance troef is.
Coördinaten staanplaats : N50.74150, E01.59624
Foto's
Abonneren op:
Posts (Atom)