Laika

Laika

zondag 7 augustus 2011

Languedoc/Roussillon

Onze reisroute :
http://www.tripline.net/trip/Reis_naar_de_Languedoc-16757722151410048185E2FFFC0F4CF1?n=76

Je klikt op het pijltje en je ziet waar we halt houden (vergezeld van een leuk muziekje ... dus geluid op).

Donderdag 18 augustus
Vroeg uit de veren zodat we om halfacht kunnen afreizen. We hebben 609 km voor de boeg. Tot in Senlis nemen we de péage en dan volgen we de N104 “La Francilienne” om langsheen Parijs, Melun – Fontainebleu te bereiken. Het gaat zeer vlot zonder noemenswaardige files. We zakken verder af via Montargis, Cosne en Nevers en volgen langs de Loire de wijngaarden van Sancerre en Pouilly. Effe een pauze met een kleine lunch en we komen om 16 uur aan in Moulins aan de Allier. De camperplaatsen zijn volledig automatisch bereikbaar en de betaling gebeurt met bankkaart en … er is een openluchtrestaurant aan de ingang waar we ’s avonds lekker eten. We bezoeken ook de stad met zeer imposante gebouwen en een belfort, werkelijk de moeite om te bezichtigen.
Coördinaten overnachtingplaats : Moulins, N46.55858, E 03.32482, Chemin de Halage, Route de Clermont-Ferrand, N2009

Vrijdag 19 augustus
Vandaag moeten we slechts 218 km afleggen maar we doorkruisen wel het Centraal Massief (klimmen en dalen) en bereiken zelfs 1130 m hoogte. De Puy de Dôme beheerst Cermont Ferrand en ook indrukwekkend is de viaduct van Garabit, een ontwerp van Eifel. Zeer mooie streek onder een stralende hemel dus … zeer aangename rit. Om 12.30 uur bereiken we ons municipalleken in Le Malzieu-ville. Deze namiddag bezoeken we de markt van de regionale producten in het centrum van het mooie Middeleeuwse dorpje. De meeste huizen en de buitenvestingen met poorten zijn schitterend gerestaureerd. Op de markt kopen we enkele lokale producten : brood met spekjes, varkensmuil in vinaigrettesaus en een “fromage de tête” – een soort preskop – en tenslotte nog druifjes. Terug in de camping genoten we van dit lokale soupertje.
In de rand : Vanmorgen voor ons vertrek vernemen we via de TV de ramp die Pukkelpop getroffen heeft. Onmiddellijk contact genomen met Myriam want we wisten dat Kim naar dit festival ging. Gelukkig is ze niet gekwetst maar wel in shock en onderkoeld. We zijn dankbaar dat onze kleindochter gespaard is van groter onheil.
Coördinaten overnachtingplaats : Le Malzieu-ville, 44° 51' 16.8'' N 3° 19' 36.3'' E, Camping municipal du Pré du Pont *

Zaterdag 20 augustus
We blijven nog een dag in Malzieu-Ville en trotseren de warmte om een wandeling te maken met als einddoel de “Porte des Fées”. Het is hier niet van de poes, niet alleen van stijgingspercentage maar ook de smalle paadjes bezaaid met losse rotsstenen. Bovenop de plateau missen we de schaduw maar ja … we hebben goed weer gevraagd en dus nu ook gekregen : het is 32°. Na 5 km komen we bij de kapel van St Pierre le Vieux die op de top werd gebouwd en vanaf daar klimmen we verder over rotspartijen (op handen en voeten) en ja… onze inspanning wordt beloond. We bevinden ons aan de “Porte des Fées” met wijds uitzicht over de gorges en de porte zelf is een rots die afgevallen is en tussen twee andere rotsen is blijven hangen. Na natuurlijk een fotosessie is het dalen geblazen en blazen we uit op onze camping. Deze keer dient onze luifel tegen de zon en niet tegen de regen en voilà nu nog nagenieten zoals “God in Frankrijk”.

