Donderdag 23 september
Vertrek om 8.30 uur in Oostende met Christine in ons kielzog. Aankomst na 377 km in Wintrich aan de Moesel. Prachtig weer, dus op verkenning in het wijndorpje. Christine trakteert ons daarna op een lekkere cava. De voorziene staanplaats was "belegt", dus hebben we ons gerept naar wijnbouwer Clemens die ook 10 campers kan stellen en gelukkig kunnen we nog 2 plaatsen naast mekaar innemen ! 's Avonds bezoeken we onze gastvrouw en zijn aangenaam verrast van haar mooi versierde terras. 's Avonds begint het hier fel te onweren.
Vrijdag 24 september
De regen blijft aanhouden en in plaats van de geplande fietstocht maken we een wandeling via de hoger gelegen wijngaarden naar het grote Christuskruis. We zakken daarna de berg af naar het fietspad langs de Moesel en bij de brug in Piesport zoeken we een café op om een beetje te "drogen". Een goede goelashsoep kan ons bekoren. Christine is ook weg van een federweiser ! We keren terug naar onze mobilhome want zelfs onze onderbroekjes beginnen nat te worden. Op de terugweg stoten we op notenbomen en hoeven ons slechts te bukken om lekkere verse walnoten te rapen. Bij thuiskomt blijkt de buit een volle kleine "seule" te zijn en ... smikkelen maar.
's Avonds fietsen we nog naar Brauneberg (4,5 km) en ontmoeten er onze Duitse mobilvrienden Anita en Wolfgang. Door het slechte weer is er niet veel volk maar toch proeven we van de ambiance tijdens het optreden van de Hollandse groep "Schoppen Vijf". Om 22 uur is het tijd om op ons fietske te stappen en 4,5 km op een onverlicht pad te crossen om onze bedstee terug te vinden.
Zaterdag 25/9
Met volle moed opnieuw een fietstocht aangevangen en ja, het weer valt vandaag goed mee. Via Piesport rijden we tot Neumagen (ongeveer 18 km) en ook ginds is de hoofdstraat omgetoverd tot één wijnfeestoord. We sneukelen naar hartelust : koffie, gerookte bloedworst, reibekuchen met appelmoes en her en der een moeselwijntje. Een wandeling langs de jachthaven leidt ons tot het Romeins galjoenschip dat juist aanlegt in de haven. Een prachtige reconstructie. Verder in het dorp zijn we getuige van een mobiele bottelarij en zien we langs één zijde de lege flessen aanschuiven en na een paar minuutjes schuiven de volle uit deze magische machine. We zijn in vorm dus.. nog effen naar Trittenheim en langs de andere oever rijden we terug met nog een tussenstop in Piesport waar we genieten van een lekkere ijskoffie. 's Avonds geeft Christine forfait en blijft gezellig in haar mobilhome. Wij brengen nog een bezoek aan Brauneberg waar we opnieuw genieten van het wijnfeest samen met Anita, Wolfgang, Dolle en Paul. Moe maar voldaan duiken we onder ons donsdeken.
Zondag 26 september
Vandaag kiezen we de andere richting om te fietsen en ons doel is Bernkastel-Kues. Maar catastrofe ! Na 5 km , even voorbij Brauneberg heeft Christine af te rekenen met een lekke band. Er zit niets anders op dan te voet terug te keren, maar zij staat erop dat wij beiden toch verder rijden. We bezoeken Bernkastel en maken nog een kleine wandeling door Kues. De vele cruiseschepen laden hun passagiers af voor een bezoek aan Bernkastel. We keren terug langs de andere oever en stoppen in Liesen. Ook hier is er een wijnfeest aan de gang. We worden getrakteerd op een muzikaal intermezzo met een grootse muziekkapel. Tijd om terug te keren naar onze Laika.
Maandag 27 september.
Vandaag verhuizen we naar Enkirch maar we stoppen nog eerst in Bernkastel om de fiets te laten herstellen. We moeten wachten tot 14 uur en maken hiervan gebruik om opnieuw door het historisch stadje rond te dwalen; na een paar koffietjes (en ... inkopen voor de kerstcadeautjes) kan Christine met een tiptop fiets verder. Eenmaal geïnstalleerd in Enkrich, slenteren we door het dorpje want het is tenslotte een jaar geleden dat we hier stonden ! 's Avonds lekkerbekken we van een goeie schnitzel tot afsluiting van onze dag.