Zondag 21 augustus
Met een staalblauwe hemel en opnieuw meer dan 30° verplaatsen we ons naar Le Grandrieu. Een dorp in Le Margeride (een bergketen) welke op 1100 meter hoogte ligt. Dit is één van de dunst bevolkte streken van Frankrijk. We volgen de toeristische route “Le Margeride” . Mooie landschappen. s’Winters wordt hier aan langlaufen gedaan. Het hoogste punt ligt immers op 1300 meter. Bij het binnenrijden worden we verrast door het plaatselijke feest en er is door de nauwe straatjes en de drukte van markt- en foorkramers bijna geen doorkomen aan. Een vriendelijke agent wijst ons de weg naar de camping. Op een paar plaatsen na is die volledig bezet. We installeren ons en bezoeken ook het feest. ’s Namiddags is er een bloemencorso met een tiental versierde wagens en daarna treden enkele muziekgroepjes op. Ambiance op zijn Frans dus. ’s Avonds is er nog een vuurwerk en we zitten op de eerste rij : het wordt afgeschoten aan een meer dat juist voor ons aan de camping ligt.
Vermeldenswaard is ook de legende van “La bête de Gévaudan” die hier de streek beheerst. Praktisch overal zie je standbeelden van wolvenkoppen en kinderen die het beest willen afschrikken.
Coördinaten overnachtingplaats : Grandrieu, 44° 46' 50.6'' N 3° 38' 0.6'' E, Camping municipal " Le Valadio "

Maandag 22 augustus
We reizen verder zuidwaarts naar Mende en volgen grotendeels de toeristische route “Val d’Allier” door een troosteloos ogende steppegebied. Na 48 km bereiken we onze camping “Le Tivoli”, 3 km verwijderd van het centrum. De wandeling naar de stad is dan ook zwaar te noemen wegens de grote warmte. Gelukkig is er een windje dat wat voor afkoeling zorgt. In de stad zelf volgen we de 22 aangeduide historische gebouwen die ons de geschiedenis doen herleven vanaf de Middeleeuwen tot de godsdienstoorlogen en ook tot de 2° wereldoorlog. Van hieruit werd ook het verzet georganiseerd zoals ze het in Frankrijk omschrijven als de “ maquis”. Zeer interessant bezoekje met oude gebouwen, talrijke fonteinen, nauwe straatjes en her en der terrasjes waar het heerlijk afkoelen is. We keren terug en verfrissen ons met een weldoende duik in het zwembad van onze camping.
Coördinaten overnachtingplaats : Mende , CAMPING LE TIVOLI, Quartier du Tivoli, 44° 30' 50.1'' N 3° 28' 23.3'' E

Dinsdag 23 augustus
Wegens de grote hitte lassen we vandaag een lekker-niks-doen dag in. Onder de luifel (in de schaduw) is het 34°, dus beperken we ons tot een bezoek aan het nabij gelegen tuincentrum en een wandelingetje langs de oevers van de Lot. Verder dus luilekker in de zeteltjes kijken naar de forellen in de Lot en ... een zwemmertje in het gezellig zwembad.

Woensdag 24 augustus
We verhuizen 38 km verder tot in Florac, de poort van de Cévennen. De weg leidt ons naar meer dan 1100 meter, col de Montmiral,dan dalen we aan 10% de berg weer af. De vergezichten zijn adembenemend : bergtoppen, ravijnen, verspreide hoeven van schaapherders. Het vergt wel wat behendigheid van de chauffeur om die kronkelende pas af te dalen. We verblijven op de camping Le Pont du Tarn en na onze installatie verbijten we de warmte om Florac te bezoeken ( in totaal wandelen we zowat 7 km met een bezoek aan de bronnen). Vanavond gaan we eens lekker eten op één van de terrassen onder de platanen. Ondertussen heeft het zojuist een "vlage" gedaan. Maar in geen tijd is alles weer droog ... Het weerbericht is hoopgevend : morgen bewolkt en vanaf vrijdag weer zonnig voor een vijftal dagen.

Coördinaten overnachtingsplaats : Florac, CAMPING DU PONT DU TARN Latitude : 44.3362503 Longitude : 3.5901260

Donderdag 25 augustus

Een kleine troost voor de thuisblijvers. Ook wij werden gisteravond en vannacht vergast op een warmteonweer met heel wat regen. Van nachtelijke afkoeling is echter geen sprake : dus zweten geblazen. Vandaag was het eerst bewolkt, maar deze namiddag brak de zon er weer door en hup we zijn weer weg naar meer dan 30 graden. We blijven nog een dag in Florac en fietsen naar het centrum om de wekelijkse regionale markt te bezoeken. Er is heel wat volk om de kazen, saucissen, zuiderse fruitsoorten, kippen, eenden en schapenvlees op te kopen. Ook wij slaan onze voorraad in , want alles oogt zo fris en vers dat we er niet kunnen aan weerstaan. De namiddag brengen we door aan de boordend van de Tarn. Het is er zeer gezellig want speciaal voor de camping werd het water met rotsblokken afgedamd zodat de campeurs veilig kunnen zwemmen en de kinderen er hun hartje kunnen ophalen. Gisteren hebben we Aligot gegeten. Dat is een puree van aardappelen vermengd met boter, room en Cantalkaas. Dit wordt opgediend met saucissen en is zeer smakelijk, maar wel wat zwaar... eigenlijk een winterkost. Vanavond proberen we een andere specialiteit uit.