Dinsdag 28 september
Onder een grijze hemel fietsen we richting Zell en stoppen natuurlijk onderweg in Punderich want de mooie vakwerkhuizen zijn de moeite waard. Een bewoner legt ons enkele details uit van de gevels en trakteert ons op een serenade. Aangekomen in Zell vinden we het nog te vroeg en rijden door naar Bullay. Op de terugweg kunnen we niet weerstaan aan een stevige erwtensoep met worst in Zell en ... aan een paar inkopen voor de kerstdagen (niet verklappen welke, want het moet een surprise zijn. Het weer valt nog mee, dus na een rit van 45 km wacht ons een gezellig avondje in onze mobilhome.
Woensdag 29 september.
De laatste dag voor Christine. Spijtig dat goede dagen zo snel voorbijgaan maar ja... er volgen er zeker nog wel. Vandaag fietsen we een andere richting uit en een eerste stop is Traben-Trarbach. Dan rijden we verder via Lösnich - Erden (waar Christine kennis maakt met een flamenkuchen) - Rachtig tot in Zeltingen. De zon is ook van de partij, dat maakt het rijden heel wat plezanter. In Zeltingen steken we de Moesel over om langs de andere oever terug te keren. Na 45 km komen we gezond en wel aan op onze standplaats.
Donderdag 30 september.
Christine verlaat ons en keer terug naar Oostende. Er valt een miezerige regen maar de temperatuur valt zeer goed mee. Dus de wandelschoenen aan en hop naar de grossbachtalwandeling (8 km). Zodra we de bossen bereiken zijn we meer beschut voor de druilige regen en snuiven we de frisse bosgeur op. We staan versteld van de vele diverse soorten paddestoelen die we langs de wandelpaden tegenkomen; alle rassen zijn hier present zowel qua grootte als kleur. Bij onze terugkomst beginnen de mobilhomes toe te stromen om dit weekend de wijnfeesten mee te maken, maar velen schrikken terug van de drassige ondergrond op de grote weide. Een surprise : Wolfgang en Anita komen toe en kunnen de plaats naast ons innemen waar Christine stond.
Vrijdag 1 oktober.
Het weer is heel wat beter dus : wandeling naar de Mont Royal. De eerste kilometers steil bergop zijn zwaar maar eenmaal op de top maakt het uitzicht alles goed. Vanaf Mont Royal gaan we via de oude vestingen langs het vliegveld en dalen dan af naar Traben, waar alles in gereedheid wordt gebracht voor het marktfeest dat vanavond begint. Schitterende versieringen met bloemen, planten en sierfruit bovenop de balen stro. Het is fantastisch om te zien welke inspanning de bewoners leveren om zo'n volksfeest te organiseren. Tot slot wandelen we langs de Moesel tot Kövenich waar we de veerboot nemen naar Enkirch. Het zonnetje is van de partij dus rusten we uit bij onze mobilhome. Intussen zijn de weiden reeds voor 80 procent bezet om ook hier vanaf vandaag de wijnfeesten bij te wonen. 's Avonds om 20 uur is tot onze verbazing de tent reeds volledig vol en de ambiance zit er al goed in, vooral als het orkest het "Duitse meezing" repertoire aanzet. Rond middernacht houden we het voor gezien, want er volgen nog feestelijke avonden.
Zaterdag 2 oktober.
Heel de nacht is er druilregen gevallen maar na enkele boodschappen in het dorp constateren we dat het uitstekend fietsweer is. Dus hop naar het straatfeest van Erden (17 km). En daar is het weer gezelligheid troef met vier straatorkesten die om de vijftig meter het beste van zichzelf geven. De mooi versierde straten en huizen brengen ons nog steeds in vervoering en na een paar reibekuchen en een glaasje trockene wijn keren we tevreden terug naar Enkirch en ... geen drupje regen meer van de ganse dag. Vanavond met onze Duitse vrienden genieten we van het optreden van de Trunstatter Musikanten in de grote tent.
zondag 3 oktober.
Het zonnetje is van de partij en we lassen een lekkere luie dag in. Inmiddels treedt er de ganse dag een muziekkapel op en als achtergrondmuziek valt dit wel te genieten. Vandaag verlaten Wolfgang en Anita Enkirch en het afscheid luidt dan ook : bis nähste Jahr.
Maandag 4 oktober.
We verlaten Enkirch en rijden naar Bremm. Een schitterende plaats op een wijnhof. Een wandeling door het dorp en het valt weer op dat ieder huis een zeer verzorgde voor- en achtertuin heeft met kleurrijke bloemen en sierstruiken. Met de fiets rijden we via St. Aldegund naar Alf en hier nestelen we ons op een Moeselterras (een stuk taart voor Freddy en een goulashsoepje voor Rosette. Terug in Bremm genieten we van het zonnetje aan de voet van de Calmont : de steilste wijnberg in Europa. Indrukwekkend ! Een lekkere douche in het wijnhuis is ook mooi meegenomen en zo kunnen we er terug tegenaan. Vandaag gaan onze gedachten ook naar Kim en we wensen haar een goede vlucht en succes met haar stage in Amerika.
Dinsdag 5 oktober.
Oef, we krijgen bericht van Myriam dat Kim goed is aangekomen in Atlanta. We vertrekken per fiets vanuit Bremm naar Cochem (27 km). Onderweg staren we met verwondering naar de druivenplukkers en vooral de intensieve arbeid die dit van deze arbeiders vergt. Ons bezoek aan Cochem is niet van lange duur: teveel drukte, teveel toeristen, teveel van alles. Onze voorkeur gaat naar de kleinere dorpjes met de nauwe straatjes , de schitterende gevels en de aangename rustige terrasjes. We keren terug langs de andere oever en rond 17 uur zijn we juist op tijd om te schuilen voor een fikse regenbui. Het was weer een prachtige fietsdag.
Woensdag 6 oktober.
Zeer mooi weer dus ... we laten de fietsen staan en wagen ons aan de beklimming van de Calmont met name de 'Klettersteig'. Aan de kerk van Bremm begint het wandelpad in stijgende lijn altijd tussen en boven de wijngaarden. Hoe meer we klimmen, hoe schoner het uitzicht op de Moesel, het is onvergetelijk. Opeens komen we te weten wat de ware betekenis is van Klettersteig, nl. stijgen en dalen langs stalen kabels verankerd in de rotswanden of ijzeren voetsteunen, ladders, enz... een waar avontuur ! Na drie uur klauteren dalen we af naar het volgende dorp : Ediger-Eller en daar genieten we zelfvoldaan van een fris moeselwijntje. Nu nog drie km terug naar Bremm langs het fietspad. Rond 4 uur bereiken we onze mobil en onze ligstoeltjes zijn meer dan welkom. Vanavond zijn we uitgenodigd bij de wijnboer voor een proeverij, dus rusten we eerst maar eens goed uit van de gedane inspanningen.
Donderdag 7 oktober.
Vandaag verlaten we de Moesel en verplaatsen ons naar Idar-Oberstein aan de rivier de Nahe. Midden in het centrum van Idar, aan de voet van de diamantbeurs, een indrukwekkend gebouw met bindingen met o.a. Antwerpen. We mogen hier gratis 24 uur staan. We brengen eerst een bezoek aan Idar en nadien gaan we te voet naar Oberstein (wel 40 minuten). Dit stadje loont de moeite met het kerkje volledig in de rotsen ingebouwd en de ruïne van de burcht bovenop de berg. Natuurlijk komen we voorbij alle edelstenen zakenhuizen, wel een honderdtal. In beide dorpen zijn de winkels die edelstenen verkopen dan ook ontelbaar. Door de drukke ligging (midden in het centrum) verkiezen we hier niet te overnachten en rijden door naar Bad Sobernheim op een 35 tal kilometer. Het is een topplaats, midden in een park en ver van alle verkeer. Van hieruit kunnen we de fietsroute langs de Nahe ontdekken, dus we zullen hier 2 dagen verblijven.