Vrijdag 26 augustus
Vertrek uit Florac : zeer sterk bewolkt en juist nu we de Corniche van de cévennes nemen. Onmiddellijk bij het verlaten van het dorp beginnen we aan een fameuze klim tot we op de plateau zijn. Halverwege begint het pijpenstelen te regenen en we bevinden ons op sommige plaatsen tot boven de regenwolken zodat we veel missen van de vergezichten. We moeten onze snelheid goed aanpassen want het regenwater uit de bossen overstroomt de baan. Na nog 2 cols (St.Pierre en Epic) dalen we af tot in St Jean du Gard waar we een stadswandeling maken. De regen houdt op en nu volgen we de Gardon tot in Anduze waar we stoppen op de camping Les Fauvettes. Programma van deze namiddag : wandeling naar het centrum van Anduze, weg een weer 4 km normaal, maar we breien er nog een tweetal km aan vast. Dan nog een frisse duik in het zwembad. Intussen begint het hier zeer fel te waaien en grote takken vallen van de bomen. De stoelen van de terrassen vliegen weg en we haasten ons om op de camping ook onze luifel in te draaien en alles binnen te zetten. Juist op tijd want een zondvloed overspoelt hier letterlijk alles maar gelukkig blijft de temperatuur zeer goed. Om 19 uur is alles voorbij. ’s Avonds smullen we van een koud en warm buffet met wijn en dessert inbegrepen 15 euro. Dat is mooi meegenomen.
Coördinaten overnachtingplaats : Anduze, LES FAUVETTES – CAMPING , 1030 Route de St Jean du Gard, 44° 3' 34.7'' N 3° 58' 29.3'' E

Zaterdag 27 augustus
We trekken onze wandelschoenen aan en gaan naar de “Bambouseraie”. Dit domein ligt op ongeveer 4 km van de camping maar we doen er slechts een 45 minuten over (want : het is plat). Gedurende 3 uur wandelen we door de bamboes , door Japanse en Chinese parken, door een dorp uit Laos (alle huizen uit bamboe natuurlijk. Het loont de moeite want er zijn zoveel exotische planten en bloemen dat het een waar genot is om deze natuurwandeling te maken. Het zonnetje is weer volop van de partij dus nog een duik in het zwembad en dan … complete rust.

Zondag 28 augustus
We nemen afscheid van Anduze en bollen naar Brissac, via St. Hyppolite du Fort. We rijden door de Garrigues (schaarse maar geurige vegetatie , dwergeikjes, lavendel en tijm - voornamelijk door schapen bevolkt) en belanden bij l’ Hérault die door steile kalkstenen hellingen doorstroomt. Brissac ligt aan het begin van de Gorges van l’Hérault en we nemen onze intrek in camping Domaine d’Anglas . Na onze installatie nemen we onze stoeltjes, een flesje rode wijn en we strijken neer aan de oevers van de stroom en genieten ten volle van de honderden peddelende kanovaarders die de diverse stroomversnellingen pogen te nemen. Dat sommigen kopje onder gaan bederft zeker voor ons de pret niet. ’s Avonds profiteren we nog van een zomerse avond, alhoewel het nu flink afkoelt. Komt waarschijnlijk door de kalksteen ondergrond. Moeten we nog melden dat het vandaag weer zomerse temperaturen waren.
Coördinaten overnachtingplaats : Brissac, Domaine d' Anglas, 43°52'33.65" N/3°42'57.57" E

Maandag 29 augustus
Het wordt afgezaagd : opstaan - vensters open en ... blauwe lucht ! Bij het ontbijt is het nog wel even fris maar als we om 10 uur voor een wandeling vertrekken, klopt de zon ongenadig op onze body's. We begeven ons naar Brissac op ongeveer 3 km afstand (stijgen en dalen) en dan doen we nog eens de klim naar het kasteel van Haut-Brissac. Mooi maar o zo heet en de chateau is dan nog eens in privé-bezit (Engelsen) dus niet te bezoeken. Op onze terugweg verzamelt Freddy een hele hoop kruiden die zo maar langs de bermen groeien (tijm in overvloed). 's Namiddags zoeken we opnieuw verkoeling aan de boorden van Hérault waar nog steeds kajakkers de show stelen.

Dinsdag 30 augustus
Na een lekker ontbijt in de frisse koelte van de morgen (temperatuur is slechts 19°) maken we onze rugzak gereed om een fietstocht langs de Hérault te maken. De weg loopt in de vallei en is tamelijk vlak : dus te doen. We rijden eerst naar Laroque. We passeren eerst een smalle Gorge waar de Hérault zich met moeite door wringt. Langs de baan bemerken we de vele bordjes met verwittiging dat de route "inondable" is. Het kan er hier dus ruw aan toegaan. Laroque is een Middeleeuws dorp, volledig gerestaureerd, en voor het merendeel opgekocht door Engelsen. Een opmerkelijk gegeven : de Engelse taal hoor je hier verrassend veel. Wij fietsen verder naar Ganges, waar we in de overdekte markthallen een gebraden kipje kopen voor deze avond. We floreren nog wat rond in de typische straatjes en voor de middaghitte toeslaat besluiten we terug te rijden. 's Namiddags zoeken we opnieuw de luwte op aan de boorden van de Hérault. Freddy doet nog een duik in het ijskoude water maar ik hou het voor bekeken, brrr veel te koud.

Woensdag 31 augustus
We worden uitbundig uitgewuifd door onze “Hollandse-Portugese-Franse” vriendin en vervolgen onze route langs de Hérault. Buiten Brissac zien we de kapel van St.Etienne d’Issenac en een brug uit de 12° eeuw waaronder een smalle Hérault te zien is; We vernamen op de camping dat de afvaart met kajaks vanaf vandaag verboden is op sommige trajecten wegens te weinig water. We stijgen tot boven op de Causse de la Selle en zien ver beneden ons in een nauwe kloof nog steeds de Hérault. Bovenop die causses is het een dor landschap vol rotspuin en er staan vele borden die verwittigen dat bij hevig regenweer deze baan overstroomd wordt door rotsen en puin. Maar de uitzichten zijn adembenemend mooi. We dalen langzaam naar de echte gorges van de Hérault. : een kloof met steile wanden en we willen stoppen in st. Guilhem le désert maar … geen parking voor mobilhomes. Noodgedwongen zetten we dan onze weg voort en zien aan de ‘Pont du Diable’ een grote parking (ongeveer 3 km) waar honderden auto’s en een aparte parking voor campercars voorzien is (met service). Vanaf deze parking rijden er om de 15 minuten bussen gratis weg en weer naar St. Guilhem. Dus kunnen we rustig dit befaamde stadje bezoeken met de heel mooie abdijkerk (ronde vorm) en de ingang ligt aan een pleintje met een prachtige reuze plataan. We maken een wandeling langs de kronkelende straatjes waar heel veel kunstenaars kleine winkeltjes openhouden. Onze terugkeer naar de Pont du Diable heeft nog een spectaculaire clou : enkele pubers wagen zich vanaf de brug en de rotsen aan sprongen in de rivier die zeker 40 meter beneden ons ligt. Een heel gevaarlijke stunt gezien de exceptionele lage waterstand. Nu rijden we nog een paar km verder om onze camping municipale van Gignac op te zoeken. Met de fiets nog een bezoekje aan het dorp (6 km) en de dag zit er weeral op.
Coördinaten overnachtingplaats : Gignac, le camping municipal la Meuse, 43° 39' 41.8'' N 3° 33' 32.4'' E

Donderdag 1 september

Het begon reeds gisteravond... Donkere wolken troepten samen en plots hadden we ervan. Een onweer dat kan tellen tot diep in de nacht. Water viel met bakken uit de lucht vergezeld van klank- en lichtspel. Gelukkig staan we met onze mobilhome op een verharde ondergrond. Een drietal had deze morgen minder geluk. Vast gereden in de modder en met heel moeite eruit geraakt. Deze morgen zwoel weer en bewolkt. Na wat getreuzel stappen we op onze fiets en rijden door de wijngaarden naar Aniane. De vriendelijke dame van de camping had ons een mooi wegje aangeraden. En pittoresk was het wel. Belangrijkste is natuurlijk dat we vanaf heden in een vlakte rijden. We zijn hier immers op 50 km van de Middellandse Zee.
Na een bezoekje aan Aniane keren we terug naar Gignac waar we onder de platanen nog een pastis drinken voor we terug naar de camping rijden.