Vrijdag 8 oktober.
Vandaag fietsen we van Bad Sobernheim naar Bad Kreuznach, een tocht van 50 km heen en terug. Een mooi fietspad langs de Nahe, maar ook met 2 venijnige beklimmingen. We houden halt in Bad Münster am Stein waar een tiental Salinen muren werden opgetrokken. Het zoute water stroomt langs de planten de muur af en vele mensen zitten op een bankje voor die muur om hun longen te zuiveren . In Bad Kreuznach staan er nog Middeleeuwse huizen op de brug die de oude stad met de nieuwe verbindt. Om 16 uur komen we aan op onze standplaats waar inmiddels nog vele reizigers zijn toegekomen (het weekend begint immers).
Zaterdag 9 oktober.
Na het ontbijt een een bezoek aan de supermarkt (5 min per fiets) voor enkele broodnodige boodschappen. Daarna fietsen we de andere richting uit langs het Nahepad naar Kirn. Een brouwerijstad stad. In alle biergarten wordt de Kirnerpils geserveerd. Freddy moet er natuurlijk eentje proeven. De route is nogal heuvelachtig maar we recupereren hier en daar op de uitnodigende bankjes. In totaal fietsen we 36 km en om 15 uur genieten we in onze zeteltjes van het herfstzonnetje.
Zondag 10 oktober.
Verkennen we eerst het dorp Bad Sobernheim te voet. Nadien maken we een wandeling door de bossen tot op de omliggende heuvelruggen en plots komen we uit op het Freilichtmuseum ( een soort Bokrijk). Vele boerderijen en woningen zijn hier heropgebouwd. De vele tentoongestelde prularia herinneren ons aan onze eigen jeugd. Bij onze terugkeer kunnen we nog lekker profiteren in onze zeteltjes van een weldoend zonnetje.
Maandag 11 oktober.
We verplaatsen ons voor een laatste keer naar Bingen waar de Nahe in de Rijn vloeit. De standplaats is top met alles erop en eraan en na onze installatie fietsen we 4 km verder langs de Rijn naar het centrum van Bingen. We bezoeken de Burg, de Mauseturm en de oude kraan en genieten aan de oever van de Rijn van een wijntje een een Flamenkuchen. Aan de overkant ontwaren we Rüdesheim maar morgen staat deze stad op ons programma en zullen we de veerboot naar ginds nemen.
Dinsdag 12 oktober.
Na het ontbijt, de wandelschoenen aangetrokken en 3 km te voet naar de veerboot in Bingen. We laten ons overzetten naar Rüdesheim. Op de andere Rijnoever wandelen we naar het centrum en ontdekken alle kleine straatjes. We eindigen inde Drosselgasse op een terras waar we getrakteerd worden op een orgelspeler die ons in vervoering brengt met jazznummers uit onze jeugd. Nadien nemen we de zeteltjeslift tot boven aan het memoriaal van Germania die honderden toeristen aantrekt. Een imposant monument. We wandelen de berg af via de wijngaarden met uiteraard steeds uitzicht op de Rijn. We komen terug uit in de Drosselgasse waar we ons trakteren op een bratwurst en een schweinehaxe met purée en choucroute, hmm... Opnieuw de veerboot om aan te komen op onze standplaats. Opnieuw een mooie zonnige dag.
Woensdag 13 oktober.
Onze laatste dag in Duitsland en vandaag springen we de fiets weer op en rijden langs de Rijnoever tot aan de Loreley in St. Goar. Na 32 km komen we aan de Loreley en het beeld van de meermin. We werden geconfronteerd met een ijselijke Noordenwind en in St.Goar verwarmen we ons met een goelashsoep. Onderweg bezoeken we ook het Middeleeuwse Bacharach, wel de moeite waar als het om oude huizen gaat. Ook merkwaardig, maar op elke bocht van de Rijn staan er schitterende burchten. Ze zijn werkelijk de moeite waard : mooi gerestaureerd en de meeste zijn omgebouwd tot hotel of jeugdherberg. Nog een laatste schnitzel en we sluiten hierbij onze vakantie af in het mooie Duitsland.
Donderdag 14 oktober.
Terug naar huis.
Foto's