Vrijdag 2 september

We verlaten Gignac en zullen nu l’Hérault volgen tot aan haar monding in de Middellandse Zee : nl. Agde. De zon is weer van de partij en al vlug lopen de temperaturen hoog op. Onze camping ligt aan de kade van de Hérault en is in tegenstelling met vorige campings nog steeds goed bevolkt. Vooral Duitsers zijn hier in grote getale. Na onze installatie nemen we de fietsen en rijden naar Le Grau du Agde. Het aanbod aan eettentjes, brasseries, winkels is overweldigend. Je ziet dat het toerisme hier volop draait. Een mooi zandstrand aan de boorden van de Middellandse Zee is natuurlijk ook druk bevolkt, zeker met deze temperaturen. We eten zes oesters en een handvol pointus (te vergelijken met bulots maar ietske beter) vergezeld van een fris glas witte wijn en fietsen dan naar de stad Agde, verder landinwaarts. Hier eindigt ook de befaamde “canal du midi”. We zullen die zondag een eindje volgen. We slenteren wat rond in de smalle straatjes en proberen de belangrijkste monumenten in ons vizier te krijgen. Nadien keren we terug naar onze camping om een verfrissende duik in het zwembad te nemen. Vanavond zullen we ons een keer aan een visgerecht te goed doen.
Coördinaten overnachtingplaats : Le Cap D’Agde, LA PEPINIERE , Route du Grau , 43° 17' 38.9'' N 3° 27' 9.8'' E

Zaterdag 3 september
Vanmorgen bij het opstaan : zwaar bewolkt maar zwoel. Na het ontbijt nemen we de fietsen (toch maar regenmantels meenemen voor alle zekerheid) en rijden naar Cap d’Agde zo’n 7 km verder. We zijn immers gelogeerd in Le Grau d’Agde, een voorstad. Cap d’Agde doet zijn naam als mondaine badstad alle eer aan. Kan zeker concurreren met St. Tropez. Er zijn verschillende jachthavens met in totaal plaats voor 3000 boten. Meteen de grootste jachthaven van Europa. En er liggen exemplaren die zeker niet van werkmensen zijn. Of die eerlijk verdiend zijn is natuurlijk een andere zaak. We hebben er toch zo onze twijfels bij. We slenteren langs de verschillende kades met diverse gezellige terrasjes en restaurantjes. Avenues met prachtige palmbomen kunnen ons eveneens bekoren. Ondertussen is de zon er opnieuw volledig doorgebroken en wordt het weer ontzettend heet. We fietsen tot aan het befaamde (of berucht ?) naturismedomein en keren dan via een fietspad langs het strand terug naar onze camping (het zweet druipt immers langs alle kanten van ons af). Nog een zwemmertje in het zwembad dat praktisch voor ons alleen is en dan wat rusten onder onze luifel met een goed glas wijn (we hebben hier ten andere al verschillende vaatjes van 3 liter soldaat gemaakt).

Zondag 4 september

Gisteravond nog genoten van lekkere gegrilde sardienetjes met een patat in de pele. Het smaakte heerlijk. Vannacht was het ware zondvloed. Zowat de ganse nacht heeft het bakken water geregend. Het resultaat was dan ook navenant. De volledige camping stond praktisch blank. Tenten en voortenten waren ondergelopen en het was bij velen alle hens aan dek om water te hozen. Nog een geluk dat de temperatuur goed is … maar aangenaam is anders. Vermits ze nog zware regens voorspelden viel onze trip naar Canal du Midi met de fietsen in het water. Dan maar een wandeling gedaan langs de oevers van de l’Hérault om over de brug langs de andere zijde terug te wandelen, zo’n 10 km. Een overzetbootje bracht ons terug naar de overkant. Tot nu toe blijft het droog, maar in de verte komt wat af…
Dit is onze laatste dag hier en morgen vertrekken we terug naar huis.

Maandag 5 september
We keren terug via de A75 en zullen voor de eerste keer de viaduct van Millau nemen. Werkelijk een meesterwerk ! We overnachten opnieuw in Moulins na 455 km.
Coördinaten overnachtingplaats : Moulins, N46.55858, E 03.32482, Chemin de Halage, Route de Clermont-Ferrand, N2009

Dinsdag 6 september
Van Moulins naar huis : 625 km

Foto's